Nederland – West-Duitsland 1-2, 7 juli 1974 – De finale
Nederland – West-Duitsland 1-2
Interland 341
(Vorige wedstrijd tegen Brazilië)
Datum: zondag 7 juli 1974
Tijd: 16:00
Soort: Wereldkampioenschap 1974 (Finale)
Stadion: Olympiastadion – München
Toeschouwers: 77.000
Scheidsrechter: Jack Taylor (Engeland, Wolverhampton, 21 april 1930 – Shropshire, 27 juli 2012)
Lijnrechter: Ramón Barreto Ruiz (Uruguay, 14 september 1939 – 4 april 2015)
Lijnrechter: Alfonso Gonzáles Archundia (Mexico, 14 juni 1934 – )
Supervisor scheidsrechters: H. Riedel (DDR) – Henry Hartrick (Harry) Cavan (Noord-Ierland, 1915 – 16 januari 2000))
Eindverantwoordelijke supervisor scheidsrechters: J. Arriaga (Mexico) en Antoine Chiarisoli (Frankrijk)
Doelpunten:
02. Neeskens 1-0 (penalty)
25. Breitner 1-1 (penalty)
43. Müller 1-2
Gele kaarten:
03. Berti Vogts
22. Willem van Hanegem
39. Johan Neeskens
45. Johan Cruijff
Wat vooraf ging aan: Nederland – West-Duitsland 1-2
De top 40 van 29 juni 1974 – De top 3
1. The Rubettes – Sugar Baby Love
2. André Van Duin – De Tamme Boerenzoon
3. Ivan Heylen – De Wilde Boerndochtere
Voorbeschouwing: Nederland – West-Duitsland 1-2
Over de tegenstander: West-Duitsland
Wat Nederlanders nog wel eens willen vergeten is dat West-Duitsland beschikt over een ‘meer dan aardig elftal’. Ook deze selectie met Sepp Maier, Horst-Dieter Höttges, Franz Beckenbauer, Georg Schwarzenbeck, Paul Breitner, Uli Hoeness, Günter Netzer, Herbert Wimmer, Jupp Heynckes, Gerd Müller, Erwin Kremers, Jürgen Grabowski, Michael Bella, Rainer Bonhof, Wolfgang Kleff, Siegfried Held, Horst Köppel, Hannes Löhr, Berti Vogts en met trainer Helmut Schön wint op haar sloffen het Europees Kampioenschap van 1972.
Alleen Overath en Holzenbein zaten niet bij de selectie van 1972. De andere negen spelers die aantreden tegen Nederland wel. Vogts, Müller, Breitner, Bonhof, Maier, Hoeness krijgen één of meerdere malen punten voor de verkiezing van Europees voetballer van het jaar in de periode 1971-1974. Beckenbauer krijgt vier maal op rij punten en wordt zelfs in 1972 Europees voetballer van het jaar.
Borussia Mönchengladbach wint in het seizoen 1972-1973 de Europa Cup II. Bayern München wint in het seizoen 1973-1974 de Europacup I. Zij nemen de cup van Ajax over en net als Ajax zullen zij dit drie jaar op rij doen. Bayern is ook hofleverancier: van de elf die het veld tegen Nederland betreden komen spelen er zes bij Bayern. Oftewel: West-Duitsland heeft een zeer ervaren en talentvol elftal.
De scheidsrechter: Jack Taylor
De Engelse scheidsrechter Jack Taylor is de aangewezen scheidsrechter voor de finale. Hij fluit in 1971 ook de finale van de Europa Cup I tussen Ajax en Panathinaikos (2-0) in het Wembley Stadium in Londen. In totaal zal Taylor 33 jaar lang actief zijn en meer dan duizend wedstrijden leiden gedurende zijn carrière. Van 1963 tot en met 1977 is hij FIFA-scheidsrechter.
