Alle Australische F1 coureurs aller tijden en een top 18
Alle Australische F1 coureurs aller tijden en een top 18
Australië heeft een rijke geschiedenis in de Formule 1, met twee wereldkampioenen en vier racewinnende coureurs.
In 2023 houdt Oscar Piastri de 21-jarige onafgebroken aanwezigheid van het land op de F1-grid actief.
Van Jack Brabham tot Daniel Ricciardo, hier zijn de tien beste Australische F1-coureurs! Lees meer…
Lees hier ->>> meer over de Formule 1 op deze website.
Alle Australische F1 coureurs aller tijden en een top 18
18. Ken Kavanagh
Thomas Kenrick “Ken” Kavanagh, (Melbourne, 12 december 1923 — Bergamo, 26 november 2019) was een motorcoureur die deelnam aan het wereldkampioenschap wegrace.
Kavanagh besloot zijn motorcarrière te beëindigen en zich voor te bereiden op een nieuwe loopbaan in de Formule 1. In 1958 nam hij met zijn eigen Maserati 250F aan twee Formule 1 Grands Prix deel.
In Monaco wist hij zich niet te kwalificeren en de Grand Prix van België miste Kavanagh doordat hij zijn motor tijdens de training opblies, nadat hij zich als 20e van 28 deelnemers had gekwalificeerd.
17. Brian McGuire
McGuire (East Melbourne, Victoria, 13 december 1945 – Brands Hatch, Verenigd Koninkrijk, 29 augustus 1977) reed de Grand Prix van Groot-Brittannië in 1976 en 1977 voor zijn eigen team McGuire. Hijstartte in geen van beide races. Hij verongelukte tijdens een Shellsport G8 Championship-race.
16. Gary Brabham
Brabham (Wimbledon, 29 maart 1961) deed twee races mee in de Formule 1 maar wist zich voor beide niet te kwalificeren. Hij stapte na de tweede race ook uit het mislukte Life Racing Engines team. Hij is de zoon van Formule 1 kampioen Jack Brabham en de broer van David Brabham en Geoff Brabham.
15. Warwick Brown
Warwick Brown (Sydney, 24 december 1949) reed 1 Grand Prix; de Grand Prix van de Verenigde Staten van 1976 voor het team Wolf.
Zie hier alle winnaars Grand Prix Formule 1 van Australië sinds 1985.
14. Paul Engeland
Paul Thomas England (Melbourne, 28 maart 1929 – 17 juni 2014) reed 1 Grand Prix; de Grand Prix van Duitsland van 1957 voor het team Cooper.
Na zijn carrière begon hij zijn eigen ingenieursbureau, die later werd overgenomen door zijn oudste dochter. Hij overleed in 2014 op 85-jarige leeftijd en was opa van 9 kleinkinderen.
13. Paul Hawkins
Hawkins (Melbourne, 12 oktober 1937 – Oulton Park, Engeland, 26 mei 1969) reed in 1965 3 Grands Prix voor het team Brabham. Hij overleed in 1969 nadat zijn Lola T70GT crashte en verbrandde gedurende de Tourist Trophy race op Oulton Park.
Zie hier de Top 10 Formule 1 coureurs met meeste starts zonder overwinning.
12. Tony Gaze
Frederick Anthony Owen Gaze (Melbourne, Victoria, 3 februari 1920 – Geelong, 29 juli 2013) reed in 1952 vier Grands Prix voor het team HWM.
11. Frank Gardner
Gardner (Sydney, 1 oktober 1930 – 28 augustus 2009) reed in 1964, 1965 en 1968 negen Grands Prix voor de teams Brabham en BRM.
10. Dave Walker
Sydney, 10 juni 1941
Dave Walker
Walker heeft de ongewenste onderscheiding dat hij de enige coureur is die geen punten scoort tijdens een seizoen waarin zijn teamgenoot de titel won. Daardoor staat hij vaak in lijsten van de slechtste Formule 1-coureurs.
Walkers tijd in de F1 is echter niet de beste weerspiegeling van zijn talent. Walker kreeg hoge cijfers in de juniorformules en behaalde meerdere Formule 3-overwinningen.
Hij kwam dicht bij het scoren van punten tijdens zijn Grand Prix-debuut op Zandvoort in 1971, maar crashte. Walkers beste resultaat in de Formule 1 was een negende plaats tijdens de Spaanse Grand Prix van 1972.
Walker werd aan het einde van zijn sombere campagne in 1972 gedropt ten gunste van Ronnie Peterson en ging in 1973 racen in de Formule 2. Buiten het racecircuit was Walker dat jaar betrokken bij twee verkeersongelukken, waarbij hij in één een been brak en zijn arm in een andere.
