Beroemdste schilderijen van Winslow Homer
Winslow Homer
Boston, 24 februari 1836 – Prout’s Neck, Maine, 29 september 1910
Homer is een Amerikaans lithograaf, tekenaar en kunstschilder. Velen beschouwen hem als de belangrijkste Amerikaanse schilder uit de 19e eeuw. Homer is een vertegenwoordiger van de realistische genreschilderkunst. Hij is een uitstekend dierschilder en maakte veel aquarellen en hij is befaamd om zijn zeegezichten.
Winslow Homer volgt een opleiding in de lithografie. Hij werkt vervolgens als illustrator van kranten, eerst in Boston en later in New York, waar hij vanaf 1859 woont.
Lees hier ->>> meer over kunst op deze website…
Hier ->>> vind je 100 beroemdste schilders aller tijden op deze website…
Zie hier ->>> ook de de 100 beroemdste schilderijen aller tijden op deze website…
Schilderen
In 1861 maakt hij een korte tijd studie van het werken in olieverf. Hij krijgt datzelfde jaar van het nog vrij jonge politieke weekblad Harper’s Weekly de opdracht tekeningen te maken. Dit zijn tekeningen bij reportages over de Amerikaanse Burgeroorlog.
De aan het front gemaakte schetsen en tekeningen werkt hij later ook uit in olieverf. De illustraties zijn aanvankelijk vrij oppervlakkig en anekdotisch van aard. Maar tegen het eind van de oorlog krijgen ze meer diepgang en tonen ze de betekenis en de ingrijpende gevolgen van de strijd.
Na de oorlog, aan het eind van de jaren 1860 en het decennium daarna, vervaardigt hij een grote hoeveelheid werken, zowel krantenillustraties als schilderijen. Hij zoekt zijn inspiratie in de populaire badplaatsen in Massachusetts en New Jersey, en in de natuur in de landelijke omgeving van New York en New Hampshire.
Afgezien van reizen door zijn eigen land, maakt Homer twee reizen naar het buitenland. Eind 1866 reist hij naar Frankrijk. Hij bezoekt er onder meer de wereldtentoonstelling van 1867 in Parijs, waar twee van zijn werken zijn tentoongesteld. Ook bereist hij het Franse platteland en neemt kennis van het werk van zijn Franse tijdgenoten. Hij verblijft er bijna een jaar.
Zijn tweede buitenlandse reis, die hij begint in 1881, gaat naar Engeland. Hij zal hier twee jaar zou blijven. Hij verblijft korte tijd in Londen, maar vestigt zich voor zijn verdere verblijf in het kuststadje Cullercoats. Dit plaatsje ligt in het noordoosten van het Engeland. Hij bestudeert er het leven van de inwoners, met name dat van de vissers en de vissersvrouwen. Hij schildert hun dagelijkse bezigheden. Deze indrukken hebben grote invloed op de verdere ontwikkeling van zijn werk.
Naar Maine
Na zijn terugkeer naar Amerika in 1883 werden de kust en de zee belangrijke thema’s in Homer’s werk. Hij verhuist naar Prout’s Neck in Maine, waar hij de rest van zijn leven zou blijven wonen. Wel maak hij nog diverse (vakantie)reizen door de Verenigde Staten en naar Canada en het Caribisch gebied. Hij specialiseert zich verder in het vervaardigen van aquarellen. Dit geeft de mogelijkheid snel te werken. De zee en het leven aan de kust blijft zijn belangrijkste thema.
Beroemdste schilderijen van Winslow Homer
The Army of the Potomac – A Sharp Shooter on Picket Duty (1862) – Winslow Homer
Te zien in: Metropolitan Museum of Art, New York
Jaren werkt Homer als freelance illustrator voor Harper’s Weekly. Hierna wordt hij gecontracteerd als oorlogscorrespondent. Het betekent een schril contrast met de luchtige toon van zijn vroege illustraties. Hij legt legt het dagelijks leven van de Amerikaanse burgeroorlog vast.