De wedstrijdbespreking Nederland – West-Duitsland
De wedstrijdbespreking van Michels in de woorden van Jan Jongbloed: ‘Bespreking gehad, waarbij Michels ervan uitgaat dat Vogts op Cruijff zal spelen en Schwarzenbeck rechtsback. Iedere speler van Duitsland kwam aan de beurt. Dit nam de grootste tijd in beslag, want, zei Michels, het geheel, de manier waarop Duitsland speelt, is bekend en dat is wederzijds.’ (Bron: Dagboek van een keeper: Het WK voetbal 1974 van Jan Jongbloed, in VN 10 december 2013)
Wedstrijdverslag Nederland – West-Duitsland 1-2, 7 juli 1974
Paul Breitner vertelt dertig jaar later dat ze al in de kleedkamer de Nederlanders horen zingen en lachen. Ze hebben het gevoel dat ze belachelijk worden gemaakt worden. De Nederlanders gedragen zich alsof ze al ze wereldkampioen zijn.
Wim Suurbier: ‘We hadden altijd lol in onze tijd. Vijf minuten voor de WK-finale in 1974 was het nog een gekkenhuis in de kleedkamer’ (Bron: VI.nl, 16 mei 2020)
De zenuwen bij de Duitsers maken plaats voor woede. Bundestrainer Helmut Schön zegt tegen zijn spelers dat als ze straks in de tunnel naar het veld naast een Nederlander staan die hen aankijken, ze terug moeten kijken. Schön: ‘Niet wegkijken!’
Bij het oplopen van het veld is Bernd Holzenbein geïntimideerd: ‘In de tunnel waren we van plan ze in de ogen te kijken, om te laten zien dat we zo net groot waren als hen. Zij hadden het gevoel dat ze onoverwinnelijk waren, je kon het in hun ogen zien. Hun houding was: ‘Met hoeveel goals willen jullie verliezen, jongens? Ik heb geprobeerd ze in de ogen te kijken, maar ik kon het niet. Ze gaven ons het gevoel klein te zijn.’ (Bron: David Winner, Brilliant Orange: The Neurotic Genius of Dutch Soccer)
Voordat de Engelse scheidsrechter Jack Taylor wil fluiten voor de aftrap van de finale ziet hij dat de cornervlaggen nog niet zijn geplaatst. Als dat gedaan is, trapt Nederland af.
De snelle 1-0 voor Nederland
Nederland speelt vanaf de aftrap zestien keer over zonder dat een Duitse speler tussenbeide kan komen. De zeventiende die de bal beroert is Johan Cruijff. Hij krijgt de bal in de middencirkel en stoomt van daaruit op naar het Duitse strafschopgebied waarbij hij onderweg enkele Duitsers passeert…
Johan Cruyff net voor de overtreding van Uli Hoeneß
Vlak buiten het zestienmetergebied legt Uli Hoeness Johan Cruijff na deze solo neer. De Nederlandse aanvoerder valt in het strafschopgebied, en de scheidsrechter Taylor kent na 53 seconden aan Nederland een strafschop toe.
Aanvoerder Franz Beckenbauer maakt een afwijzend gebaar en roept Taylor: ‘You are an Englishmen.’ Een verwijzing naar de tweede Wereldoorlog? Zo lijkt het wel.
Neeskens en de strafschop
Johan Neeskens is de aangewezen man om de penalty te nemen. Hij wil de bal rechts van keeper Sepp Maier schieten, maar de aanvoerder Franz Beckenbauer waarschuwt Maier hiervoor. Neeskens knalt de bal hard door het midden. De stand: 1-0.
Neeskens over de strafschop tegen het NRC: ‘Dacht je dat ik niet zenuwachtig was, toen ik al zo vroeg in de wedstrijd een penalty moest nemen? Ik had nog geen bal geraakt en ik besefte dat miljoenen mensen naar de WK-finale keken. Ik werd door het Duitse publiek massaal uitgefloten en ik kon slechts de indruk wekken dat ik zeker van mijn zaak was.’ In latere interviews geeft Neeskens ook toe dat hij de bal verkeerd raakte.
