Beroemdste schilderijen van Giotto di Bondone
Giotto di Bondone
(1267-1337)
Giotto’s werk geldt als een enorme doorbraak en hij is een de vader van de moderne schilderkunst. Bondone is ook de belangrijkste schilder van zijn tijd. Het is moeilijk om precies het begin van de Italiaanse Rinascimento (Renaissance) aan te duiden, maar sommigen menen dat deze met Giotto aanving.
In de Italiaans-Byzantijnse kunst vóór Giotto waren zowel menselijke figuren als achtergronden erg ‘plat’ met weinig dieptedimensie en onrealistisch weergegeven. De gezichten waren uitdrukkingsloos. Giotto stelde de mensen ‘massief’ voor en slaagde erin emoties weer te geven. Velen vinden de dramatiek in zijn werk dan ook zijn belangrijkste innovatie.
Giotto en perspectief
Giotto betrok de achtergrond beter bij het geheel. Gebouwen en natuur schilderde hij op een manier die, hoewel nog niet perfect, veel beter overeenkomt met de regels van het perspectief. Dit alles wordt gedeeltelijk toegeschreven aan veranderingen in de kerk; onder invloed van Franciscus van Assisi (1182-1226) waren emoties en natuur belangrijker geworden. Giotto had echter nog niet de technische anatomische kennis die bijvoorbeeld Leonardo da Vinci wel had. Ondanks zijn innovaties werd zoals gebruikelijk in die tijd vrijwel al zijn werk in opdracht uitgevoerd en had het een religieus onderwerp als thema.
In zijn eigen tijd had Giotto’s werk een zeer grote invloed, maar met de doorbraak van de Internationale gotiek verminderde dat. De latere schilders Masaccio en Michelangelo gelden als zijn erfgenamen.
Lees hier ->>> meer over kunst op deze website…
Hier ->>> vind je 100 beroemdste schilders aller tijden op deze website…
Zie hier ->>> ook de de 100 beroemdste schilderijen aller tijden op deze website…
Top 10 – Beroemdste schilderijen van Giotto di Bondone
10. San Francesco rimpianto da S. Chiara / Clara van Assisi rouwt om de dood van Franciscus van Assisi (c.1300) – Giotto di Bondone
Fresco – 270 cm x 230 cm
Basilica of Saint Francis of Assisi, Assisi, Italië
Dit religieuze schilderij uit de vroege-renaissance is het drieëntwintigste deel van de zevenentwintigste saga van schilderijen. Deze saga beschrijft ‘De legende van het leven Franciscus van Assisi’.
Dit schilderij toont in totaal tien zusters Franciscaner die rouwen om het lichaam van Franciscus van Assisi voor de kloosterkerk van San Damiano, voordat ze de begrafenis van de stad Assisi voortzetten. In de afbeelding beroert Clara van Assisi teder met haar hand het lichaam van Franciscus.
Dit schilderij toont levendige afbeeldingen met een hoge kleurgradatie. Een ander opmerkelijk element hier is de architectonische compositie en de gevel van de kerk. De nonnen en de twee centrale figuren ervaren diepe pijn gezien. De trillende lippen onthullen de klaagzang en de pijn van de dood van Franciscus.
Giotto heeft meesterlijk geprobeerd de meest humane afebeelding te maken. Dit zonder rekening te houden met de vroegere stijfheid van personages in de voorbije jaren. Dit schilderij roept met succes emoties op bij de toeschouwer.
9. Il sogno di Gioacchino / Joachim’s droom (1313) – Giotto di Bondone
fresco – 200 cm x 185 cm
Scrovegni (Arena) Chapel, Padua, Italië
Joachim ligt onderuitgezakt in de beschutting van de hut en de rots, slapend. De herders waken over hem en hun kudde. Een van hen lijkt het hemelse fenomeen te zien. een engel die Joachim nieuws brengt over zijn naderende vaderschap. Er ontstaat een enorme spanning langs de diagonaal tussen de engel en Joachim, waardoor we kunnen begrijpen wat er gebeurt.
Hier zien we Giotto’s neiging om menselijke figuren bijna als geometrische vormen af te beelden. Dit door de manier waarop de slapende figuur van Joachim lijkt te zijn opgenomen alsof hij in een kubus zit. De stilte van de scène wordt doorbroken door de levendigheid van de schapen. Giotto is hier wellicht geïnspireerd door zijn legendarische jeugd als Toscaanse herdersjongen.
