Dodelijke haaien top 10 (met filmpje)
Dodelijke haaien, wie droomt er niet van? En wat zijn ze mooi, wat zijn ze groot en wat gaan ze gracieus door het water. En wat zijn ze gevaarlijk, moorddadig en gemeen. Natuurlijk niet altijd, maar soms…
De stierhaai, de mensenhaai, de hamerhaai en nog zeven anderen mogen zeker niet ontbreken op deze site. En de de film, ja dat kan er maar één zijn: de scene van Steven Spielberg en Jaws.
Lees hier->>> meer over dieren op deze website…
Dodelijke haaien top 10
1) De stierhaai
82 dodelijke aanvallen bekend
De stierhaai, Atlantische grondhaai of Zambezi haai (Carcharhinus leucas) is een fijne haai uit de familie der requiemhaaien (Carcharhinidae). Deze haai komt in het algemeen voor in warme kustwateren, maar kan ook in verscheidene rivieren aangetroffen worden.
De stierhaai is een onvoorspelbare, vaak agressieve soort en verantwoordelijk voor veel aanvallen op mensen en behoort daarom in de Dodelijke haaien top 10.
De stierhaai is een robuuste, gestroomlijnde haai met kleine, ronde ogen en een korte, brede, stompe snuit. De twee rugvinnen zijn stekelloos. De tweede rugvin is kort, lang en afgerond.
De eerste rugvin is veel groter, meer dan driemaal zo groot, en driehoekig met een holle achterrand en een gepunt of afgerond uiteinde. De borstvinnen zijn vrij groot en bijna driehoekig.
Maximaal 350 centimeter lang en 316,5 kilogram zwaar
De aarsvin is tegenover de tweede rugvin geplaatst. De bovenste lob van de staartvin is goed ontwikkeld. De bek is gebogen. De tanden in de bovenkaak zijn driehoekig en fijngezaagd met een kromme basis, de tanden in de onderkaak hebben een brede basis.
De vijf kieuwspleten zijn vrij groot. De stierhaai is donkergrijs aan de bovenzijde, lichtgrijs tot wit aan de onderzijde. Vooral de vinnen van jonge dieren hebben een donkere punt.
De stierhaai wordt maximaal 350 centimeter lang en 316,5 kilogram zwaar. Vrouwtjes worden groter dan mannetjes. Vrouwtjes zijn gemiddeld 240 centimeter lang en 130 kilogram zwaar, mannetjes 225 centimeter lang en 95 kilogram.
2) De witte haai of mensenhaai
348 aanvallen en 67 dodelijk
De witte haai of mensenhaai (Carcharodon carcharias) is de grootste roofvis ter wereld en de enige nog levende soort uit het geslacht Carcharodon. De witte haai behoort tot de groep makreelhaaien (Lamniformes).
Deze hebben geen knipvlies en een rolvormige spiraalklep. De familie Lamnidae waartoe de witte haai behoort, zijn veruit de meest gespecialiseerde haaien en staan in vele voedselketens bovenaan.
De witte haai behoort net als alle haaien tot de kraakbeenvissen. Het is een van de grootste soorten. Alleen de walvishaai (13 meter), de reuzenhaai (10 meter) en de Groenlandse haai (7 meter) worden langer.
De maximale lengte en het gewicht van de witte haai wordt in de media soms overdreven. Dit is te wijten aan waarnemingen die later onjuist bleken te zijn, zoals een exemplaar uit Port Fairy (Australië) dat een lengte van 11 meter zou hebben bereikt.
Na een latere vergelijking met de geconserveerde schedel bleek dat de haai een lengte van ongeveer 5 meter moet hebben gehad. De witte haai wordt gemiddeld ongeveer 4 tot 5 meter lang en zo’n 680 tot 1100 kilo zwaar.
Maximale afmetingen
De maximale afmetingen zijn ongeveer 5 tot 6 meter en het maximale gewicht bedraagt ongeveer 2000 kilo. Er zijn wel grotere exemplaren beschreven. Zo wordt een lengte van 7,92 meter en een gewicht van 3400 kilo vermeld.
De witte haai leeft vooral in koude en meer gematigde zeeën en in alle grote oceanen, van de Atlantische tot de Grote Oceaan.
