Top 10 Beste Duitse wielrenners aller tijden
We hebben al de Nederlandse, de Franse en de Belgische beste wielrenners aller tijden. Nu dus ook de beste Duitse. Lees meer..
Lees hier ->>> meer over wielrennen en Duitsland op deze website…
Top 10 Beste Duitse wielrenners aller tijden
10. Rolf Golz – actief: 1985 – 1993
(Bad Schussenried, 30 september 1962)
Op de Olympische Spelen van 1984 won Rolf Gölz twee medailles bij het baanwielrennen. Hij behaalde bijvoorbeeld een zilveren medaille op de individuele achtervolging en brons bij de ploegenachtervolging.
In 1985 werd hij Duits kampioen op de weg. Ook wist hij twee Tour-etappes te winnen.
9. Tony Martin – actief
(Cottbus, 23 april 1985)
Tony Martin is vooral van het tijdrijden. Zo won hij in 2011, 2012, 2013 en 2016 het wereldkampioenschap tijdrijden. Hij werd onder andere twee keer tweede in de Ronde van Spanje en won er drie etappes.
8. Olaf Ludwig – actief: 1990 – 1996
(Gera, 13 april 1960)
Olaf Ludwig is groot geworden door het opleidingssysteem van de voormalige DDR. Hij werd in 1990 prof bij de Panasonic-ploeg en stapte later over naar Telekom. Ludwig werd in 1988 olympisch kampioen op de weg.
In de Tour de France won hij twee etappes en in 1990 wist Ludwig ook de groene trui te winnen. In 1992 won hij onze Amstel Gold Race.
Zie hier alle winnaars van de Ronde van Vlaanderen sinds 1913.
7. Hans Junkermann – actief: 1955 – 1973
(Sankt-Thönis, 6 mei 1934)
Zowel op de weg als op de baan behaalde Junkermann aansprekende resultaten te behalen. Zo won hij diverse zesdaagsen maar ook de Ronde van Zwitserland.
Daarnaast eindigde hij enkele malen hoog in het eindklassement van de Ronde van Frankrijk. De zesdaagsen koerste hij vaak met Rudi Altig en hij won er ook één met Peter Post.
Zie hier de Top 10 wielrenners met de meeste overwinningen aller tijden.
6. Rolf Wolfshohl – actief: 1960 – 1972
(Keulen, 27 december 1938)
Rolf Wolshohl won in 1965 de Ronde van Spanje. Ook won hij in zijn carrière twee etappes in de Ronde van Frankrijk en het eindklassement van Parijs-Nice. Daarnaast werd hij in het veldrijden drie maal wereldkampioen.
5. Dietrich Thurau – actief: 1974 – 1988
(Frankfurt, 9 november 1954)
‘Didi’ kon ook op de baan goed uit de voeten. Zo werd hij in 1972 Duits kampioen op de baan en op de weg. In de klassiekers kon hij ook mee met de besten en hij won in 1979 Luik-Bastenaken-Luik.
Palmares grote rondes:
Tour de France: 6 etappezeges
Ronde van Spanje: 5 etappezeges
Ook de heer Thurau werd vele malen betrapt op doping.
4. Marcel Kittel – actief: 2007 – 2019
(Arnstadt, 11 mei 1988)
Kittel won veertien etappes in de Ronde van Frankrijk, vier etappes in de Ronde van Italië en één etappe in de Ronde van Spanje. In mei 2019 kondigt Kittel aan dat hij een pauze neemt, vanwege oververmoeidheid. Hij laat hierbij ook direct zijn contract ontbinden bij zijn ploeg Katjoesja-Alpecin, waar hij sinds 2018 voor reed. Daarvoor kwam de Duitser uit voor onder meer Skil-Shimano en Etixx-Quick Step.
Palmares:
14 etappezeges in Ronde van Frankrijk
4 etappezeges in Ronde van Italië
1 etappezege in Ronde van Spanje
Zeges:
Scheldeprijs 2012, 2013, 2014, 2016, 2017
3. Rudi Altig – actief: 1959 – 1970
(Mannheim, 18 maart 1937 – Remagen, 11 juni 2016)
Rudi Altig behoorde in de jaren ’60 zowel bij het baan- als bij het wegwielrennen tot de wereldtop.
Altig is één van de renners die in beide disciplines de regenboogtrui won. Hij werd tweemaal wereldkampioen achtervolging en eenmaal wereldkampioen op de weg in 1966.
In 1969 vertelde Altig aan de Miroir Sprint: “Ik ben slim genoeg om middelen te gebruiken die geen sporen in de urine achterlaten.” Datzelfde jaar kreeg hij in de Ronde van Frankrijk een tijdstraf van 15 seconden voor het gebruik van amfetamine.
Palmares grote rondes:
Ronde van Italië: 4 etappezeges
Tour de France: 8 etappezeges
Ronde van Spanje: 6 etappezeges
2. Erik Zabel – actief: 1993 – 2003
(Oost-Berlijn, 7 juli 1970)
Erik Zabel was een ouderwets sprintkanon. In totaal behaalde hij in zijn loopbaan 213 zeges. In de Tour won hij 12 etappes en in de ronde van Spanje acht.
Zabel won bijvoorbeeld ook vier keer Milaan-San Remo en de Amstel Gold Race. Ook Zabel heeft toegegeven dat ook hij regelmatig doping gebruikte in de periode van 1996 tot 2003.
1. Jan Ullrich – actief: 1994 – 2003
(Rostock, 2 december 1973)
Jan Ullrich won in 1997 de Ronde van Frankrijk. Ook werd hij in de tour vijf maal tweede. Hij won onder andere het eindklassement van de Ronde van Spanje in 1999 en in 2000 de Olympische wegwedstrijd.
In alle grote rondes wist hij ten minste één etappe te winnen. Daarom staat hij op nummer één van de beste Duitse wielrenners aller tijden.
In 2012 werd Ullrich schuldig bevonden aan bloeddoping en kreeg hij een tweejarige schorsing opgelegd. Hij verloor ook al zijn resultaten die hij behaalde na 1 mei 2005. In 2013 gaf Ullrich in het Duitse tijdschrift Focus ook toe dat hij doping heeft gebruikt.
