Grootste economen aller tijden
Wil je een beetje meepraten over economie, dan is het wel handig dat je wat kennis paraat hebt. Kennis van mensen die er misschien wel wat langer en beter over nagedacht hebben dan dat jij ooit zou kunnen. Bijvoorbeeld omdat ze een Nobelprijs voor de economie mochten ontvangen vanwege hun wetenschappelijke bijdrages. Nederland staat ook in deze lijst: Jan Tinbergen staat op plekje vijf! Lees meer…
Lees hier->>> meer informatie en interessante artikelen over economie op deze website…
Grootste economen aller tijden – Een top 10 met Adam Smith op één
1. Adam Smith
(Kirkcaldy, rond 5 juni 1723 – Edinburgh, 17 juli 1790)
Smith was een van de belangrijkste figuren van de Schotse verlichting. Hij is de auteur van The Theory of Moral Sentiments en An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations. Dit laatste werk, meestal afgekort als The Wealth of Nations, wordt beschouwd als zijn magnum opus en het eerste moderne werk in de economie.
Hij was van mening dat het nastreven van het eigen individuele belang ook in het grootste maatschappelijk belang zou resulteren. Want: “By pursuing his own interest (the individual) frequently promotes that of the society more effectually than when he really intends to promote it.”
Eigenbelang mag echter niet verworden tot egoïsme, zo stelt Smith in zijn moraaltheorie. Een mens moet er voor de ander zijn: “To feel much for others and little for ourselves; to restrain our selfishness and exercise our benevolent affections, constitute the perfection of human nature.”
2. Karl Marx
(Trier, 5 mei 1818 – Londen, 14 maart 1883)
Als Marx’ belangrijkste werk wordt meestal Das Kapital (of in het Nederlands: Het Kapitaal) beschouwd. Daarnaast is zijn Communistisch Manifest (met Friedrich Engels) wereldberoemd.
In Het Kapitaal, Kritiek der politieke economie zet Marx een kritische theorie van de moderne, kapitalistische, economie uiteen, met nadruk op de organisatie van productie.
3. John Maynard Keynes
(Cambridge, 5 juni 1883 – Firle, East Sussex, 21 april 1946)
Hij is vooral bekend geworden door het in 1936 verschenen boek The General Theory of Employment, Interest and Money (De algemene theorie over werkgelegenheid, rente en geld), waarmee hij de grondlegger zou worden van de naar hem vernoemde keynesiaanse economie.
4. Milton Friedman
(Brooklyn, 31 juli 1912 – San Francisco, 16 november 2006)
Friedman geldt als een van de grondleggers van het monetarisme. Dat houdt in dat hij een grote rol toekende aan het geld in het economisch verkeer. Een vergroting van de geldhoeveelheid veroorzaakt in ieder geval op de lange termijn, maar volgens de monetaristen mogelijk ook op al korte termijn inflatie.
Daarom pleitten Friedman en de zijnen ervoor dat de centrale bank de geldhoeveelheid slechts met een vooraf bepaald maximumpercentage per jaar zou laten groeien. Dit maximumpercentage zou gerelateerd moeten zijn aan het reële deel van alle economische transacties.
De monetaristen denken dat inflatie en werkloosheid hierdoor effectief kunnen worden tegengegaan. Ook zijn zij voorstander van een sterke liberalisering van het economisch verkeer, dit omdat zij van mening zijn dat dit de maatschappij ten goede komt.
5. Jan Tinbergen
(Den Haag, 12 april 1903 – aldaar, 9 juni 1994)
Tinbergen was (samen met Ragnar Frisch) in 1969 de eerste die de prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie (de “Nobelprijs” voor de Economie) kreeg uitgereikt. Hij was één van de grondleggers van de econometrie.
- In de econometrie is wellicht de bekendste stelling van Tinbergen de zogenoemde regel van Tinbergen (de ‘Tinbergen rule’) die stelt dat binnen elk systematisch en samenhangend model van een economie het noodzakelijk is dat er minstens evenveel instrumenten zijn als doelstellingen.
- Het ruilbeginsel van Tinbergen stelt dat er sprake is van een ideale inkomensverdeling indien niemand van werk wil veranderen (ook al verdient iemand anders meer).
- De Tinbergen Norm behelst dat een verhouding van het laagste en hoogste inkomen in een bedrijf groter dan 1:5 contraproductief is.
6. John Forbes Nash
(Bluefield, 13 juni 1928 – Monroe Township, 23 mei 2015)
Forbes Nash kreeg vooral bekendheid door zijn werk op het gebied van de speltheorie, die voornamelijk haar toepassing kent in de economie. Nash ontving hiervoor samen met twee andere speltheoretici, Reinhard Selten en John Harsanyi, de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie (de Nobelprijs voor de Economie) in 1994.
De speltheorie is een tak van de wiskunde waarin het nemen van beslissingen centraal staat. De speltheorie is ontstaan uit de analyse van beslissingen die worden genomen bij het spelen van bordspellen, maar niet beperkt tot het spel in de zin van een vrijetijdsbesteding.
Met toepassingen in de economie, sociologie en biologie is het een zich snel ontwikkelend onderdeel van de wetenschap.
7. Muhammad Yunus
(Chittagong, 28 juni 1940)
Muhammad Yunus is de ontwikkelaar en grondlegger van het microkrediet. Hij is ook de oprichter van de Grameen Bank. In 2006 kreeg Yunus samen met deze bank de Nobelprijs voor de Vrede, “voor hun inspanningen om economische en sociale ontwikkelingen van onderop mogelijk te maken.”
8. Steven D. Levitt
(29 mei 1967)
Levitt is onder andere professor in de economie aan de Universiteit van Chicago. In 2003 won hij de John Bates Clark Medal, een academische prijs voor de Amerikaanse econoom jonger dan veertig jaar die een significante bijdrage heeft geleverd aan de economische wetenschap.
In 2006 werd hij door Time Magazine verkozen tot één van de ‘100 mensen die onze wereld vormgeven’.
Zie hier de top 100 belangrijkste psychologen uit de 20e eeuw.
9. Warren Buffett
(Omaha (Nebraska), 30 augustus 1930)
Hij is directeur en met een belang van 38% grootaandeelhouder van Berkshire Hathaway. Buffett staat al enkele decennia op de lijst van rijkste mensen ter wereld met in 2018 een geschat vermogen van 88 miljard dollar.
10. Alfred Marshall
(Bermondsey (Londen), Engeland, 26 juli 1842– 14 juli 1924)
Marshall is bekend als een van de grondleggers van de neoklassieke economie. Zijn boek, de Principles of Economics uit 1890 was in het Verenigd Koninkrijk en zijn koloniën decennialang het dominante economische leerboek. Hij bracht onder andere de ideeën van vraag en aanbod, marginaal nut en productiekosten samen in een coherent geheel.
