Beroemdste schilderijen van Jean-Francois Millet
Jean-François Millet
(Gruchy, 4 oktober 1814 – Barbizon, 20 januari 1875)
Millet krijgt een academische opleiding bij Bon Dumouchel en bij Jérome Langlois te Cherbourg. Hij keert zich, na 1840, af van de officiële modestijl en komt sterk onder de invloed van Honoré Daumier. In 1848 toont hij op het Salon een merkwaardig sterke “Korenwanner”, waarmee hij meteen uiting gaf aan zijn vermogen tot het creëren van ongemeen realistische composities.
Hij trekt zich in 1849 in Barbizon terug om zich toe te leggen op het uitbeelden van talloze poëtische boerentaferelen. Hierbij zijn vooral Arenleessters (1857) en Het angelus (1859) de bekendste werken.
In zijn laatste levensjaren schildert hij zuivere landschappen, onder andere ‘Le printemps’ (1873; Musée d’Orsay, Parijs).
Lees hier ->>> meer over kunst op deze website…
Hier ->>> vind je 100 beroemdste schilders aller tijden op deze website…
Zie hier ->>> ook de de 100 beroemdste schilderijen aller tijden op deze website…
Millet beïnvloedt grote namen als Claude Monet, Camille Pissarro, Georges Seurat en zeker Vincent van Gogh. Hij steunde ook vooral jonge artiesten, voor wie hij een symbool zou worden. Millets grote kracht ligt in zijn tekenwijze, zijn monumentale vormgeving en compositie.
Hij speelt met zijn tekeningen een vernieuwende rol in de overgang van de Academische traditie naar de Franse avant-garde kunst. Vooral zijn visie op de boerenstand is vernieuwend. Boeren werden voorheen helemaal niet geschilderd, maar Millet is er trots op van boerenafkomst te zijn.
Beroemdste schilderijen van Jean-Francois Millet – De top 10
Un Vanneur / Korenwanner (c.1847-48) – Jean-François Millet
In 1848 toont Millet op het Salon een merkwaardig sterke “Korenwanner”. Hiermee geeft hij meteen uiting aan zijn vermogen tot het creëren van ongemeen realistische composities.
Le semeur / De zaaier (1850) – Jean-François Millet
Hier heeft Millet de eenzame zaaier afgebeeld met robuust qua lichaamsbouw en beweging. Hij doet denken aan iconische westerse kunstwerken, zoals de sculpturen van de beroemde renaissancekunstenaar Michelangelo. De arbeider loopt doelbewust over de Normandische aarde. Zijn gespierde lichaam geeft hem een heroïsche aanzien.
Batteuses repos (Ruth et Boaz) Rustende oogsters (Ruth en Boaz) (1853) – Jean-François Millet
Millet maakte dit schilderij als een weergave van het Bijbelse verhaal van Ruth uit het Oude Testament. Zij was een arme weduwe die zichzelf bedroop door graan te verzamelen dat was achtergelaten na de oogst.
For this painting, Jean-François Millet has drawn on the story of Ruth and Boaz in the Old Testament. Ruth was a poor widow who loyally supported her mother-in-law Naomi by gleaning (collecting grain from the fields that had not been gathered by the harvesters).
Terwijl ze haar werk doet, wordt de landeigenaar Boaz verliefd op haar. Hij bewondert haar loyaliteit aan haar schoonmoeder Naomi, haar schoonheid en haar ijver. Hij nodigt haar voor de middagmaaltijd en trouw. uiteindelijk met haar.
La Récolte des pommes de terre / De aardappeloogst (1855) – Jean-François Millet
Millet groeit op in de kleine boerengemeenschap Gruchy, in de gemeente Gréville in Normandië. In zijn jeugd werkt hij als herder en landarbeider en kent zodoende het harde leven op het platteland. In 1833 krijgt hij de gelegenheid om in Cherbourg een opleiding tot schilder te volgen. Het boerenleven blijft echter zijn hele leven de belangrijkste bron van inspiratie. Na zijn verhuizing naar Barbizon in 1849 legt hij zich volledig toe op deze thematiek. In eerste instantie zijn de schilderijen nog met name symbolisch, zoals De zaaier, later worden ze steeds realistischer. De aardappeloogst is hiervan een voorbeeld evenals Arenleessters, zijn bekendste werk.
Op De aardappeloogst rooien zes boeren aardappels op de vlakte tussen Barbizon en Chailly-en-Bière. Op de achtergrond worden de aardappels uit de grond gehaald. Dit terwijl een man op de voorgrond zijn volle mand leegt in een zak die een vrouw vasthoudt. De gezichten zijn nauwelijks te onderscheiden. Dit is een typisch kenmerk voor de werken van Millet uit deze periode, die zo het individuele overstijgen.
Op de wereldtentoonstelling van 1867 in Parijs oogst Millet succes. Hij krijgt een medaille met negen van zijn beste werken waaronder De aardappeloogst. Enkele jaren later zouden ook Pissarro en Van Gogh dit onderwerp op het doek vastleggen.
Tegenwoordig maakt het schilderij deel uit van de collectie van het Walters Art Museum in Baltimore.
Des glaneuses / Arenleessters (1857) – Jean-François Millet
Het schilderij Arenleessters is samen met Het angelus zijn bekendste werk. Bij de eerste tentoonstelling kreeg deze realistische voorstelling van drie arme boerenvrouwen veel kritiek te verduren. Sinds 1986 maakt het deel uit van de collectie van het Musée d’Orsay in Parijs.