In The Sharpshooter zit een jonge soldaat op een stevige boomtak. De loop van zijn geweer steunt tegen een kleinere tak. Dikke dennennaalden zorgen voor camouflage, terwijl een hangende veldfles suggereert dat de soldaat al geruime tijd in deze positie heeft gezeten.
Het is een nieuwe en verwoestende stijl van strijd. ‘Ik heb eens door een van hun geweren gekeken toen ze in april 1862 in een perzikboomgaard voor Yorktown waren,’ herinnerde Homer zich. ‘De … indruk kwam mij voor alsof ik bijna moord was als alles wat ik ooit bedenk in verband met het leger en ik had altijd een afschuw van die tak van de dienst.’
In plaats van verhitte strijdtonelen te romantiseren, schildert Homer de impact van veranderende technologieën op een ongecompliceerde, documentaire manier. Hij neemt afstand van de openlijke emotionaliteit en heroïsche ondertoon.
The Veteran in a New Field (1865) – Winslow Homer
Te zien in: Metropolitan Museum of Art, New York
Dit is één van de bekendste schilderijen van Homer uit de burgeroorlog: The Veteran in a New Field. Het toont het diepgaande begrip van de kunstenaar van het sociaal-historische moment waarin hij leeft. Een eenzame boer oogst het schijnbaar eeuwige tarweveld met een eenbladige zeis.
In de rechter benedenhoek geven de jas en de veldfles van een Union-soldaat aan dat deze boer ook een veteraan is van de recente burgeroorlog. Het is geschilderd kort na het einde van de verwoestende oorlog en de daaropvolgende moord op president Abraham Lincoln.
De zeis met één blad is in die tijd ook al een antiek stuk gereedschap. Het staat voor ‘Magere Hein’ en toespelingen op de oorlogsslachtoffers bij veldslagen als Gettysburg. Het staat ook symbool voor de vreedzame ontbinding van troepen na de oorlog. Zo keren ook vroegere soldaten uit het oude Rome na de overwinning terug naar hun land.
Snap the Whip! (1872) – Winslow Homer
Te zien in: Metropolitan Museum of Art
Het lijkt een eenvoudige en idyllische scène met een rij jonge jongens die elkaars hand vasthouden. Ze rennen over een grasveld rennen door een veld met wilde bloemen in verschillende tinten. Op de achtergrond zien we een school. Het lijken subtiele toespelingen op de verloren generatie soldaten uit de burgeroorlog, de achtergelaten jonge weduwen en de hoop voor de volgende generatie.
The Cotton Pickers (1876) – Winslow Homer
Te zien in: Los Angeles County Museum of Art
De The Cotton Pickers is iets meer dan een decennium na het einde van de Amerikaanse burgeroorlog voltooid. Homer keert in de jaren 1870 terug naar Virginia om te beginnen met werken aan een reeks schilderijen. De schilderijen beelden de levens uit van degenen die pas uit de slavernij zijn bevrijd. Dit terwijl ze nog steeds verschrikkelijk racistisch bejegend worden.
In plaats van karikaturen verbeeldt hij het dagelijks leven van de pas vrijgelaten Afro-Amerikanen. Er is geen onderliggend moralistisch verhaal of verhaallijn dat de kunstenaar presenteert.
Twee vrouwen staan tijdens het oogstseizoen in een uitgestrekt katoenveld. De inspanningen van hun dagelijkse arbeid zijn duidelijk te zien aan de zware last die ze dragen. Het doet denken aan de invloed van Jean-François Millet.
Breezing Up (A Fair Wind) (1873-1876) – Winslow Homer
Te zien in: National Gallery of Art, Washington, D.C.
Het schilderij Breezing Up (A Fair Wind) is door critici goed ontvangen. Het toont een werkende vader en zijn drie zonen op een boot. Net als zijn eerdere werken geeft Homer de scène realistisch weer, zonder een vleugje sentiment.