Neeskens nerveus
Meer Neeskens over de bewuste penalty: ‘Dat was de eerste keer dat ik een beetje nerveus was voor een penalty. Toen ik begon met rennen dacht ik: ‘welke hoek ga ik kiezen?’ Het is eigenlijk zo goed als altijd de rechterkant van de goal. Bij de laatste stap dacht ik ‘nee, ik ga de andere hoek kiezen’. Het was niet mijn bedoeling om recht door het midden te schieten.’ (Bron: Voetbalprimeur.nl, 6 oktober 2016)
Op een andere wijze onder woorden gebracht door Johan Neeskens: ‘Ik liep dus bewust tot de rand van het strafschopgebied, keek niet meer op of om en schoot. Maar terwijl ik me omdraaide, realiseerde ik me dat de Duitse keeper (Sepp Maier, red.) wist wat ik zou gaan doen. Die had de beelden van Bulgarije natuurlijk ook gezien. Toch wilde ik het doen zoals ik het altijd deed. Maar toen ik de aanloop begon, dacht ik op het laatste moment: ‘nee, de bal moet de andere kant op’. Als gevolg daarvan kwam ik niet meer goed uit met mijn stappen.
De bal was gelukkig wel hard, maar ik raakte ook de grond (goed te zien door het opspattende kalk, red.). De keeper koos al vroeg de hoek. Dat was mijn geluk. Het had er natuurlijk mee te maken dat het duel pas net begonnen was en ik nog helemaal niet lekker in de wedstrijd zat.’ (Bron: Elfvoetbal.nl, 3 maart 2011)
Neeskens is nog steeds de speler die het snelst heeft gescoord in een WK-finale.
Johan Neeskens maakt de 1-0 uit een penalty
‘…zolang we ze maar vernederden.’
Nederland dringt vervolgens niet meer aan en volgens superster en reserve Günter Netzer is dit het omslagpunt: ‘Toen deed Nederland iets wat je niet met Duitsers moet doen: ze belachelijk maken. Zeker niet in eigen land. Ze gingen trager lopen, het werd arrogant.’ (Bron: KRO Reporter, vrijdag 11 juni 2004) ‘Dit pikken we niet! Dit moet bestraft worden!’ dacht Reiner Bonhoff. (Bron: KRO Reporter, vrijdag 11 juni 2004)
Johnny Rep bevestigt de woorden van Netzer en Bonhoff: ‘We wilden de Duitsers voor gek zetten. We dachten er niet over na, maar deden het wel, door de bal almaar rond te spelen. We vergaten een tweede goal te scoren. Als je een film van de wedstrijd ziet, kun je zien dat de Duitsers steeds kwader werden.’ (Bron: David Winner, Brilliant Orange, p. 107) Van Hanegem is dezelfde mening toegedaan, het maakt hem niet uit als Nederland maar met 1-0 wint: ‘…zolang we ze maar vernederden.’ (Bron: David Winner, Brilliant Orange, p. 107)
Ook Ruud Krol geeft jaren later toe dat de arrogantie toesloeg bij Oranje: ‘We hadden het te druk om te laten zien dat we de beste waren.’ (Bron: WM 1974: Als Holland im Finale baden ging, weltfussball.com, 21 juni 2016)
De Duitsers slaan terug met een onterechte penalty
Na ongeveer twintig minuten hervindt Duitsland zich. De Mannschaft is wel vaker in belangrijke wedstrijden met een achterstand geconfronteerd en kan daar goed mee omgaan. Ze zijn door Nederland ook tot op het bot vernederd. Dit geeft de broodnodige motivatie om de Nederlanders hernieuwd te lijf te gaan.
Bij een Duitse aanval dringt aanvaller Bernd Hölzenbein het strafschopgebied binnen en valt over het uitgestrekte been van Wim Jansen. Taylor wijst opnieuw naar de penaltystip. Verdediger Paul Breitner schiet de strafschop langs Jan Jongbloed, die op zijn verkeerde been staat. Na 25 minuten is de stand zo 1-1.
De overtreding die geen overtreding is van Wim Jansen op Bernd Hölzenbein met de Duitse strafschop als gevolg in de Finale WK 1974 Nederland – West-Duitsland
Jansen heeft Breitner niet geraakt
Jansen beweert later de Duitser niet geraakt te hebben en dat daarmee de strafschop onterecht is toegekend. De rechtsback van West-Duitsland Berti Vogts verklaart in 1997 ook dat de penalty onterecht is.
