Meest beroemde schilderijen van Gustav Klimt
Gustav Klimt (Baumgarten, 14 juli 1862 – Wenen, 6 februari 1918) was een Oostenrijkse symbolistische schilder, muralist en tekenaar. Klimt was de leidende figuur van de zogenaamde Vienna Secession. Dit is een kunstbeweging die rebelleert tegen de gevestigde kunstconcepten en een nieuwe stijl introduceert die lijkt op Art Nouveau.
Hij schokt kunstcritici met zijn onorthodoxe technieken en enkele, destijds zeer provocerende thema’s. Zo schopt hij het uiteindelijk één van de beste kunstenaars van Europa. Vandaag zijn zijn werken opgenomen in bijna elke compilatie van de beste schilderijen aller tijden. De onderstaande lijst met beroemde schilderijen van Gustav Klimt geeft duidelijk aan waarom.
Lees hier ->>> meer over schilderijen op deze website…
En zie hier de 100 beroemdste schilders aller tijden…
De 10 meest beroemde schilderijen van Gustav Klimt
De kus / Der Kuss (1907-1908) – Gustav Klimt
Dit is wel het meest beroemde van alle schilderijen van Gustav Klimt, het centrale stuk van de kunstbeweging van Vienna Secession. Het is ook één van de mooiste kunstwerken van de vroegmoderne tijd. De kus toont twee geliefden omarmd op de rand van een bloemenveld of weide. Het schilderij verrukte de kunstcritici toen het voor het eerst in 1908 werd gepresenteerd.
De Oostenrijkse galerie Belvedere kocht het onmiddellijk, ondanks het feit dat het nog niet af was. De kunstenaar voltooide het schilderij van 70,8 x 70,8 in (180 x 180 cm) in 1909. Sindsdien is het te bewonderen in de Oostenrijkse galerie Belvedere in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen.
Portret van Adèle Bloch-Bauer I / Adele Bloch-Bauer I (1904 – 1907) – Gustav Klimt
Adèle Bloch-Bauer I beschouwen we als een topwerk van zijn arbeidsintensieve “gouden stijl”, die maar weinig werken heeft voortgebracht. Het is een schilderij van olieverf op doek van 138 × 138 cm. Klimt werkt er zeker drie volle jaren aan (tussen 1904 en 1907).
Hij maakte honderden schetsen en verwerkte er echt goud in. Het werk is een collage met zwierige art-nouveaukrullen, abstracte geometrie en het ogenmotief van Egyptische goden. Uit die drukke, Byzantijns aandoende achtergrond kijkt het moderne gezicht zelfverzekerd maar wat melancholisch. In 2006, koopt Ronald Lauder het schilderij voor de New Gallery New York voor $ 135 miljoen.
De maagd / Die Jungfrau (1912-1913) – Gustav Klimt
Die Jungfrau toont een aantal jonge vrouwen die in een circulaire compositie met elkaar zijn verweven. Het werk bevindt zich in de collectie van het Nationaal Museum te Praag.
Klimt heeft sinds zijn vroege werk de neiging om de vrouw als identificatiefiguur te kiezen. Als kunstenaar identificeert hij zich maximaal met het vrouwelijke en sprak met betrekking tot zichzelf vaak van een innerlijk proces van ‘vervrouwelijking’.
In zijn werk herschept hij de vrouw vanuit zichzelf, als een soort van artistiek tegenwicht voor zijn mannelijke ik. Dit is een gedachtegang die naadloos paste in de Weense cultuur van rond 1900, waarin decadentie en psychoanalytische reflecties hoogtij vierden. Zijn type vrouw is belevenis en verlangen tegelijk, waarbij seksualiteit en lichamelijkheid belangrijke aspecten vormen.
Daarmee breekt hij met het traditionele negentiende-eeuwse mannelijke wereldbeeld in de kunst en laat de traditionele afstandelijke afbeelding van het vrouwelijk naakt los, ten faveure van een erotische weergave.