Hij stopte met racen in 1975 en zei dat hij niet dezelfde coureur was als hij ooit was na zijn ongelukken buiten de baan. Aan het einde van zijn racecarrière verhuisde Walker terug naar Australië en zette een bootcharterbedrijf op in Queensland.
Zie hier de Top 10 rijkste Australiërs 2023.
9. Vern Schuppan
Vern Schuppan slaagde er niet in om punten te scoren in de Formule 1. Zijn beste resultaat ooit was een zevende plaats met het Surtees-team in de Duitse Grand Prix van 1977. Schuppan was kritisch over het Surtees-team en beweerde dat ze hem niet dezelfde machinerie gaven als teamgenoot Vittorio Brambilla.
Schuppan wordt meer gevierd vanwege zijn successen in de sportwagenraces, waar hij in 1983 de 24 uur van Le Mans won. Dit ondanks dat hij de laatste ronde reed met een oververhitte motor, die het begaf vlak nadat hij over de finish kwam.
8. Larry Perkins
Cowangie, Victoria, 18 maart 1950
Larry Perkins heeft nooit een permanente stoel in de Formule 1 veiliggesteld. Hij heeft een handvol optredens gehad bij verschillende fabrikanten, waaronder BRM, Surtees en Brabham.
Vanaf zijn elf races tussen 1974 en 1977 had Perkins een relatief onsuccesvolle tijd, met als beste resultaat een achtste plaats in de Belgische Grand Prix van 1976.
Perkins had meer succes in de juniorformules. Thuis in Australië won hij nationale kampioenschappen, waaronder het Australische Formule 2-kampioenschap in 1972.
In 1975 was hij de winnaar van het eerste FIA Europese Formule 3-kampioenschap. Na zijn F1-periode racete Perkins in rallycross- en toerwagens tot aan zijn pensionering in 2003.
Zie hier de 10 Meest succesvolle bands uit Australië – Met video
7. David Brabham
David Brabham
De jongste zoon van Jack Brabham had tot na het verlaten van school weinig belangstelling voor de autosport. Hij trad wel al snel in de voetsporen van zijn vader nadat hij op 17-jarige leeftijd een tweedehands kart had gekocht.
Nadat hij in de jaren tachtig op nationaal niveau door de gelederen was gestegen, verhuisde David Brabham naar Europa. Hij had in 1989 succes door het Formule 3-kampioenschap en de prestigieuze Grand Prix van Macau te winnen.
In 1990 stapte Brabham over naar de Formule 1 met het Brabham-team, dat op dat moment niet langer eigendom was van zijn vader. Door de niet-competitieve machinerie kon Brabham zich niet vaak kwalificeren.
Van de acht keer dat hij zich dat jaar kwalificeerde voor races, eindigde hij slechts één keer – met een 15e plaats tijdens de Franse Grand Prix. In 1991 ging hij niet verder met het team.
Brabham keerde in 1994 terug naar de F1 met het noodlottige en ondergefinancierde Simtek-team. Bij de Grand Prix van San Marino kwam teamgenoot Roland Ratzenberger om het leven tijdens de kwalificatie.
Brabham nam de moedige beslissing om door te gaan met racen. Terwijl hij zich terugtrok uit de race in Imola, behaalde Brabham zijn beste resultaat in zijn carrière met een tiende plaats tijdens de Spaanse Grand Prix. Één van de weinige finishes in de onbetrouwbare Simtek.
Brabham werd geprezen als een sterke teamleider, die de auto het hele seizoen door verbeterde en op competente wijze beter presteerde dan zijn teamgenoten. Hij stapte aan het einde van het seizoen 1994 uit de F1 en zou niet meer terugkeren.
Brabham leidt nu het wegautobedrijf Brabham Automotive, dat supercars produceert. Het achtergrondverhaal van de oprichting van de autofabrikant komt aan bod in de film Brabham uit 2019.
Zie hier de Top 10 rijkste actieve Formule 1 coureurs 2023.
6. Tim Schenken
Timothy “Tim” Theodore Schenken
Sydney, 26 september 1943
Tim Schenken
Tim Schenken reed tussen 1970 en 1974 in de Formule 1. Vanaf zijn 34 racestarts scoorde hij drie keer punten. Dat omvatte onder meer een podiumplaats tijdens de Grand Prix van Oostenrijk van 1971, waar hij pas de tweede Australiër werd die op het podium eindigde in de F1.
Schenken reed tijdens zijn carrière met legendarische namen. Hij kreeg zijn racedebuut van Frank Williams, reed met Brabham in 1971, reed in Surtees in 1972 en maakte een eenmalig optreden voor Lotus in 1974.
Met Lotus werd Schenken tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten van 1974 gediskwalificeerd omdat hij niet juist was begonnen aan de race. De dag ervoor was hij er niet in geslaagd een goede rondetijd neer te zetten om één van de 25 kwalificatiecoureurs voor de race te zijn.