We zien een strenge blik op het gezicht van de vader terwijl hij de kleine boot bestuurt. Dit staat in contrast met de jeugdige houdingen van zijn zonen, verzonken in hun eigen gedachten. Misschien heeft dit subtiele contrast ertoe bijgedragen dat het werk een van de meest geliefde afbeeldingen van Homer is.
Mending the Nets (1882) – Winslow Homer
Te zien in: National Gallery of Art, Washington, D.C.
Homer wendt zich vaak tot aquarel wanneer hij reist. Dit doet hij ook tijdens de periode dat hij doorbracht in het vissersdorp Cullercoats, Engeland. Oorspronkelijk getiteld “Far Away from Billingsgate”, is het aquarel later omgedoopt tot Mending the Nets. Dit nadat Homer het landschap achter de twee die weghaalt.
De eenvoud van de lokale levensstijl heeft zijn interesse. Het hoge detailniveau in het werk, vooral in het haar van de figuren en het visnet, bewijst dat Homerus zeer vaardig is. De vrouwen dragen gescheurde kleding en zijn gefocust op hun werk. Dit in schril contrast met de eerdere composities van Homer van deftige vrouwen die zich vaak bezighouden met recreatieve activiteiten.
Fox Hunt (1893) – Winslow Homer
Te zien in: Pennsylvania Academy of the Fine Arts, Pennsylvania
In dit schilderij zien we de invloed van Japanse prenten, die voor het eerst te zien waren tijdens zijn reis naar Parijs in 1876.
Homer’s grootste canvas, Fox Hunt, is een voorbeeld van de onderwerpen waarop de kunstenaar zich in de jaren 1890 concentreerde.Hij wend zich grotendeels af van afbeeldingen van mannen en vrouwen die in de natuur werken. In plaats daarvan concentreert de kunstenaar zich uitsluitend op de natuurlijke wereld.
Hier heeft hij een dramatisch winters tafereel geschilderd. We zien een uitgehongerde vos die een aanval door hongerige kraaien probeert te overleven.
De traditionele rollen zijn in deze scène omgedraaid, want de vos wordt de opgejaagde. De poot van het worstelende wezen strekt zich uit en wijst naar het enige teken van vegetatie: felrode bessen, een giftig ras, grimmig tegen de koude witte sneeuw geplaatst. Een toespeling, misschien op een verwachte uitkomst van deze scène. De scherpe diagonaal die door de vos is gecreëerd, gecombineerd met de handtekening van de kunstenaar in de linker benedenhoek, suggereert echter een gevoel van beweging voor het dier en stelt de toeschouwer in staat de conclusie van deze dramatische scène te bepalen.
Net als zijn eerdere Breezing Up (A Fair Wind), toont de zorgvuldige compositorische opstelling van Fox Hunt Homer’s schuld aan Japanse houtsneden. De sterke diagonale lijnen van de compositie, de nevenschikking van objecten dichtbij en ver weg, en de grote platte kleurvlakken zijn allemaal indicatief voor deze invloed. Bovendien is het ongebruikelijke uitkijkpunt, iets boven en naar beneden, een andere techniek die vaak wordt geassocieerd met de eerdere prenten. Hier plaatst het de kijkers in feite bijna in lijn met de zwevende kraaien, terwijl de worstelende vos wordt benadrukt als de primaire focus van de aandacht van de kijker. Het schilderij was meteen succesvol; aangekocht door de Pennsylvania Academy of the Fine Arts kort nadat het voltooid was in 1893. Het was het eerste schilderij van Homer dat in een openbare collectie kwam.
Weatherbeaten (1894) – Winslow Homer
Portland Museum of Art, Maine
Weatherbeaten toont een veel voorkomend onderwerp uit zijn late carrière. Dit zijn de rotsachtige kustlijn van Maine op een stormachtige, bewolkte middag. JE hoort het geluid van de golven en je ruikt de geur van het zoute water. In plaats van het stedelijke en industriële, laat Homer de eeuwige cycli van de natuurlijke wereld zien.
