Formule 1 coureur met de meeste crashes - De top 10 met beelden
, ,

Formule 1 coureur met de meeste crashes – De top 10 met beelden

Formule 1 coureur met de meeste crashes

Je hebt F1 coureurs die verantwoordelijk zijn voor vele ongelukken. Er staat er één tussen die eerlijk van zichtzelf heeft gezegd dat hij de slechtste Formule 1 coureur aller tijden was. Lees en voor als zie meer…


Lees hier ->>> meer over Formule 1 op deze website.


Top 10 – Formule 1 coureur met de meeste crashes


10. Timo Glock

(Lindenfels, 18 maart 1982)

Timo Glock had een relatief korte carrière in de F1, maar wel eentje vol crashes. Hij crashte in 2008 tijdens de Duitse Grand Prix, in 2009 tijdens de Japanse Grand Prix, in 2008 in Australië, in 2010 in België, etc., etc. Veel crashes dus voor een relatief korte carrière in de Formule 1.

Timo’s F1-carrière begon in 2004 toen hij Giorgio Pantano verving bij Jordan na zijn ongeval. Daarna kwam hij in 2009 terug voor vijf seizoenen: twee met Toyota, twee met Virgin en één met Marussia.


9. Jody Scheckter

(Oost-Londen, 29 januari 1950)

Hoewel hij de wereldkampioen is van 1979, is Scheckter ook een brokkenpiloot. Tijdens de Franse Grand Prix van 1973 raakte Scheckter Fittipaldi, wat voor de laatste zijn pensioen inluidde. Na de race was de Braziliaanse wereldkampioen woedend en zei: ‘Deze gek is een bedreiging voor zichzelf en iedereen en hoort niet thuis in de Formule 1.’

Een week later, tijdens de Britse Grand Prix van 1973, veroorzaakte Scheckter één van de grootste auto-opstoppingen in de F1-geschiedenis. Hij spinde tijdens de eerste ronde waardoor 10 auto’s de race moesten verlaten.

Na de ongelooflijke crash in de Britse Grand Prix Scheckter een paar weken later in botsing met Cevert in Canada. Een week na dit ongeval stierf Cevert op een ander circuit door een nieuwe crash. Scheckter was de eerste persoon ter plaatse. Hij stopte en probeerde hem te helpen, maar het was te laat. Door dit ongeluk veranderde hij zijn rijstijl.

Ondanks zijn reputatie in de F1, zagen teams talent in Scheckter. Hij reed in 1974 voor Tyrell en van 1977 tot 1978 voor Wolf. Hij kwam toen bij Ferrari in 1979 en won zijn eerste en enige kampioenschap. Zijn titel zou de laatste zijn die Ferrari behaalde gedurende bijna 20 jaar totdat Schumacher het kampioenschap won in 2000.


8. Vittorio Brambilla

(Monza, 11 november 1937 – Lesmo, 26 mei 2001)

‘Monza Gorilla’ reed in de F1 gedurende zes seizoenen voor March, Surtees en Alfa Romeo. Brambilla was eigenlijk een redelijk goede coureur die soms over de limiet ging.

Hij crashte tijdens de Oostenrijkse Grand Prix van 1975 die hij won. Door hevige regen werd de race ingekort tot 60% van het totaal aantal ronden. Brambilla won indrukwekkend, maar in zijn overwinningsronde na de race spinde hij en vernielde de neus van de auto.

Hij had andere opmerkelijke crashes. Een keer crashte hij met zijn auto tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van de VS in 1975. Hij viel tijdens het seizoen 1976 zo vaak uit dat hij maar één punt scoorde. Hij was ook betrokken bij de crash in Monza in 1978, die Ronnie Peterson fataal werd.

https://youtu.be/BaOf6YG71PM


7. Ukyo Katayama

(Tokio, 29 mei 1963)

Katayama reed tussen 1992 en 1997 in de F1, voornamelijk voor Minardi en Tyrell. Hij kreeg zijn F1-stoel alleen dankzij zijn rijke sponsors.

Tijdens zijn eerste twee seizoenen maakte Katayama zoveel fouten en crashes dat hij de bijnaam ‘de kamikaze’ kreeg. Hij bezit het record van het grootste aantal seizoenen zonder gescoorde punten. Hij staat bekend om de crash in Estoril in 1995, één van de meest indrukwekkende F1-crashes ooit. Na een aantal andere crashes stopte hij in 1997.


6. Romain Grosjean

(Genève, 17 april 1986)

De Fransman staat bekend om zijn meerdere crashes. Grosjean crashte al sinds zijn kartdebuut en hij stopte nooit.

Zo werd hij tijdens de Australische Grand Prix van 2012 derde na de kwalificatiesessie, maar kwam hij in botsing met de Maldonado. Grosjean heeft bijna drie ongelukken per jaar. De meest opvallende was toen hij in 2018 crashte tijdens de Grand Prix van Azerbeidzjan. Hij probeerde zijn banden op te warmen toen hij plotseling de controle over de auto verloor.

https://youtu.be/eOYJk2PwB3Y


Top 5 – Formule 1 coureur met de meeste crashes


5. Graaf Von Trips

Wolfgang Alexander Albert Eduard Maximilian Reichsgraf Berghe von Trips
(Keulen, 4 mei 1928 – Monza, 10 september 1961)

Von Trips kreeg de bijnaam ‘Graaf Von Crash’ omdat hij meerdere keren wist te crashen. Hij reed voor Ferrari in F1 tussen 1957 en 1961, waar hij stierf in Monza.

