Beste Formule 1 coureurs uit de Verenigde Staten
Er zijn 233 Formule 1-coureurs uit de Verenigde Staten geweest, waaronder twee wereldkampioenen.
Mario Andretti en Phil Hill. Andretti is de meest succesvolle Amerikaanse Formule 1- coureur die 12 races heeft gewonnen, en alleen Eddie Cheever is aan meer Grand Prix begonnen.
Hoewel veel coureurs uit de Verenigde Staten hebben deelgenomen aan de Formule 1, nam de overgrote meerderheid alleen deel aan de Indianapolis 500, die tussen 1950 en 1960 deel uitmaakte van het Wereldkampioenschap.
56 Amerikaanse coureurs namen deel aan evenementen buiten de Indianapolis 500.
Lees hier ->>> meer over Formule 1 op deze website.
Top 10 – Beste Formule 1 coureurs uit de Verenigde Staten
10. Mark Donohue
Mark Neary Donohue, Jr.
(Summit (New Jersey), 18 maart 1937 – Graz, Oostenrijk, 19 augustus 1975)
Mark Donohue reed in 1971, 1974 en 1975 16 Grands Prix voor het team Penske. Hij won ook in 1969 de titel ‘rookie of the year’ op Indianapolis. Drie jaar later in 1972 won hij de Indy 500. In 1971 haalt Donohue het podium voor Penske tijdens de Grand Prix van Canada.
Hij besloot later te stoppen met racen en als manager zijn carrière voort te zetten, maar keerde weer terug op de baan op Zeltweg. Hier ging het fout toen Donohue crashte tijdens de training voor de Grand Prix Formule 1 van Oostenrijk 1975.
Donohue leek eerst met de schrik vrij te komen, maar in het ziekenhuis bezweek hij 3 dagen later aan ernstig hersenletsel. Bij de crash verloren ook twee marshalls het leven.
9. Jim Rathmann
Richard Rathmann
(Alhambra (Californië), 16 juli 1928 – Melbourne, 23 november 2011)
Jim Rathmann won de Indianapolis 500 van 1960 en was lange tijd de oudste Indy-500 winnaar die nog in leven was.
Rathmann nam tussen 1949 en 1963 deel aan wedstrijden uit de American Automobile Association en United States Automobile Club kampioenschappen, de voorlopers van de Champ Car.
Hij won voor de eerste keer op de Milwaukee Mile in 1957. De belangrijkste overwinning kwam er drie jaar later toen hij winnaar werd van de Indianapolis 500 van 1960.
Hij nam in totaal veertien keer deel aan deze race en in de jaren voor zijn overwinning werd hij drie keer tweede, in 1952, 1957 en 1959.
Omdat de Indianapolis 500 tussen 1950 en 1960 opgenomen werd als race die meetelde voor het wereldkampioenschap Formule 1, verzamelde Rathmann in totaal 29 punten in de Formule 1, dat is het hoogste aantal punten die een coureur behaald heeft in de Formule 1 van alle coureurs die uitsluitend de Indy 500 reden.
8. Bill Vukovich
(Fresno, Californië, 13 december 1918 – Indianapolis, Indiana, 30 mei 1955)
Tussen 1950 en 1955 schreef Bill Vukovich zich ieder jaar in voor de Indianapolis 500. Hij behaalde in deze edities eenmaal pole position en drie snelste ronden en hij lag in vier races aan kop voor 485 ronden of 1.951 kilometer. Omdat deze races ook onderdeel waren van de Formule 1-kalender, scoorde hij hier 19 WK-punten.
Naast de Formule 1 was de Indy 500 ook onderdeel van het AAA Championship Car-kampioenschap. Naast de Indy 500 nam Vukovich tussen 1950 en 1955 deel in 17 andere AAA-races, waar hij in 1952 nog twee overwinningen behaalde. Zijn beste resultaat in het kampioenschap was een derde plaats in 1953 dankzij zijn Indy-overwinning.
Vukovich overleed tijdens zijn laatste Indy 500-deelname in 1955 ten gevolge van een ongeluk terwijl hij op kop lag.
Hij was hiermee de tweede verdedigende Indy 500-winnaar die overleed tijdens de race, na Floyd Roberts in 1939 en de enige winnaar die overleed terwijl hij aan kop lag.
Omdat de race in die jaren ook onderdeel was van het Formule 1-kampioenschap, was Vukovich ook de eerste coureur die tijdens een voor het kampioenschap meetellende F1-race om het leven kwam.
Zie hier de Formule 1 coureurs die twee achter elkaar wereldkampioen werden (of meer).
7. Masten Gregory
(Kansas City, Missouri, 29 februari 1932 – Porto Ercole, Italië, 8 november 1985)
Masten Gregory, de ‘Kansas City Flash‘, reed tussen 1957 en 1963 en in 1965 43 Grands Prix voor de teams Maserati, Cooper, Behra-Porsche, Lola, Lotus en BRM.
6. Eddie Cheever
Edward McKay Cheever, Jr.
(Phoenix (Arizona), 10 januari 1958)
Tussen 1978 en 1989 startte Cheever in 132 Formule 1-wedstrijden en is daarmee de meest actieve Amerikaan in de geschiedenis van de sport. Hij veroverde negen keer een podiumplaats en verzamelde in totaal 70 WK-punten.
Behalve in de Formule 1 was Cheever ook actief in Sports Cars, Indy Racing League en CART. In 1997 richtte hij zijn eigen Indy Racing League renstal op, waarmee hij in 1998 de 500 mijl van Indianapolis won.
