Eef Hoos
Evert Hendrik Hoos
(Den Haag, 12 juni 1946 – Monchique, 12 februari 2016)
Bijnaam: De Haagse Al Capone
Eef Hoos, de Haagse Al Capone, stond onder meer aan het hoofd van het beruchte Scheveningse incassobureau Toetanchamon. In totaal brengt Hoos 14 jaar in de gevangenis door.
100 grootste criminelen van Nederland (inmiddels meer…)
De Nederlands misdaadencyclopedie
Alle Liquidaties in Nederland
Boeken over Nederlandse criminaliteit
Bijnamen van de verschillende criminelen uit binnen- en buitenland.
Zie hier ->>> Meer interessante artikelen over criminaliteit op deze website
Eef Hoos en Toetanchamon
Hoos richt in de jaren tachtig van de vorige eeuw het incassobureau Toetanchamon op. Ze houden er zeer agressieve en gewelddadige methodes op na om mensen tot betalen te dwingen. Zijn advocaat Ad Westendorp na de dood van Hoos: ‘Eef leed aan de vallende ziekte. Hij ging bij wanbetalers langs en als zij niet wilden betalen, viel hij plotseling tegen kasten, deuren en tafels aan. Alles kapot. Die bedrijven betaalden dan ineens wel’. (Bron: Omroepwest.nl, 10 januari 2018. Ook zouden ze verantwoordelijk zijn voor een reeks brandstichtingen en aanslagen eind jaren tachtig in Den Haag en omstreken.
Naast incasso breidt Hoos Toetanchamon uit met een beveiligingstak. Toetanchamon verzorgt bijvoorbeeld, om-niet, de bewaking van wedstrijden van FC Den Haag. Ook kun je bij Hoos terecht voor juridisch advies en detective- en recherchewerk.
Negatieve berichten over Toetanchamon in de Haagsche Courant, over een verslag rechtszaak, maken Hoos razend. Hij eist een rectificatie van de krant, maar deze krijgt hij niet.
Ik ga een patiënt met aids zoeken en stuur hem op Soetenhorst af met het bevel hem te bijten.
Hoos over de hoofdredacteur van de Haagsche Courant Soetenhorst
Bron: Het Parool, 10 januari 1989
Hierna ontploft er een autobom bij de uitgever, Sijthoff Pers. Ook volgen er enkele brandstichtingen bij kantoren van Sijthoff Pers en gaan de ruiten op privé-adressen van directieleden aan diggelen.
Als Toetanchamon een vergunning voor een beveiligingsbedrijf wordt ingenomen, volgen er meerdere aanslagen, onder meer op een politiebureau en een kantoor van de sociale dienst.
‘Het achtste wereldwonder’ en wethouder Duivesteijn
Hoos wil in het havengebied van Scheveningen een gigantische molen bouwen, een toeristische attractie die hij zelf omschreef als ‘Het achtste wereldwonder’. Dit plan wordt tegengehouden door Adri Duivesteijn, de toenmalige wethouder in Den Haag. Op Duivesteijn wordt vervolgens in januari 1989 een aanslag gepleegd, die mislukt. Op zijn kantoor is een tafellamp afgegeven, in de voet waarvan een explosief is verborgen. Door een mechanisch mankement explodeert de lamp niet, waarna hij onschadelijk kan worden gemaakt. Hoos blijft altijd ontkennen iets met de aanslagen te maken te hebben, maar hij belandt wel in de gevangenis.
Hoos, recherchewerk en auto’s
Hoos gaat ook aan de slag met het terugvinden van gestolen auto’s. Zo krijgt hij provisie voor ieder gestolen auto die wordt teruggevonden. Mr. Plasman: ‘Om zijn eigen handel te bevorderen ontvreemdden enige van zijn werknemers de auto’s en parkeerden deze op Schiphol. Een paar dagen later meldde H., dat de auto’s waren teruggevonden. Het verhuurbedrijf kreeg lucht van deze praktijken en wilde niet meer van de diensten gebruik maken. Om pressie uit te oefenen moest mijn cliënt met afbijtmiddel in de weer.’ (Bron: De Telegraaf, 11 februari 1989)
Themis
Na zijn gevangenschap werpt Hoos zich op als belangenbehartiger van (ex-)gedetineerden. Hij is grondlegger van de stichting Themis, een organisatie voor (ex-)gedetineerden. Zo geeft hij het blad The mis-Take uit, dat wordt verspreid in gevangenissen. In 1999 wordt op het kantoor van Themis in Almere een (bom-)aanslag gepleegd. Het gebouw gaat in vlammen op. De dader, een ex-werknemer van Themis, verklaart voor de rechtbank dat hij de aanslag had gepleegd in opdracht van Eef Hoos zelf.
Hoos wil het pand herbouwen en er een opvang voor oud-bajesklanten beginnen. Om dat te voorkomen koopt een omwonende het pand op. Hoos besluit daarop zich met zijn stichting te vestigen aan industrieterrein De Vaart. Nadat ook dit plan niet doorgaat vertrok Hoos naar de Algarve in Portugal.
In een interview met Het Parool uit 2005 omschreef Eef Hoos zijn leven zelf als volgt: ‘Ik was zeventien toen ik voor het eerst de gevangenis in ging. Ik was vijftig toen ik er voor de laatste keer uit kwam. Als ik mijn leven over zou mogen doen, dan zou ik het weer precies zo doen. Ik had die tijd in de gevangenis niet willen missen. Niet dat het leuk is in de gevangenis hoor, maar het is nou eenmaal mijn leven. Zo ben ik geworden wie ik ben. Als je ziet hoe ik hier woon aan de Algarve, dan heb ik het goed voor elkaar. Ik heb een kast van een huis, een zwembad van dertig meter, een tennisbaan en een visvijver. Ze zeggen dat misdaad niet loont, maar in mijn geval is dat wel zo.’
Eef Hoos: ziekbed en overlijden
Hoos overlijdt in de nacht van 11 op 12 februari 2016 op 69-jarige leeftijd in zijn woning in Portugal, na een ziekbed. Hij lijdt dan al twee jaar aan diabetes en is bijna blind.