Hij heeft een voorkeur voor zeestromingen in de buurt van kolonies van zeeleeuwen, zoals bijvoorbeeld de zuidkust van Australië, de zuidkust van Afrika en sommige eilanden langs de westkust van Noord-Amerika.
In Europa komt de haai (zij het sporadisch) voor tot in de Adriatische Zee, de Golf van Biskaje (ook langs de Franse kust tot aan de punt van Bretagne) en de Middellandse Zee (daar met name rond Italië, de Franse kust van de Languedoc en rondom de grotere eilanden).
3) De tijgerhaai
116 aanvallen en 29 dodelijk
De tijgerhaai (Galeocerdo cuvier) is een grote haaiensoort. De naam Galeocerdo is een samentrekking van het Griekse galeos (haai) en het Latijnse cerdus (aanduiding voor het stugge haar van varkens).
Hij is het enige lid van het geslacht Galeocerdo uit de familie requiemhaaien (Carcharhinidae). De wetenschappelijke soortnaam cuvier verwijst naar de bioloog Georges Cuvier.
Het verspreidingsgebied van deze haai betreft met name de tropische en subtropische wat warmere en gematigde zeeën. Incidenteel komt men weleens een tijgerhaai tegen in de Middellandse Zee en de Noordzee; dit zijn echter geen belangrijke, permanente verblijfsgebieden voor deze soort.
Tegenwoordig vermoeden sommige wetenschappers, dat verschillende zeedieren -waaronder de tijgerhaai- hun leefgebied aan het uitbreiden zijn wegens klimaatveranderingen, golfstroomveranderingen en overbevissing in hun leefgebieden. Dit zou dus een reden kunnen zijn dat deze soort tegenwoordig in de twee laatstgenoemde Europese zeeën sporadisch gesignaleerd worden.
Requiemhaaien
De tijgerhaai is het grootste lid van de familie van requiemhaaien. Hij dankt zijn naam aan zijn gestreepte rug en flanken. Deze tijger-achtige tekening is vooral bij jonge exemplaren te zien, en vervaagt naarmate de haai ouder wordt.
Het strepenpatroon is een vorm van camouflage ook wel disruptieve kleuring genoemd, waarbij de contouren van de haai tegenover de achtergrond vervagen.
De buik is wit en achter het oog bevingt zich een speciaal spiraalvormig kieuworgaan dat zuurstof naar ogen en brein vervoert. De haai heeft een uitstekend reuk- en gezichtsvermogen en kan elektrische velden detecteren.
De tijgerhaai is een echte alleseter en een van de weinige haaien die ook gevaarlijk is voor mensen. De maximale lengte is ongeveer 5,5 meter en uitschieters kunnen nog groter worden maar zijn zeer zeldzaam.
Deze haaien hebben allen een knipvlies (een membraan dat over de ogen kan bewegen), twee rugvinnen, een aarsvin en vijf kieuwspleten. De tijgerhaai heeft daarbij een opvallend korte en stompe snuit. De tijgerhaai kan een agressief baasje of bazinnetje zijn en hoort daarom in deze top 10 dodelijke haaien.
4) De witpunthaai
Niet veel dodelijke gevallen bekend omdat hij je pakt midden op de oceaan als je schip is vergaan!
De oceanische witpunthaai of de witpunthaai (Carcharhinus longimanus) is een haai uit het geslacht Carcharhinus, de familie Carcharhinidae. Deze haaien hebben een lang en gestroomlijnd lichaam en een lange slanke staartvin met een gelobde punt.
De oceanische witpunthaai en is te herkennen aan de lange vinnen met afgeronde witte punten. Anders dan de witpuntrifhaai heeft deze haai ook witte punten aan de borstvinnen en aan de onderlob van de staartvin.
Vooral de borstvinnen zijn erg lang. De bovenzijde van zijn lichaam is grijs of bruinachtig, de onderzijde wit. De lengte varieert van 175 tot 200 centimeter, maximaal 375 centimeter.
De haai komt vooral voor in de Grote en Indische Oceaan en Rode Zee. Hij wordt vaak vergezeld door loodsmannetjes (Naucrates ductor).