Vogts: ‘Ik kan het nu wel toegeven, de scheidsrechter stond er niet goed voor toen Jansen Hölzenbein verdedigde. De camera achter het doel liet zien dat de beslissing ons een strafschop toe te kennen een vergissing was.’ Hij blijft echter de enige uit het elftal die zich erover uit wil laten.
De West-Duitsers zetten door, verhogen het tempo en creëren diverse kansen. In de 43e minuut belandt de bal bij Gerd Müller, Bomber der Nation, die de bal met de rug naar het doel aanneemt. Hij draait zich vlot om en schiet de bal in de verre hoek. 1-2 voor West-Duitsland.
Rust en de tweede helft
Nadat Taylor fluit voor de rust, krijgt Johan Cruijff op weg naar de kleedkamer een gele kaart. Dit wegens zijn aanhoudende geklaag tegen de scheidsrechter.
In de tweede helft neemt Nederland het initiatief. Het vloeiende combinatiespel en de overmacht waarmee Oranje eerder in het toernooi indruk heeft gemaakt, ontbreekt echter. En geen van de circa vijf kansen worden verzilverd. Spelverdeler Cruijff speelt zijn slechtste wedstrijd tijdens het tournooi.
Ook West-Duitsland krijgt nog kansen. Een doelpunt van Müller wordt ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel. Hölzenbein valt in de slotfase in het strafschopgebied weer over een been van Jansen, maar dit keer krijgen de Duitsers, onterecht, geen strafschop . De wedstrijd eindigt in 1-2, met West-Duitsland als wereldkampioen.
Het Duitse nationale team na de winst van de finale in München
Samenvatting: wedstrijd WK Finale Nederland – West-Duitsland 1-2, 7 juli 1974
Documentaire WK Finale Nederland – West-Duitsland 1-2, 7 juli 1974
Zie de top 100 Voetballers met de meeste wedstrijden in het Nederlands Elftal.
De opstelling van het Nederlands Elftal
[table]
,Speler,Club,WS NL, Wis
8., Jan Jongbloed,FC Amsterdam, 9
20., Wim Suurbier,Ajax, 34
2., Arie Haan,Ajax, 17
17., Wim Rijsbergen,Feyenoord,8,< 68
12., Ruud Krol,Ajax, 27
6., Wim Jansen,Feyenoord, 32
13., Johan Neeskens,Ajax, 24
3., Willem van Hanegem,Feyenoord, 36
16., Johnny Rep,Ajax, 12
10., Johan Cruijff (C),Ajax, 35
15., Rob Rensenbrink,RSC Anderlecht, 19,< 46
10., René van de Kerkhof, PSV, 6,> 46
7., Theo de Jong,Feyenoord,12, > 68
[/table]
Op de reservebank:
[table]
,Speler,Club,WS NL,
18.,Piet Schrijvers,FC Twente,5
5.,Rinus Israël,Feyenoord,47
7.,Piet Keizer,Ajax,34
10., René van de Kerkhof, PSV, 6
7., Theo de Jong,Feyenoord,12
[/table]
Bondscoach Nederland: Rinus Michels (10e interland, winst 6x, gelijk 3x en verlies 1x)
De opstelling van West-Duitsland
[table]
,Speler,Club
1.,Sepp Maier
2.,Berti Vogts
5.,Franz Beckenbauer (C)
4.,Hans-Georg Schwarzenbeck
3.,Paul Breitner
16.,Rainer Bonhof
12.,Wolfgang Overath
14.,Uli Hoeneß
9.,Jürgen Grabowski
13.,Gerd Müller
17.,Bernd Hölzenbein
[/table]
Bondscoach West-Duitsland: Helmut Schön
Na de wedstrijd: WK Finale 1974 Nederland – West-Duitsland 1-2, 7 juli 1974
Het banket in het Hilton in München
Natuurlijk zijn de spelers zijn doodziek van de nederlaag tegen West-Duitsland. Tijdens het afscheidsbanket in het Hilton Hotel in Munchen slaat de chagrijnige sfeer om. Op dit banket zijn beide finaleteams aanwezig en ook de halve finalisten plus de officials aanwezig.
