Beroemdste schilderijen van Albrecht Dürer
Dürer (Neurenberg, 21 mei 1471 – aldaar, 6 april 1528) was een Duits kunstschilder, tekenaar, maker van houtsneden en kopergravures. Hij was ook kunsttheoreticus en humanist uit de Noordelijke renaissance. De opkomst van de prentdrukkunst, die parallel loopt aan de ontwikkeling van de boekdrukkunst, maakt van Albrecht Dürer de populairste en invloedrijkste Noord-Europese kunstenaar uit deze periode. Zijn atelier specialiseerde zich in druktechnieken. Met name de kopergravure maakte een grote oplage mogelijk.
Lees hier ->>> meer over kunst op deze website…
Hier ->>> vind je 100 beroemdste schilders aller tijden op deze website…
Zie hier ->>> ook de de 100 beroemdste schilderijen aller tijden op deze website…
Beroemdste schilderijen van Albrecht Dürer
Die vier apokalyptischen Reiter / Vier ruiters van de Apocalyps (ca. 1497/1498) – Albrecht Dürer
Houtsnede
39,4 x 28,1 cm
Museum of Art, New York
De derde houtsnede uit Dürers Apocalyps, de vier ruiters, presenteert een dramatisch gedestilleerde versie van de passage uit het boek Openbaring (6: 1-8). Dürer transformeert een sober en niet-bedreigend beeld uit eerder geïllustreerde bijbels. Hij injecteert beweging en gevaar in dit climaxmoment door zijn subtiele manipulatie van het houtblok.
De parallelle lijnen over het beeld vormen een basistint, waartegen de kunstenaar de krachtige vormen van de vier paarden en ruiters silhouetteert en overlapt – van links naar rechts, Dood op zijn bleke paard, Hongersnood met zijn weegschaal, Oorlog met een zwaard, en Pest met zijn boog en kroon. De mond van de hel, klaar voor slachtoffers, opent zich linksonder.
Selbstporträt / Zelfportret (1500) – Albrecht Dürer
Olieverf op doek
67,1 cm × 48,9 cm
Alte Pinakothek, München
Dit schilderij van de kunstenaar als Christus kan worden beschouwd als een gewaagde, godslasterlijke uitspraak. Het is meer waarschijnlijk een uiting van geloof naast een vertrouwen in de competentie van de kunstenaar als schepper. Het toont Albrecht Dürer de kunstenaar, metzijn talenten geschonken door God.
Links van hem staat een inscriptie in het Latijn die zich vertaalt als “Aldus heb ik, Albrecht Dürer uit Neurenberg, mezelf op 28-jarige leeftijd met duurzame kleuren geschilderd.”
Met zijn zegenend gebaar, lang donkerbruin haar, Dürer was donkerblond, en geïdealiseerde gelaatstrekken, beeldt de kunstenaar zichzelf hier duidelijk af als Christus. En gezien het apocalyptische jaar van het werk, zou het schilderij daarom een sterke uitdrukking zijn geweest van het zelfbewustzijn van de kunstenaar als een vrome christen. Dürer was zeer bezorgd over zijn publieke imago en voegde herhaaldelijk zelfportretten toe aan zijn werken. Het zelfportret uit 1500 is door Dürer verkocht of geschonken aan de gemeenteraad van Neurenberg, waar het tot het begin van de 19e eeuw aan het publiek werd getoond.
Feldhase / Jonge haas (1502) – Albrecht Dürer
Aquarel en gouache
25 × 22,5 cm
Albertina, Wenen
Het ongelooflijke detail en de zorg in deze studie van een klein wild dier is een voorloper van de gedetailleerde wetenschappelijke illustraties. Een haas is een notoir rusteloos dier dat op de vlucht slaat als het te dichtbij wordt benaderd. De kunstenaar heeft de haas gevangen in een vluchtig moment van stilte.
Het linkeroog weerspiegelt wat een raam lijkt te zijn. Het toevoegen van een dwarsbalk aan de pupil van een oog is een terugkerend kenmerk van Dürers werk. Het zou een technische methode kunnen zijn om vitaliteit in het oog te creëren.
Adam und Eva / Adam en Eva (1507) – Albrecht Dürer
Olieverf op hout
209 × 81 cm
Museo del Prado
De gravure van toont Adam en Eva samen in een scène, met verschillende symbolische dieren om hen heen. Het schilderij uit 1507 bood Dürer de gelegenheid om de ideale menselijke figuur af te beelden.
Geschilderd in Neurenberg kort na zijn terugkeer uit Venetië, zijn de panelen beïnvloed door Italiaanse kunst. Dürers observaties tijdens zijn tweede reis naar Italië boden hem nieuwe benaderingen om de menselijke vorm uit te beelden. Hier geeft hij de figuren op menselijke schaal weer, de eerste naakte onderwerpen op ware grootte in de Duitse schilderkunst.