5) De kortvinmakreelhaai of Mako
42 aanvallen, 2 dodelijk
De kortvinmakreelhaai (Isurus oxyrinchus) is een vis uit de familie Lamnidae en behoort derhalve tot de orde van makreelhaaien (Lamniformes). Een volwassen exemplaar heeft een lengte van ongeveer 4 meter.
De kortvinmakreelhaai is een zoutwatervis. In brakwater is de soort nog nooit aangetroffen. De vis prefereert een subtropisch klimaat en heeft zich verspreid over de drie belangrijkste oceanen van de wereld (Grote, Atlantische en Indische Oceaan).
De diepteverspreiding is 0 tot 740 meter onder het wateroppervlak.
6) Zandtijger haai
64 aanvallen, 2 dodelijk
De zandtijgerhaai (Carcharias taurus) is een vis uit de familie van tijgerhaaien (Odontaspididae) en behoort tot de orde van makreelhaaien (Lamniformes). De vis kan een lengte bereiken van 320 centimeter.
De Engels/Australische bijnaam voor deze haai is grey nurse shark. Soms wordt dit vertaald met grijze verpleegsterhaai. Een zeer ongelukkige en onjuiste naam want deze haai behoort helemaal niet tot de verpleegsterhaaien (familie Ginglymostomatidae).
De zandtijgerhaai is een zoutwatervis. In brakwater is de soort nog nooit aangetroffen. De vis prefereert een subtropisch klimaat en heeft zich verspreid over de drie belangrijkste oceanen van de wereld (Grote, Atlantische en Indische Oceaan).
Bovendien komt de zandtijgerhaai voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 1 tot 191 meter onder het wateroppervlak.
7) De hamerhaai
33 aanvallen, vier dodelijk
De hamerhaaien (Sphyrnidae) zijn een familie van haaien die bekendstaan om de T-vormige kop die doet denken aan een hamer. Haaien zijn uitgerust met een hele batterij prooisensoren op hun kop.
Hiertoe behoren de ogen en de neusgaten, plus drukgevoelige cellen die trillingen in het water waarnemen, en zelfs receptoren die de elektrische signalen in het zenuwstelsel van een prooidier opvangen.
Bij de meeste haaien zijn deze sensoren geconcentreerd op één plek, maar bij de hamerhaai zijn ze verspreid over de T-vormige kop.
‘In stereo’ zintuiglijk prikkels waarnemen
Zo kan hij een veel groter oppervlak ‘scannen’ dan een haai met een gewone, spitse snuit. Bovendien weet de hamerhaai precies waar de signalen vandaan komen.
De neusgaten bevinden zich bijvoorbeeld op de ‘vleugelpunten’, zodat een geur meestal eerst bij het ene en dan pas bij het andere neusgat komt. Door zich zo te draaien dat beide neusgaten de geur tegelijk oppikken, kan de hamerhaai recht op zijn doel afzwemmen.
Hierdoor kan hij ‘in stereo’ zintuiglijk prikkels waarnemen, wat de effectiviteit sterk vergroot. De druksensoren op zijn kop werken op dezelfde manier.
De hamerhaai is een ‘jonge’ haai. De eerste haaien ontstonden ongeveer 400 miljoen jaar geleden, maar de eerste hamerhaaien verschenen pas 40 miljoen jaar geleden op het toneel.
De laatste gemeenschappelijke voorouder van de hamerhaaien leefde waarschijnlijk zo’n 20 miljoen jaar geleden en zou groter geweest zijn dan de moderne soorten. De vleugelkophamerhaai en kaphamerhaai zouden zich als eerste afgesplitst hebben.
8) De grote blauwe haai
32 aanvallen, drie dodelijk
De grote blauwe haai (Prionace glauca), ook wel “blauwe haai” genoemd, is een haai uit de familie der requiemhaaien (ook wel roofhaaien, Carcharhinidae), de familie die verantwoordelijk is voor de meeste aanvallen op mensen.
Toch beschouwen veel duikers de grote blauwe haai als niet agressief, als een dier dat gemakkelijk met een klap of stoot afgeweerd kan worden. De grote blauwe haai wordt gestimuleerd om aan te vallen door de aanwezigheid van bloed in het water.