5. Oscar Piastri
Melbourne, 6 april 2001
Oscar Piastri in 2023
Oscar Piastri maakte zijn Formule 1-debuut tijdens de Grand Prix van Bahrein van 2023. De Grand Prix van Australië wordt pas zijn derde optreden op het hoogtepunt van de autosport.
Piastri is de eerste van de volgende generatie Australische coureurs die de Formule 1 haalt – hoewel hij moest wachten op zijn debuut.
Na het winnen van de Formule 3- en Formule 2-titels in opeenvolgende jaren, stond Piastri in 2022 een jaar aan de zijlijn als reservecoureur van Alpine.
Hij haalde de internationale krantenkoppen in de zomer van 2022, toen Alpine voortijdig bevestigde dat hij in 2023 voor het team zou rijden. Later maakte Piastri bekend dat hij al een contract had getekend bij McLaren.
McLaren heeft een verre van competitieve start van het seizoen 2023 achter de rug, waarbij noch Piastri, noch teamgenoot Lando Norris punten pakte.
Piastri moet nog achter Norris eindigen in een race en wist de Britse coureur te verslaan, toen hij pas bij zijn tweede optreden de top tien bereikte tijdens de kwalificatie in Jeddah.
Gezien zijn successen in de juniorserie is het zeker slechts een kwestie van tijd voordat Piastri de kans krijgt om zijn volledige potentieel te tonen en hogerop te komen op de lijst van de beste Australische F1-coureurs.
4. Mark Webber
Mark Alan Webber
Queanbeyan, Nieuw-Zuid-Wales, 27 augustus 1976
Webber, GP van Canada, 2011
Minardi was een geliefd team in de Formule 1, maar de verwachting was niet dat ze over de machines beschikten die briljante resultaten konden behalen.
Stel je de verrassing eens voor toen Mark Webber bij zijn debuut een vijfde plaats behaalde tijdens zijn thuisevenement: de Grand Prix van Australië van 2002.
Webber was een slow starter in de Formule 1. Hij maakte zijn belofte waar tijdens de volgende seizoenen bij Jaguar en Williams, maar pas toen hij bij Red Bull kwam, begon de Australiër echt te schitteren.
Webber behaalde zijn eerste Grand Prix-overwinning tijdens zijn 130e poging, de Duitse Grand Prix van 2009. Dit was destijds een record voor het langste wachten op een eerste overwinning.
Toen Red Bull titelkandidaten werd, was Webber in 2010 tot aan de laatste race van het jaar volop in de race voor de titel, maar werd door teamgenoot Sebastian Vettel naar de eer gegrepen.
Na 2010 was Webber nooit meer echt in de titelstrijd, maar er volgden meer overwinningen. Een enkele overwinning in 2011 en twee in 2012, waarbij zijn laatste overwinning bij de Britse Grand Prix van 2012 zijn totaal op negen overwinningen bracht.
Webber trok zich aan het einde van het seizoen 2013 terug uit de Formule 1 en stapte over naar de endurance klasse. Hij won in 2015 het World Endurance Drivers ‘Championship. Webber hing in 2016 voorgoed zijn helm aan de wilgen en werkt nu als tv-expert en Porsche-ambassadeur.
3. Daniël Ricciardo
Daniel Joseph Ricciardo
Perth, West-Australië, 1 juli 1989
Ricciardo, 2019
Daniel Ricciardo kende een rustige start van zijn Formule 1-carrière. Ricciardo was halverwege het seizoen invaller bij het jonge HRT-team en leerde in de tweede helft van het seizoen 2011 grip krijgen op de F1-machines, voordat hij in 2012 de overstap maakte naar Toro Rosso.
Hij deed het goed in vergelijking met teamgenoot Jean-Eric Vergne en kreeg de oproep tot Red Bull toen landgenoot Mark Webber zijn pensionering aankondigde.
Ricciardo maakte meteen indruk bij Red Bull, kwalificeerde zich op de eerste rij voor zijn eerste race met het team in 2014 en scoorde een podiumplaats tijdens zijn thuisrace.
Dit hoewel hij later op wrede wijze zou worden gediskwalificeerd vanwege een discrepantie in de brandstofstroom, wat betekent dat er officieel sprake is van moet nog steeds een Australische coureur zijn die een podiumresultaat heeft behaald tijdens de Grand Prix van Australië in de Formule 1.
Met drie overwinningen in de loop van het seizoen 2014 had Ricciardo de overhand op viervoudig kampioen teamgenoot Sebastian Vettel. Ricciardo’s winnende vorm zette zich voort tijdens zijn tijd bij Red Bull, met in totaal zeven Grand Prix-overwinningen met het team.