Vooral Pieter van Vollenhoven moet het ontgelden. Johnny Rep: ‘Eddy Treytel had hem in het stadion al dronken gevoerd, dus hij was vrij uitgelaten en stond “hoeps” met het stokbrood te gooien, die Pieter. Zo werd het na een paar biertjes en wijntjes wel weer gezellig. Ik heb daar mijn colbertje nog geruild met Paul Breitner. We zijn na die finale wel van God los geweest.’
Ook gooit de echtgenoot van prinses Margriet uitdagend met broodjes en ballen gehakt. Treytel werpt een witte leren voetbal, waarop Van Vollenhoven spelershandtekeningen had verzameld, zijn richting op met een luid en duidelijk: ‘Hier Pieter, vangen!’ Iets wat bijna alle aanwezigen zich na tientallen nog kunnen herinneren. (Bron: Wij waren de besten!, Auke Kok)
De spelers van Oranje over het verlies van de finale
Johan Neeskens: ‘We verloren de finale, maar iedereen praatte over ons team en ons spel. We hadden de titel verdiend.’
Willem van Hanegem: ‘We hebben geen geluk gehad, we hebben het allemaal zelf gedaan. Op dat moment besef je het niet, al die goede spelers. Maar later denk je wel: we waren toch godverdikkie wel goed.’ (Bron: Voetbalprimeur.nl, Totaalvoetbal WK1974 geen vooropgezet plan: ‘Kan iedere imbeciel onthouden, toch?’, 27 maart 2020)
De thuiskomst, de huldiging, naar de koningin en het kabinet
Ondanks de tweede plaats bij het WK 1974 worden de spelers op grootse wijze onthaald. In Amsterdam op de dam en in Rotterdam op de Coolsingel wordt de ploeg door vele Oranje-supporters toegejuicht.
Daarnaast gaat het team in Den Haag op bezoek bij koningin Juliana op Paleis Huis ten Bosch. Bij die gelegenheid meldt Wim Suurbier aan de jonge prins Willem-Alexander: ‘Zeg maar tegen je oma dat we blijven eten!’.
Aangekomen bij het kabinet in het Catshuis krijgen bondscoach Rinus Michels en aanvoerder Johan Cruijff van premier Joop den Uyl het lintje opgespeld van de Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De anders vrij norse en serieuze premier laat zich zelfs verleiden tot een polonaise met een pet van de militaire blaaskapel op zijn hoofd.
Nabeschouwing: WK Finale Nederland – West-Duitsland, ook in de loop der jaren
De voetbalmakelaar dr. Otto Ratz, ook bekend als ‘Mr. Zehn Prozent’ waardeerde de spelers van Duitsland en Nederland. De in Zwitserland wonende Ratz bepaalde de waard van het West-Duitse elftal op 31 miljoen mark (bijna € 44 miljoen in 2020).
De Nederlandse ploeg schat de makelaar in op 28,5 miljoen mark (bijna € 37,5 miljoen in 2020). Franz Beckenbauer en Johan Cruijff zijn de ‘duurste’ met tien miljoen. Zij worden gevolgd door Müller (5 miljoen) Hoeneß en Neeskens (beiden 4 miljoen). Wim van Hanegem en Ruud Krol zijn een ‘koopje’. Bij Van Hangem telt ongetwijfeld zijn leeftijd mee. ongetwijfeld de leeftijd meespreekt’. De enige van de 22 spelers zonder notering is gemaakt, is Jan Jongbloed. Dr. Ratz: ‘Hij heeft nog nooit op de internationale transferlijst gestaan.’
De ‘waarde’ van het Nederlands Elftal in 1974
Johan Cruijff: DM 10 miljoen (€ 14 miljoen in 2020)
Johan Neeskens: DM 4 miljoen (€ 5,6 miljoen in 2020)
Wim Jansen: DM 2,5 miljoen (€ 3,5 miljoen in 2020)
Rob Rensenbrink: DM 2,5 miljoen (€ 3,5 miljoen in 2020)
Wim Suurbier: DM 2,5 miljoen (€ 3,5 miljoen in 2020)
Arie Haan: DM 2 miljoen (€ 2,8 miljoen in 2020)
Johnny Rep: DM 1,5 miljoen (€ 2,1 miljoen in 2020)
Wim Rijsbergen: DM 1,5 miljoen (€ 2,1 miljoen in 2020)
Wim van Hanegem: DM 1 miljoen (€ 1,4 miljoen in 2020)
Ruud Krol: DM 1 miljoen (€ 1,4 miljoen in 2020)
Jan Jongbloed: geen notering
(Bron: Tubantia, 8 juli 1974)
3,1 miljoen gulden voor de KNVB en een aardig zakcentje voor de spelers
De Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond mag 3,1 miljoen gulden, nu zo’n 4,6 miljoen euro, bijschrijven door de winst gemaakt door de tijdens het wereldkampioenschap voetbal 1974. Op 23 december 1974 maakt de FIFA in Hamburg bekend dat de totale winst bijna 50 miljoen gulden is, zo, 75 miljoen euro nu.