Zie hier de Top 10 best betaalde formule 1 coureurs in 2022.
Top 5 – Beste Formule 1 coureurs uit de Verenigde Staten
5. Peter Revson
4. Richie Ginther
Paul Richard Ginther
(Granada Hills, Californië, 5 augustus 1930 – Touzac-Le-Roucou, 20 september 1989)
Ginther was aanvankelijk het hulpje en de vriend van Phil Hill. Hij volgde Hill als sleutelaar en pithulpje, toen deze aan het begin stond van zijn autosportcarrière. Later stapte hij ook zelf achter het stuur.
Ginther reed tussen 1960 en 1967 54 Grands Prix voor de teams Ferrari, Scarab, BRM, Honda, Cooper en Eagle.
Tijdens zijn carrière zorgde Ginther voor de eerste overwinning van Honda bij de Grand Prix van Mexico van 1965.
Lees hier alles over de Grand Prix van Miami.
Top 3 – Beste Formule 1 coureurs uit de Verenigde Staten
3. Phil Hill
Philip Toll Hill Jr.
(Miami, 20 april 1927 – Santa Monica (Californië), 28 augustus 2008)
Phil Hill was een van de twee Amerikanen die wereldkampioen zijn geworden in de Formule 1 (de andere was Mario Andretti).
Hill werd geboren in Miami (Florida), maar groeide op in Santa Monica (Californië). In 1949 vertrok hij naar Engeland om een opleiding bij Jaguar te gaan volgen. Hill maakte zijn debuut in Formule 1 in de Grand Prix van Frankrijk van 1958 in een Maserati.
In datzelfde jaar won hij voor Ferrari de 24 uur van Le Mans samen met zijn Belgische teamgenoot Olivier Gendebien (1924-1998), waarbij Hill voornamelijk in de nacht reed in (vanwege de regen) erbarmelijke omstandigheden. Samen met Gendebien zou hij de 24 uur van Le Mans nog tweemaal winnen.
Hij tekende in 1959 tekende bij het team van Enzo Ferrari. In 1961 won Hill nogmaals de 24 uur van Le Mans. In datzelfde jaar werd hij kampioen in de Formule 1 voor het Ferrari-team.
Dit kampioenschap had hij enigszins te danken aan de dood van zijn teamgenoot en grootste concurrent Wolfgang Graf Berghe von Trips. Eind 1962 verliet Hill Ferrari om nog enkele jaren te rijden voor het Ford-team en voor het Jim Hall-racing team.
In 1966 speelde hij een bescheiden bijrol in de film Grand Prix van John Frankenheimer.
In 1991 werd Hill opgenomen in de International Motorsports Hall of Fame. Hill overleed op 28 augustus 2008 aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson.
2. Dan Gurney
Daniel Sexton Gurney
(Port Jefferson (New York), 13 april 1931 – Newport Beach, 14 januari 2018)
Dan Gurney was een Formule 1-, IndyCar-, Sports Cars- en NASCAR-coureur. Hij reed in de Formule 1 tussen 1959 en 1968 en in 1970 een totaal van 87 Grands Prix voor de teams Ferrari, BRM, Porsche, Lotus, Brabham, Eagle en McLaren.
Dan Gurney is er ook de oorzaak van dat er een vreemde bobbel in de deur van een Ford gt40 zit. Hij was namelijk te groot voor de auto en paste niet met helm in de wagen, waarop de monteurs maar een uitsparing maakten boven in de deur.
Hij was ook de eerste persoon die een overwinning vierde door champagne te spuiten na zijn zege in de 24 uur van Le Mans van 1967.
Gurney is de uitvinder van de zogenaamde gurney flap, de verticale elementen op een achtervleugel die voor effectiever gebruik van de vleugel zorgt.
Zie hier de Top 10 beste Brabham-coureurs in de Formule 1 aller tijden.
1. Mario Andretti
Mario Gabriele Andretti
(Montona, 28 februari 1940)
Actief: 1968-1972, 1974-1982
Teams: Lotus, March, Ferrari, Parnelli, Alfa Romeo en Williams
Races 131 (128 gestart)
Kampioenschappen: 1 (1978)
Overwinningen: 12
Podiums: 19
Punten: 180
Polepositions: 18
Snelste rondes: 10
Eerste race: Verenigde Staten 1968
Eerste overwinning: Zuid-Afrika 1971
Laatste overwinning: Nederland 1978
Laatste race: Las Vegas 1982
Andretti is één van de meest succesvolle Amerikaanse autocoureurs. Hij is met Dan Gurney één van de twee rijders die races kon winnen in zowel de Formule 1, de Champ Car, de NASCAR en het World Sportscar kampioenschap. Verder won hij races in de Midget car- en Sprintcarraceklassen.
Hij won de Daytona 500 in 1967 en de Indianapolis 500 in 1969. Hij won tijdens zijn loopbaan in de Formule 1 twaalf races.
Zijn laatste overwinning behaalde hij tijdens de Grand Prix van Nederland in 1978 en hij is tot op heden (peildatum mei 2019) de laatste Amerikaan die een Grand Prix in de Formule 1 kon winnen.
Naast zijn Formule 1-titel uit 1978 won hij vier titels in de Amerikaanse Champ Car, drie georganiseerd door de United States Automobile Club in 1965, 1966 en 1969 en de vierde en laatste titel uit 1984, die georganiseerd werd door de CART.
In 2000 werd hij als erelid opgenomen in de International Motorsports Hall of Fame.