Millet stelt Arenleessters voor het eerst tentoon op de Parijse salon van 1857. Het publiek dat de revolutie van 1848 nog vers in het geheugen heeft, reageert zeer negatief op het schilderij. Het lijkt arme boeren te verheerlijken. De gegoede burgerij is in die tijd bijzonder ongerust over de opkomst van het socialisme. Een angstige criticus van Le Figaro trok zelfs een vergelijking met ‘de spiesen van de volksopstanden en de schavotten van 1793.’
Het angelus / L’Angélus (1858) – Jean-François Millet
Dit schilderij laat een boer en een boerin zien die hun werk neerleggen op het eind van de dag. Zij doen dit om het angelus te bidden. Het Angelus Domini, de Engel des Heren, is een katholiek gebed dat van oudsher driemaal daags gebeden wordt. Om zes uur ’s morgens, twaalf uur ’s middags en zes uur ’s avonds. Het schilderij is rond 1857 gemaakt in opdracht van Thomas Gold Appleton. Deze Amerikaanse mecenas accepteert het schilderij niet. Tegenwoordig maakt het deel uit van de collectie van het Musée d’Orsay in Parijs.
Het is overigens geen religieus schilderij, Millet is niet kerkelijk. Wel komt de bescheiden vroomheid van veel plattelanders er fraai in tot uitdrukking. Doordat de gezichten van de hoofdpersonen slecht te onderscheiden zijn, verliezen deze hun individualiteit. Zo verworden ze tot archetypen van de arme plattelandsbevolking.
Beroemdste schilderijen van Jean-Francois Millet – De top 10
L’Homme à la houe / De man met de schoffel (1860-1862) – Jean-François Millet
‘Ik heb sinds mijn geboorte niets anders gezien dan velden. Ik probeer zo goed mogelijk te laten zien wat ik zag en voelde toen ik aan het werk was.’ Dit schrijft Jean-François Millet zelf. Op de Salon van 1863 veroorzaakt De man met de schoffel een controverse. De Parijse bourgeoisie beschouwt de man als bruut en beangstigend. De industriële revolutie zorgt dat het Franse platteland leegloopt en ze zien dit schilderij als een socialistisch protest over de toestand van de boer. Zelf verklaarde Millet dat hij noch een socialist noch een onruststoker wil zijn.
Les Planteurs de pommes de terre / De aardappelplanters (c. 1861) – Jean-François Millet
In de tijd van Millet beschouwen veel mensen aardappelen als ongeschikt voedsel, zelfs voor dieren. Deze boeren planten aardappelen voor zichzelf om op te eten. ‘Waarom zou het werk van een aardappelplanter minder interessant of minder nobel zijn dan welke andere activiteit dan ook?’ vraagt Millet zich af. Hij geeft de harde realiteit van het boerenleven schoonheid en waardigheid. Zijn solide gemodelleerde, harmonieuze figuren plaatst hij voor een wazig landschap dat net groen begint te worden in de lentezon. De de ezel en het slapende kind onder de boom doen denken aan een ander arm werkend gezin, dat van Jozef, Maria en Jezus.
Appel à la maison des vaches / De koeien worden naar huis geroepen – (c.1872) Jean-François Millet
Dit schilderij toont Millet die worstelt met één van de moeilijkste artistieke uitdagingen die hij zichzelf heeft gesteld. Dit is het vastleggen van de prachtige, vluchtige effecten terwijl een vervagende zonsondergang mens, dier en landschap absorbeert tot een glanzend tapijt van half licht.
De afstanden en ondefinieerbare kleuren geven de scène een onuitsprekelijke rust te midden van mysterie. Twee verschillende kleuren geven deze wereld vorm. Dit zijn het zware grijs en het rijke rood van de nu afwezige zon.
Het is een alledaags beeld. De dorpsherder roept de kleine kudde bijeen die hij beheert namens de verschillende Barbizon-huishoudens. deze mensen zijn eigenaar van de dieren maar bezitten het land niet om ze te laten grazen.
Het was meer dan 125 jaar privé-eigendom van een Amerikaanse familie en is in 2017 verkocht op een veiling van Sotheby voor $ 627.000.
Beroemdste schilderijen van Jean-Francois Millet – De top 10
La chasse aux oiseaux de nuit / Nachtelijk jacht op vogels (1874) – Jean-François Millet
Dit schilderij is één van de laatste schilderijen die Millet voor zijn dood in 1875 voltooide. Millet heeft de Amerikaanse schilder William Low verteld over hoe hij ’s nachts met andere boeren op wilde duiven jaagt in Normandië. Ze gebruiken fakkels om de duiven te verblinden, die vervolgens door de oudere boeren uit de lucht worden geknuppeld. Hierna verzamelende jongere boeren de gevallen vogels in zakken.
Zo’n hectische en gewelddadige scène staat in contrast met de eerdere scènes van het landelijke leven die Millet schildert. Het schilderij heeft een primitieve waanzin als twee van de vier boeren hun knuppels zwaaien in de werveling van het licht. Dit terwijl het anderen over de grond kruipen op zoek naar de gewonde vogels.
Millet sterft het volgende jaar in januari, nadat hij eerder dat jaar met zijn vrouw Catherine is getrouwd. Hij lijkt de twee archetypen van zijn werk in conflict brengen: de vreedzame vogel en de ijverige boer.