Beroemdste schilderijen van Albrecht Dürer
Das Rosenkranzfest / Het feest van de rozenkrans (1506) – Albrecht Dürer
Olieverf op doek
162 × 194,5 cm
National Gallery Praag
Dürer schildert dit schilderij tijdens zijn tweede verblijf in Venetië, voor de kolonie Duitse kooplieden. Hetn toont de Maagd Maria als Koningin van de Rozenkrans. Ze wordt vergezeld door paus Julius II (1503 – 1513), keizer Maximiliaan I (1495 – 1519) en verschillende vertegenwoordigers van het koopmansgilde. De laatste in historische kostuums.
De afebbelding heeft een belangrijke politieke achtergrond. Maximiliaan, die met de paus knielt om het kind te aanbidden, wordt al voorgesteld als keizer, maar het kostte hem nog twee jaar om deze positie te bekleden. De man die op de boom leunt, heeft de trekken van de schilder zelf.
Betende Hände / Biddende handen (1508) – Albrecht Dürer
29,1 × 19,7 cm
Kunsthistorisches Museum, Wenen
Biddende handen is waarschijnlijk een van ’s werelds meest gereproduceerde afbeeldingen. Het is een internationaal symbool geworden voor vroomheid en voor het christendom.
Deze schets is gemaakt met inkt en potlood op blauw papier dat de kunstenaar zelf heeft gemaakt. Het is een studie voor een altaarstuk in opdracht van Jacob Heller in 1507. Het altaarstuk beeldde de kroning van de Maagd Maria uit voor een kerk in Frankfurt. Deze handen worden aangetrokken door die van een apostel die naast het graf van Maria knielt. Het altaarstuk is verwoest door een brand in 1729.
Melencolia I (1514) – Albrecht Dürer
gravure
23,9 × 18,9 cm
Meerdere locaties
De gravure is een allegorische compositie, die veelvuldig het onderwerp is geweest van kunsthistorische besprekingen. Het toont een weemoedige gevleugelde figuur te midden van een onsamenhangende verzameling voorwerpen, waarvan de betekenis voor velerlei uitleg vatbaar is. Samen met Ridder, Dood en Duivel (1513) en De Heilige Hiëronymus in zijn studeervertrek (1514) wordt deze gravure vaak tot een reeks geschaard, die de Meisterstiche worden genoemd. Van de gravure zijn meerdere afdrukken gemaakt, die zich in een aantal musea, prentenkabinetten en particuliere verzamelingen bevinden.
Beroemdste schilderijen van Albrecht Dürer
Rhinocerus (1515) – Albrecht Dürer
Houtsnede
Afgebeeld is een pantserneushoorn (Rhinoceros unicornis) uit India. De houtsnede is veelvuldig gekopieerd, herdrukt en verspreid en had een grote invloed op de kunst. Tot in de tweede helft van de achttiende eeuw werd Dürers voorstelling van een neushoorn als natuurgetrouw beschouwd.
De neushoorn die model stond voor de houtsnede, is in 1515 naar Lissabon verscheept. Waarschijnlijk was dit het eerste levende exemplaar dat sinds de derde eeuw in Europa te zien was. Nog datzelfde jaar is het dier naar Rome gestuurd als geschenk voor de paus. Dürer heeft de neushoorn nooit zelf gezien. Hij baseerde zich voor deze houtsnede op beschrijvingen en een schets van een onbekende kunstenaar.
Kaiser Maximilian I / Portret van keizer Maximiliaan I (1519) – Albrecht Dürer
Olieverf op doek
Afmetingen: 74 cm × 62 cm
Kunsthistorisches Museum, Wenen
Op dit olieverfschilderij uit 1519 is keizer Maximiliaan I afgebeeld. Hij wordt naar rechts gedraaid en in zijn linkerhand houdt hij een granaatappel, een symbool van zowel overvloed als van zijn rijk. De keizer is gekleed in een met bont afgezet gewaad met daaronder een zwarte jurk. Zijn zwarte hoed heeft een brede rand en is versierd met een broche.
Het wapen van de Habsburgse familie is samen met het symbool van de Orde van het Gulden Vlies afgebeeld in de linkerbovenhoek van het schilderij. Een inscriptie in hoofdletters boven de keizer verwijst naar zijn titels en deugden.
De Habsburgse keizer Maximiliaan I, die hij in 1512 ontmoette tijdens een koninklijk bezoek aan Neurenberg, behoorde tot zijn meest prestigieuze beschermheren. Hij was zeer bezorgd over zijn imago als heerser en de herdenking van zijn leven en prestaties. Op het portret van Dürer wordt de keizer getoond in dure kleding. Zijn grijze haar duidt op zijn leeftijd en wijsheid en de granaatappel ligt zwaar in zijn hand en herinnert de kijker aan zijn verantwoordelijkheid als heerser.
Het portret is geschilderd na de dood van de keizer. Het werk daaisrom een van de laatste stukken in Maximilaian’s reeks artistieke propaganda. Dürer bewerkte het schilderij vervolgens tot een houtsnede, die op grote schaal zou zijn verspreid en uiteindelijk het bekendste portret van de keizer is.