Zijn laatste was een indrukwekkende, verlossende overwinning tijdens de Grand Prix van Monaco van 2018. Zijn gedurfde inhaalacties op het laatste moment maakten hem tot een van de meest vermakelijke coureurs om naar te kijken op de grid.
Ricciardo verhuisde in 2019 en 2020 naar Renault en scoorde in het laatste seizoen een aantal podiumplaatsen voordat hij tekende bij McLaren.
De tijd van de Australiër bij McLaren was niet bijzonder gelukkig, afgezien van een verrassende overwinning in de Italiaanse Grand Prix van 2021 – de eerste van het team in bijna tien jaar.
Voor 2023 staat Ricciardo aan de zijlijn als reservecoureur van Red Bull. Hij kan geen plek vinden bij een topteam en is niet bereid genoegen te nemen met minder dan competitieve machines.
Zeker één van de beste coureurs van Australië, het zou zonde zijn als de zogenaamde Honey Badger de komende jaren niet terugkeert in een F1-cockpit.
2. Alan Jones
(Melbourne, 2 november 1946)
Alan Jones in 1980, het jaar waarin hij wereldkampioen werd.
Alan Jones is één van de slechts twee Australische F1-coureurs die het Wereldkampioenschap hebben gewonnen.
Hij nam de eer in 1980 en is de eerste Williams-coureur die wereldkampioen werd. Jones is geboren in een autosportfamilie. Zijn vader Stan Jones won de Grand Prix van Australië in 1959.
Nadat Enzo Ferrari had overwogen voor een ritje bij Ferrari, dat later toekwam aan Gilles Villeneuve, werd Jones aangenomen door Frank Williams.
Terwijl Jones’ teamgenoot Clay Regazzoni het Williams-team hun eerste overwinning bezorgde tijdens de Britse Grand Prix van 1979. Jones won later vier van de volgende vijf races en eindigde als derde in het algemeen klassement.
Het succes van Jones zette zich voort in het volgende seizoen. Hij behaalde vijf overwinningen en won de titel.
Nog twee overwinningen en een derde plaats in de titeljacht volgden in 1981, maar Jones was niet in staat zijn titelsucces te repliceren.
Aan het einde van het jaar kondigde Jones zijn afscheid uit de Formule 1 aan. Hij won tijdens wat naar verwachting zijn laatste optreden zou zijn tijdens de Caesars Palace Grand Prix van 1981.
Ondanks een aanbod van Ferrari als vervanger voor Gilles Villeneuve en de geblesseerde Didier Pironi, maakte Jones een eenmalige terugkeer met Arrows tijdens de Grand Prix West van de Verenigde Staten in 1983.
Na een handvol races met het Amerikaanse Haas-team maakte Jones in 1986 een fulltime comeback. Het hoogtepunt van dat seizoen was een vierde plaats tijdens de Grand Prix van Oostenrijk.
Eind dat jaar ging hij definitief met pensioen en racete later met toerwagens in Australië.
1. Jack Brabham
Jack Brabham in 1966
Sir John Arthur “Jack” Brabham
Hurstville, 2 april 1926 – Gold Coast, 19 mei 2014
Er kan maar één naam bovenaan de lijst van de beste Australische F1-coureurs staan. Dat is Jack Brabham. Brabham is de eerste Australische coureur die het Wereldkampioenschap won in 1959. Hij behaalde een tweede opeenvolgende titeloverwinning in 1960.
Hij werd pas de derde opeenvolgende kampioen in de sport, na Alberto Ascari en Juan Manuel Fangio. Nog opmerkelijker was dat Brabham zijn derde titel won in een auto die hij zelf bouwde.
Brabham, veertienvoudig Grand Prix-winnaar, richtte zijn gelijknamige team op in 1962 en behaalde in 1966 de titel in zijn eigen auto.
Brabham blijft de enige coureur die een Wereldkampioenschap heeft gewonnen in een auto met zijn eigen naam.
Het Brabham-team bleef racen in de Formule 1, zij het onder een andere eigenaar, tot 1992, waarbij zowel Denny Hulme als Nelson Piquet titels claimden in Brabham-machines.
Voor zijn dood in 2011 was Brabham de laatste overgebleven wereldkampioen van de jaren vijftig. Brabham werd geëerd met een staatsbegrafenis.
Alle Australische F1 coureurs aller tijden en een top 18
- Jack Brabham
- Alan Jones
- Daniel Ricciardo
- Mark Webber
- Oscar Piastri
- Tim Schenken
- David Brabham
- Larry Perkins
- Vern Schuppan
- David Walker
- Frank Gardner
- Tony Gaze
- Paul Hawkins
- Paul Engeland
- Warwick Brown
- Gary Brabham
- Brian McGuire
- Ken Kavanagh
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!