Een tiende deel gaat naar de FIFA en een kwart naar de organiserende West-Duitse voetbalbond. De overige 65 procent is verdeeld over de deelnemende landen. West-Duitsland: 3,2 miljoen gulden, Nederland en Brazilië 3,1 miljoen, Polen 3 miljoen, Joegoslavië 2,6 miljoen, Oost-Duitsland 2,5 miljoen, Argentinië en Zweden 2,4 miljoen, Italië 1,3 miljoen, Chili 1,2 miljoen en Schotland Haïti, Zaïre, Uruguay, Australië en Bulgarije: 1,1 miljoen. (Bron: Nieuwsblad van het Noorden, 24 december, 1974)
En 60.0000 gulden voor de spelers
Van de 3,1 miljoen gulden moet een deel naar de onkosten die de KNVB heeft gemaakt, zoals de reis en het verblijf in Wet-Duitsland. De 2 miljoen die overblijven, zijn voor zeventig procent bestemd voor de 22 selectiespelers. Per per persoon zou dat een premie van ruim 60.000 gulden betekenen (ruim € 100.000 in 2020). (Bron: Telegraaf, 24 december 1974)
West-Duitsers en dopinggebruik tijdens het WK 1974?
In een rapport van de Universiteit van Berlijn: „Doping in Deutschland von 1950 bis heute aus historisch-soziologischer Sicht im Kontext ethischer Legitimation“ valt te lezen dat de West-Duitse regering in die tijd onderzoeken naar bijvoorbeeld epo en testosteron financiert. Het rapport is onthuld door de Süddeutsche Zeitung.
Anabolika, Testosteron, Östrogen, Epo: Über Jahrzehnte wurden in der Bundesrepublik leistungssteigernde Mittel erforscht und an Sportler verteilt.
Süddeutsche Zeitung, 3 augustus 2013
Het is daarom goed mogelijke dat de Duitse Mannschaft in de finale van het WK 1974 ook doping gebruikte De onderzoekers van de Humbdolt-Universität Berlin stellen dat voetballers de ‘grootste afnemers van verboden middelen’ zijn.
Zeker is dat een aantal Duitse voetballers die in 1954 het WK voetbal wonnen Pervitin gebruikten. Pervitin is ontwikkeld uit methamfetamine en is bedoeld tegen problemen met de bloedsomloop, lusteloosheid en depressie. Het middel is ook tijdens de Tweede Wereldoorlog op grote schaal ingezet. (Bron: AD 8 augustus 2016)
West-Duitsers gebruiken efedrine in de Finale WK 1966
Zo is efedrine aangetroffen bij drie West-Duitse spelers van de WK finale van 1966 tegen Engeland. ‘Der bisher unbekannte Brief des FIFA-Funktionärs Prof. Dr. Mihailo Andrejevic informierte den Präsidenten des Deutschen Leichtathletik-Verbandes (DLV), Dr. med. Max Danz, dass bei drei Spielern der deutschen Nationalmannschaft bei dopingkontrollen des Weltfußballverbandes Fifa bei der WM 1966 am Turnierende „feine Spuren“ von Ephedrin nachgewiesen worden seien.’ (Bron: „Doping in Deutschland von 1950 bis heute aus historisch-soziologischer Sicht im Kontext ethischer Legitimation“) Efedrine maakt je alert, helder, klaarwakker en actief.