De haai komt voor in de gematigde en tropische diepzeeën en zoekt zijn prooi aan de oppervlakte. Ze geven de voorkeur aan de koudere wateren en komen niet voor in de Golf van Mexico en de Rode zee.
Deze haaien kunnen grote afstanden afleggen bijvoorbeeld van New England tot Zuid-Amerika. De haai komt voor in de drie belangrijkste oceanen van de wereld (Grote, Atlantische (sporadisch maakt ook weleens een exemplaar een uitstapje in de Noordzee) en Indische Oceaan) en in de Middellandse Zee.
Grote worpen
De grote blauwe haai is levendbarend en kan per worp 25 tot 100 individuen werpen. Ze leven hoofdzakelijk van kleine vissen en inktvissen, maar kunnen ook grotere prooien pakken.
Meestal komen ze voor in scholen gegroepeerd naar sekse en grootte. Het dier kan maximaal 20 jaar oud worden. Het lichaam van de vis heeft een langgerekte vorm.
De grote blauwe haai heeft lange vinnen en is aan de bovenkant donkerblauw dat naar de zijkanten lichter wordt. De vis heeft twee rugvinnen en één aarsvin.De onderkant is wit.
De haai kan 4 meter of meer worden, maar gemiddeld is deze 1,8 tot 2,4 meter lang. Het gewicht is 30 tot 50 kilogram.
9) De zwartpunthaai
28 aanvallen, één dodelijk
De zwartpunthaai heeft een lange smalle en puntige snuit, lange kieuwspleten, een grote eerste rugvin en een vrij grote tweede rugvin. De term limbatus (“omrand”) slaat op de zwarte punten van de vinnen. De punten van de borstvinnen lijken in zwarte verf gedoopt te zijn.
Net als de verwante soort C. brevipinna, is de zwartpunthaai een snelle zwemmer die uit het water kan springen en om zijn as kan draaien voordat hij terugvalt in het water. De haai geldt als niet agressief voor mensen.
Toch staat deze haai op nummer zes op de lijst van het ISAF, met 28 niet uitgelokte aanvallen op mensen (tussen 1580 en 2008!), waarvan er maar één met dodelijke afloop.
10) De citroen haai
22 aanvallen, nul dodelijk
De citroenhaai kan een lengte bereiken van 340 centimeter. Het lichaam van de vis heeft een langgerekte vorm. De haai heeft dunne puntige tanden die geschikt zijn om vissen te grijpen. De huid is geelbruin van kleur.
De citroenhaai is een zout- en brakwatervis die voorkomt in subtropische wateren. De soort is voornamelijk te vinden in zeeën en koraalriffen.
De haai is vivipaar, waarbij de vrouwtjes om het andere jaar 4 tot 17 jongen voortbrengen in warme en ondiepe lagunes. De diepte waarop de soort voorkomt is maximaal 92 meter.
Citroenhaaien komen in verschillende rifgebieden voor: jonge exemplaren kiezen vaak de bescherming van mangrovebossen, terwijl adolescenten samenscholen in lagunes van het kustrif of barrièrerif. Volwassen exemplaren zwermen uit naar andere gebieden, maar keren vaak terug naar dezelfde locaties om zich voort te planten.
Jaws: the scene!!!
Dodelijke haaien in actie in Recive Brazilië
Hier zie een haaienaanval in Recife Brazilië waarbij een jonge toeriste het leven liet. Waarschuwing: het is geen prettige video. Jongedame Bruna Gobbi, 18 jaar oud , uit Sao Paulo, werd aagevallen door een stierhaai toen ze samen met een nichtje voor de kust van Recife aan het zwemmen was.
Net voor de kustwacht met een jetski de dames wilden redden, werd het been van het meisje door stierhaai afgebeten. Bij aankomst in het ziekenhuis overleed het meisje want ze had al te veel bloed te hebben verloren. In de laatste 21 jaar hebben haaien in de kustomgeving van Recife al 58 personen aangevallen. Voor 25 van hen liep dit dodelijk af.
https://youtu.be/Hz1JMJjxWqo