8. Adorazione dei Magi / Aanbidding der wijzen (1306) – Giotto di Bondone
fresco – 200 cm x 185 cm
Scrovegni (Arena) Kapel, Padua, Italië
Een van de onderdelen die de cyclus van het leven van Christus vormen, is de aanbidding van de koningen. Het freso is is geschilderd in het midden van de zuidmuur van de kapel.
Het werk heeft subtiele kleuren en levendige details, maar het is vooral de schilderachtige, lichtgevende ster die naar voren schiet, glanzend voor de alledaagse mooie blauwe lucht.
Dit fresco is ook bekend als de ster van Bethlehem die de koningen leidde. Men denkt dat Giotto zijn inspiratie haalde uit de komeet van Halley die in 1301 verscheen.
Deze scène is een samenkomst van mensen rond Jozef en Maria, die hun kind, Jezus, aanbidden. Giotto heeft de emoties op ieders gezicht gedramatiseerd, één van de belangrijkste componenten van een typisch Giotto-schilderij.
Het is duidelijk dat de schilder zijn penselen met uiterste precisie en detail heeft gestreken, aangezien we de glimlachende kamelen kunnen zien en de aanbidding in hun ogen. Daarnaast ademen het gebruik van subtiele beige tinten op de achtergrond en de rotsblokken in contrast met het gebruik van een scherp rood op de gordijnen op een warme sfeer.
7. Lamento (Il Compianto di Cristo) / Klaagzang (De klaagzang van Christus) (1306) – Giotto di Bondone
Fresco – 200 cm x 185 cm
Museum Cappella degli Scrovegni (Arenakapel), Padua, Italië
Een van de meest magnifieke schilderijen in de westerse kunstgeschiedenis is de bewening van Christus. Het schilderij toont, zoals de titel suggereert, de rouw om Jezus door zijn familie en vrienden.
Het lichaam van Christus wordt gelegd na de kruisiging, en hij wordt gezien terwijl hij rust in de handen van zijn moeder, Maria, terwijl Maria Magdalena aan zijn voeten ligt, en Johannes is er kapot van.
Het schilderij geeft een groot verdriet, wat terug te zien is in de uitdrukking van elk van de figuren. Hun gezichten, de positie van de handen, hun ineengedoken rug vertellen allemaal over de ellende waarin ze rouwen om het verlies van hun geliefde Jezus.
Vooral Moeder Maria met trillende lippen staan centraal in het schilderij. Het schilderij is ook driedimensionaal, waardoor er voldoende ruimte is voor de toeschouwer om een plek te zoeken en het van verschillende kanten te bezien.
6. Scrovegni / Hemelvaart (1313) – Giotto di Bondone
fresco
Museum Cappella degli Scrovegni (Arenakapel), Padua, Italië
Dit schilderij heeft het moment in de geschiedenis vastgelegd dat de verlossing van Christus markeert. Het is de getuigenis van Jezus’
goddelijkheid terwijl hij naar de hemel opstijgt.
Bij dit surrealistische moment kijken de apostelen en Moeder Maria toe. Er zijn twee engelen niet ver van de zwevende Jezus die hem erdoor helpen. De kleuren op het fresco zijn koel met levendig blauw en gebroken wit dat rustgevend en bijna te sereen is voor dekijker.
5. Ultima Cena / Het laatste avvvondmaal (1306) – Giotto di Bondone
fresco – 200 cm x 185 cm
Museum Cappella degli Scrovegni (Arenakapel), Padua, Italië
Op dit schilderij zitten dertien figuren, waaronder Jezus, onder een baldakijn op het punt het Nieuwe Testament te beginnen. Dit specifieke moment is cruciaal in alle christelijke evangeliën en andere bronnen.
Op het schilderij heeft Judas zijn handen neergeworpen en op hetzelfde moment als Jezus in de schaal gedoopt. Dit kondigt de onheilspellende dreiging aan dat hij op het punt staat Jezus te verraden. Giotto heeft alle deelnemers compact geplaatst en beschilderd met kleuren als warm geel en paars. Dit duidt op hun nabijheid en broederschap, wat een geharmoniseerde en veilige relatie impliceert die ze deelden. Het schilderij is ook bekend vanwege de ideale verhoudingen en kleurselectie.