Tijdens het testen in 1957 spinde hij op de Nürburgring en vernielde zijn Ferrari. Hij crashte ook in 1956 en 1958 op Monza.

Tijdens de Italiaanse Grand Prix van 1961 gebeurde het ondenkbare. Hij stierf tijdens een zoveelste crash op Monza. Nadat hij Jim Clark raakte, werd zijn auto in de lucht getild en botste hij tegen de vangrails. De crash doodde hem samen met 15 toeschouwers.

Von Trips leidde dat jaar het kampioenschap. Na zijn dood eindigde hij postuum als tweede achter zijn teamgenoot Phil Hill.


4. Yuji Ide

(Saitama, 21 januari 1975)

De 31-jarige Ide mocht deel uit gaan maken van het Super Aguri-team in 2006. Zijn slechte prestaties en gebrek aan Engelse taalvaardigheid zorgden ervoor dat zijn team zich snel tegen hem keerde.

Volgens teambaas Aguri Suzuki begreep Ide niet hoe hij de auto moest besturen. Hij spinde veel tijdens de Australische Grand Prix. Hij botste tegen Christijan Albers nadat hij de bocht niet goed had genomen.

Na de crashes, vooral na Imola waar hij tegen Albers crashte, vroegen een aantal mensen de FIA ​​om zijn licentie in te trekken. Onder hen was Stirling Moss. De FIA ​​heeft zijn licentie na vier races in het seizoen van 2006 ingetrokken.


Top 3 – Formule 1 coureur met de meeste crashes


3. Pastor Maldonado

(Maracay, 9 maart 1985)

Pastor Maldonado had een carrière vol crashes. Hij begon met een grote toen hij niet eens in de F1 zat.

Tijdens het Formule Renault 3.5-seizoen van 2005 doodde hij bijna een racesteward tijdens de Grand Prix van Monaco nadat hij niet langzamer ging rijden tijdens een gele vlag. Om een ​​levenslange ban van de Grand Prix van Monaco te vermijden, betaalde zijn zeer rijke vader alle medische rekeningen van de gewonde steward.

Maldonado gebruikte Lewis Hamilton als botsauto tijdens de kwalificatiesessie van de Belgische Grand Prix van 2011. Hij kreeg hiervoor een gridstraf van vijf plaatsen.

Hij had toen veel valpartijen in 2012. Maldonado kwam ten val tijdens de openingsrace. Hij crashte vervolgens vrijwillig tegen Perez tijdens de Grand Prix van Monaco. Zoals altijd kreeg hij bijna geen disciplinaire maatregelen voor zijn roekeloze rijgedrag.

Toen begon een streak die Pastor beroemd maakte. Hij crashte tijdens de Canadese Grand Prix, hij crashte tegen Hamilton tijdens de Europan Grand Prix en crashte in Hongarije.

Hij had een reeks van zeven races met crashes, sancties of incidenten.


2. Taki Inoue

(Kobe, 5 september 1963)

De derde Japanner op de lijst. Taki Inoue reed in 1995 en 1996 voor Arrows. Hij kreeg zijn zetel alleen omdat hij rijk was en zijn familie een groot bedrijf in Japan had. Inoue was traag en had pech. Hij vindt zichzelf de slechtste F1-coureur die ooit heeft gereden.

Tijdens de Grand Prix van Monaco van 1995 ging zijn auto kapot. Hij werd gesleept door een vrachtwagen toen de safety car hem raakte. Zijn auto ging verschillen malen over der kop. Gelukkig raakte hij niet gewond.

Tijdens de Hongaarse Grand Prix van 1995, nadat zijn auto opnieuw pech had, ging hij naar buiten en probeerde de wedstrijdleiders te helpen bij het blussen van een brand. Een veiligheidsvoertuig dat ter plaatse arriveerde, remde niet goed en raakte Inoue. Gelukkig hield hij er weinig aan over.

Na het seizoen 1995 en zijn slechte prestaties dwongen sponsors hem de F1-wereld te verlaten.


1. Andrea De Ceasaris

(Rome, 31 mei 1959 – aldaar, 5 oktober 2014)

Andrea De Cesaris begon zijn F1-carrière tijdens het seizoen 1980 op 21-jarige leeftijd bij Alfa Romeo. In 1981 stapte hij over naar McLaren ter vervanging van Alain Prost. Hij slaagde er dat jaar in om 18 auto’s te slopen en kreeg de bijnaam ‘Andrea De Crasheris’. Het team trok hem zelfs terug uit een race omdat ze vreesden dat hij opnieuw zou crashen. Tijdens de kwalificatie eindigde hij vaak in de top zes, maar dit werd teniet gedaan door zijn crashes.

Na Alfa Romeo ging De Cesaris in 1984 naar Ligier. Tijdens de Oostenrijkse Gran Prix van de Zeltweg in 1984, zorgde De Cesaris een grote crash en ging verschillende keren verschillende over de kop. Hij raakte licht geblesseerd en liep terug naar de pits waar hij onmiddellijk werd ontslagen door teambaas Guy Ligier.

Daarna wisselde hij vaak van team en reed hij voor Minardi, Brabham, Rial, Dallara, Jordan en Tyrrell. In 1990 zorgde hij bijvoorbeeld voor een crash in de eerste ronde in Imola en Interlagos. Hij schakelde bijna de Ferrari van Nigell Mansell uit terwijl hij tijdens een race. BBC-commentator en voormalig wereldkampioen James Hunt noemnde hem een ​​idioot tijdens tv-uitzending.