Danaë (1907-1908) – Gustav Klimt
Dit schilderij van Danaë wordt gezien als een verbeelding van de narcistische vrouwelijke seksualiteit in de persoon van Danaë. Het werk bevindt zich in een privécollectie en is thans ondergebracht in Galerie Würthle te Wenen.
De drie levensfasen van de vrouw / Die drei Lebensalter der Frau (1905) – Gustav Klimt
Klimt verbeeldt in De drie levensfasen van de vrouw de kringloop van het leven. De opvolging van geboorte jeugd en dood fascineerde hem en vormde een belangrijk thema in diens oeuvre.
De tegenstelling van jeugd en ouderdom brengt hij tot uitdrukking door stilistische contrasten en verschillende realiteitsniveaus. Een jonge dromerige vrouw in serene houding wordt geplaatst tegenover een en profil weergegeven naakte oude vrouw met een verlepte huid, die gebogen haar gezicht verbergt achter een hand en haar loshangende haren.
De zuiverheid, onschuld en levenskracht van de jeugd wordt aldus geplaatst tegenover het verval en de schaamte van de ouderdom. Het werk bevindt zich in de collectie van de Galleria nazionale d’arte moderna e contemporanea te Rome.
Judith I / – Judith und Holofernes (1901) – Gustav Klimt
Dit betreft een afbeelding van de Bijbelse Judith die de Assyrische generaal Holofernes onthoofdde. Het is een thema waarnaar de kunstenaar in 1909 nog een tweede versie Judith II maakte. Het werk bevindt zich in de collectie van de Österreichische Galerie Belvedere te Wenen.
Portret van Fritza Riedler / Porträt der Fritza Riedler (1906) – Gustav Klimt
Fritza Riedler is door Klimt geportretteerd terwijl ze statig in een fauteuil zit. Die fauteuil is weergegeven als een abstracte structuur, bestaande uit verschillende geometrische vlakken. De golvende patronen vormen een eenheid met de japon, waarbij nauwelijks te zien is waar het een begint en het ander ophoudt. Het werk bevindt zich sinds 1937 in de collectie van de Österreichische Galerie Belvedere te Wenen.
De hoop II / Die Hoffnung II (1907–1908) – Gustav Klimt
Die Hoffnung II toont een zwangere vrouw met blote borsten en uitgebreide sjaal. We denken dat het de dood of het gevaar voor een ongeboren kind vertegenwoordigt. De vrouw bidt voor haar kind of maakt zich zorgen over de komende dreiging. Aan haar voeten staan drie vrouwelijke figuren met hun hoofden ook gebogen – hetzij in gebed of rouw om het lot van het kind. Het is nu te zien in inn het Museum of Modern Art (MoMA) in New York City.
Beethovenfries (1901) – Gustav Klimt
De Beethovenfries is een cyclus van schilderijen, opgedragen aan de componist Ludwig van Beethoven en gevormd als een fries. Een fries is in de kunstgeschiedenis en archeologie de term voor iedere uitgebreide, verhalende voorstelling van mensen, mythologische figuren en/of dieren binnen een duidelijk kader.
Klimt schilderde het op de muren van het 19e-eeuwse Secession-gebouw in Wenen voor de Secessionistische tentoonstelling van Wenen in 1902. Het geeft volgens de kunstenaar de menselijke zoektocht naar geluk weer.
Dood en leven / Tod und Leben (1910/1911 en 1915/1916) – Gustav Klimt
Het onderwerp leven en dood was een centraal thema voor Klimt, Edvard Munch en Egon Schiele. In tegenstelling tot Schiele, is bij Klimt de hoop groter. De dood, een dreigende ‘grim reaper’, wordt slechts vaag gevisualiseerd. Mensen zijn op alle leeftijden vertegenwoordigd. Ze lijken te slapen en negeren de dood. Ze nemen ook een veel grotere ruimte in.