Vanaf 1970 krijgen de Duitse sporters doping als epo, anabolen en testosteron toegediend. Dit laatste via door de Duitse overheid gefinancierde programma’s.
Volgens de onderzoekers van de Berlijnse universiteit begint het systematische dopinggebruik met de oprichting van het Bondsinstituut voor Sportwetenschap in 1970. het belang van de prestaties op Olympische Spelen van München in 1972 zou de aanzet zijn geweest tot dit systematische dopinggebruik.
Johan Cruijff geeft in eerste instantie aan dat hem niets is opgevallen, maar doet toch een observatie aangaande West-Duitsers en dopinggebruik. Cruijff in zijn column in Telesport: ‘Tijdens de finale van 1974 is me niets vreemds opgevallen. Ik wist toen niet beter dan dat West-Duitse voetballers altijd groter en flinker dan wij waren. Daarover werd altijd gezegd dat dit kwam omdat ze meer bier dronken.’
Nederland gebruikte geen doping in de finale van 1974
Volgens een weer zo’n illustere uitspraak Johan Cruijff maken we op dat Oranje geen doping gebruikte in de finale. Cruijff: ‘Want als je het wel nodig had gehad, dan had je het wel genomen. Maar omdat je het niet hebt genomen, had je het ook niet nodig. Dus hebben we het nooit genomen, anders was het wel nodig.’ (Bron: ‘Oranje totaal dopingvrij tijdens WK’s ’74 en ’78’, Volkskrant, 16 november 2013)
Matchfixing in West-Duitsland?
De Braziliaan João Havelange (voormalig FIFA-president van 1974 tot 1998) stelt in 2008 de ongefundeerde bewering dat er sprake is van match fixing in de wereldkampioenschappen van 1966 en 1974. Zo konden Engeland en West-Duitsland wereldkampioen zouden worden. (Bron: 1966 & 1974 World Cups Were Fixed – Former FIFA President, Goal.com, 28 juni 1988)
Nederlands Elftal, the 60’ties & The Beatles
David Winner, schrijver van het boek Brilliant Orange: The Neurotic Genius of Dutch Soccer, vertelt het volgende: ‘The Dutch team of 1974 is often compared to The Beatles with Johan Cruyff as the John Lennon character. Total Football begins a few years later but it’s demise is a few years earlier than what happens to the Beatles’ music with John Lennon murdered in 1980. Altamont occurs in 1969 — a symbolic end to the idealism of the 60s so it gets very dark. Holland’s ’74 team is somehow the Summer of Love, Sergeant Pepper, Altamont and the death of John Lennon all in one four-week period.
You get the whole thing — the peak, the summation of this movement that’s been developing since the mid-60s in Holland which embodies some of the ideals of the youth movement of later in the deacde and you have this team where Ruud Krol — this hard defender, is wearing hippie love beads in a World Cup final. And then there’s this disaster that happens to them – there’s the flowering of this lovely thing and then its destruction all in a very short time.’ (Bron:‘The Dutch team of 1974 is often compared to The Beatles with Johan Cruyff as John Lennon’)
West-Duitsland wel degelijk de beste volgens Rijksuniversiteit Groningen en Team Support Systems
De West-Duitsers zijn de terechte winnaar van het wereldkampioenschap voetbal in 1974. Dit komt voort uit een uitgebreide wetenschappelijke analyse van de finalewedstrijd tussen Nederland en West-Duitsland. Deze analyse is uitgevoerd door de Rijksuniversiteit Groningen in samenwerking met Team Support Systems.
De spelers zijn op tientallen kwaliteiten beoordeeld. West-Duitsland haalt een gemiddelde score van 6,1 en het Nederlands elftal een 5,7. Het analysemodel meet naast de effectiviteit van de elftallen ook de persoonlijke kwaliteiten van alle individuele spelers.
De Duitsers Paul Breitner en Berti Vogts zijn de beste spelers met een score van 6,9. Aan de Nederlandse zijde is invaller René van de Kerkhof met een 6,8 de beste. Johan Cruyff krijgt een 6,3 van de onderzoekers, Johan Neeskens een 6,2. Het eindcijfer van Nederland wordt echter omlaag getrokken, omdat maar liefst vijf spelers een onvoldoende scoren.