4. Segna di Bonaventura / Madonna en kind (1325) – Giotto di Bondone
Paneel, tempera
National Gallery of Art, Washington, DC, US
In Madonna en kind zien we Maria gezien met haar kind, Jezus in haar ene arm en witte rozen aan de andere. Dit terwijl het kind haar wijsvinger vastklemt en speels naar de rozen reikt. Het schilderij is gemaakt door Giotto in zijn late jaren en is een centraal onderdeel van het vijfdelige altaarstuk.
Het sjabloon is een groot bladgoud dat het rijk van de hemel aangeeft. De witte rozen zijn een symbool van de zuiverheid van Moeder Maria. Baby Jezus is speels als altijd en in plaats van het traditionele zegenenteken hoog te houden, strekt hij zijn hand uit naar de witte rozen in zijn moeders hand. Dit gehumaniseerde kenmerk betekent het einde van de oude Byzantijnse traditie en verving deze door een meer intiem en herkenbaar gebaar.
3. Giudizio Universale / Het laatste oordeel (1306) – Giotto di Bondone
fresco – 10 mr × 8,40 mr
Museum Cappella degli Scrovegni (Arenakapel), Padua, Italië
Het bovenste deel van het schilderij toont de hemel waar Jezus het laatste oordeel uitspreekt in het midden van de apostelen die aan weerszijden van Hem staan.
Het onderste deel toont zowel links als rechts de uitverkorenen en verdoemden. De uitverkorenen aan de linkerkant worden naar de hemel gebracht, terwijl de verdoemden naar de hel worden gestuurd om te lijden.
De engelen staan met het kruis recht onder Christus. Onderaan het fresco vinden we de opdrachtgever, Enrico Scrovagni zelf. Aan de rechterkant zien we een monsterlijke figuur die de naakte en verdoemde kerels vermorzeld in de hel.
Er wordt gezegd dat Enrico de kapel liet maken en beschilderde met de levenscyclus en passie van Jezus. Dit om alle zonden te reinigen die hun familie in de loop der jaren in de geldhandel had begaan.
2. Fuga in Egitto / Vlucht naar Egypte (c.1304-1306) – Giotto di Bondone
fresco – 200 CM x 185 cm
Cappella degli Scrovegni, Padua, Italië
Dimensions:
Op dit schilderij zien we Moeder Maria, haar kind, Jozef en andere figuren op reis. Moeder Maria is te zien als ze haar kind vasthoudt, terwijl Jozef naar rechts staat en een gesprek met iemand voert. Hier heeft Giotto Moeder Maria gebruikt als de centrale figuur die haar kracht toont.
Giotto heeft de achtergrond op een slimme manier gebruikt om de kijker zich te laten concentreren op Moeder Maria, haar dominantie en vastberadenheid. Terwijl Joseph bijna in de vergetelheid raakt, staat de engel ook tegenover de Madonna en haar kind. Dit versterkt het beeld van haar macht. De schilder heeft geprobeerd Moeder Maria af te schilderen als de grote beschermer van haar kind en de hele kerk in het algemeen.
1. Ognissanti Madonna / Gekroonde Madonna (c.1310) – Giotto di Bondone
Tempera op een aneel – 325 cm × 204 cm
Uffizi Gallery, Florence
Geschilderd door Giotto voor de Ognissanti-kerk in Florence, is Ognissanti Madonna een kenmerkend schilderij uit die tijd. Het breekt met het stereotiep door Madonna en haar kind in een afgebakende ruimte te schilderen. Dit in tegenstelling tot de zwevende moeder en kind in de oorspronkelijke Madonna met kind.
Dit beeld bezit voor het eerst karakters die op de meest humane wijze met perspectief en ideale verhoudingen zijn geplaatst. We zien haar terwijl ze haar kind op schoot houdt, net zoals elke gewone moeder zou doen. Daardoor is dit schilderij voor een ider herkenbaar.
De engelen zijn op de voorgrond geplaatst, maar niet nadrukkelijk en ze zingen voor Moeder Maria. Hoewel de gouden achtergrond en hiërarchie van zijn personages de herinneringen aan traditionele stijl doen denken, markeren zij innovatieve gehumaniseerde figuren en beperkte ruimtes. Het is het begin van een nieuwe stijl 14-eeuwse schilderijen.
