Top 10 meest beroemde kunstwerken van Keith Haring
Keith Haring (Reading (Pennsylvania), 4 mei 1958 – New York, 16 februari 1990) was een Amerikaans kunstenaar.
De kunst die Haring maakte wordt soms popart genoemd, maar ook de termen graffiti-art en moderne kunst worden gebruikt. Zijn cartoonachtige schilderingen en tekeningen gingen onder andere over aids, drugs en apartheid.
Naast Warhol is hij beïnvloed door Pierre Alechinsky, Christo en Jean Dubuffet. Vooral Christo’s houding tegenover kunst sprak hem aan: kunst is voor iedereen en niet alleen voor de elite.
Lees hier ->>> meer over kunst op deze website…
Hier ->>> vind je 100 beroemdste schilders aller tijden op deze website…
Zie hier ->>> ook de de 100 beroemdste schilderijen aller tijden op deze website…
Meest beroemde kunstwerken van Keith Haring
Bron en meer info: www.haring.com
10. Barking Dog (1990) – Keith Haring
De blaffende hond is een van de meest iconische symbolen van Haring geworden. Dit werk verscheen voor het eerst in zijn New Yorkse metrotekenreeks van 1980-85.
Het kwam naar voren als een symbool van onderdrukking en agressie. Het diende als een waarschuwing voor de kijker voor het machtsmisbruik dat het dagelijks leven in Amerika en daarbuiten doordringt.
Traditioneel gebruikt door kunstenaars om loyaliteit, kameraadschap en gehoorzaamheid te vertegenwoordigen, ondermijnt Haring het symbool van de hond om kijkers eraan te herinneren kritisch na te denken over degenen die het hardst schreeuwen.
Evenzo kan worden gezegd dat Banksy de fakkel van Haring heeft overgenomen en zich symbolen zoals de blaffende hond heeft toegeëigend om een nieuwe boodschap van wantrouwen in gezagsdragers te verspreiden.
9. Growing (1988) – Keith Haring
Op de vijf prenten in de serie Growing toont Haring samengevoegde of gestapelde figuren die een opvallend gevoel van solidariteit en gemeenschap oproepen.
De levendige kleuren en sterke lijnen die overal te zien zijn, zijn typerend voor het oeuvre van Haring. Dit samen met de karakteristieke ‘energielijnen’ die de figuren uitstralen en de kracht oproepen van mensen die samenwerken.
8. Andy Mouse (1986) – Keith Haring
Hier brengt Haring een eerbetoon aan Andy Warhol. Dit door hem af te beelden met een Mickey Mouse-short.
Het is ook een eerbetoon aan zijn vroege opleiding, die begon met het kopiëren van Walt Disney-films en Dr. Seuss-tekenfilms. Dit is één van de meest gewilde edities in het oeuvre van Haring.
Het iseen treffend voorbeeld van zijn beheersing van zeefdruk als medium. Het vertegenwoordigt twee van de belangrijkste figuren van de Pop Art-beweging.
7. Pop Shop III (1989) – Keith Haring
De Pop Shop-serie van Keith Haring brengt enkele van de meest herkenbare motieven van de kunstenaar samen. Ze zijn weergegeven in zijn klassieke, vereenvoudigde en lineaire stijl gevuld met heldere blokkleuren.
In 1986 opende Haring de Pop Shop in het centrum van Manhattan. Hierbij zag hij de boetiek vooral als een verlengstuk van zijn werk waar zijn kunst voor iedereen toegankelijk kon zijn.
De Pop Shop-serie vertegenwoordigt een aantal van de werken die in de jaren 1987 tot 1990 zijn gemaakt toen de winkel floreerde.
6. Safe Sex (1988) – Keith Haring
Het was onwaarschijnlijk dat de specifieke boodschap van de Safe Sex werken massale aantrekkingskracht zou hebben. Dit omdat ze zowel de reguliere homofobie als de cultuuroorlogen van christelijk rechts trotseerden.
Zelfs de veilingmeester die Safe Sex veiligstelde voor de GMHC benefit, maakte zich zorgen. Hij maakte zicht zorgen over het feit dat ‘het twee mannelijke figuren liet zien die elkaar streelden’. Hij uitte ook zijn bezorgdheid dat ‘dit in de New York Times zou kunnen verschijnen’.
5. Montreux (1983) – Keith Haring
De eerste officiële tentoonstelling van het werk van Keith Haring vond plaats in 1982 in de Tony Shafrazi Gallery in New York. Het bleek direct een groot succes.
Pierre Keller ontmoette Haring een paar maanden later. Keller vroeg hem een festivalposter te maken met daarop een dansende figuur. Haring kwam met drie ontwerpen, die allemaal werden geaccepteerd.
Keller en Nobs kwamen op het idee om de New Yorkse artiest uit te nodigen voor Montreux. Zoals altijd schilderde Haring constant en maakte muurschilderingen op grote blanco panelen op het podium met de muzikanten en in de straten van Montreux.
4. Free South Africa (1985) – Keith Haring
Afgebeeld in de direct herkenbare stijl van de kunstenaar, is de Free South Africa-serie een voorbeeld van hoe Keith Haring’s zijn speelse figuratieve tekeningen gebruikte om sociale onrechtvaardigheden over de hele wereld aan te pakken, met name racisme en apartheid in Zuid-Afrika.
Haring drukte en verspreidde in 1986 ongeveer 20.000 gratis Zuid-Afrika-posters in New York City en werkte onvermoeibaar om steun tegen apartheid te mobiliseren.
Elke prent in de serie toont twee stokfiguren die met elkaar worstelen, en naarmate de serie vordert, zien we deze strijd zich ontvouwen.
Met zijn gedurfde, lineaire stijl verbeeldt Haring de relatie tussen de zwarte meerderheid en de blanke minderheid in Zuid-Afrika tijdens jaren van geïnstitutionaliseerde rassenscheiding.
De zwarte figuur aan de linkerkant is veel groter weergegeven dan de witte figuur, wat de substantiële ongelijkheid symboliseert tussen de zwarte meerderheid en de weinige blanken die destijds politieke en sociale macht hadden.
Haring brengt deze ongelijkheid van de macht van de blanke man duidelijk over door de witte figuur te tonen met een touw om de nek van de zwarte figuur.
Zie hier de Top 10 populairste autokleuren wereldwijd 2022.
3. Crack is Wack (1986) – Keith Haring
De muurschildering van Haring ontstond tijdens een periode van intense politieke spanningen in de Verenigde Staten als gevolg van wijdverbreid illegaal drugsgebruik.
Crack-cocaïne werd in de jaren tachtig populair in arme en arbeidersbuurten in grote Amerikaanse steden zoals New York. Het aantal reguliere crackgebruikers in het hele land steeg tussen 1985 en 1989 van ongeveer 4,2 miljoen naar 5,8 miljoen.
Naarmate de publieke bezorgdheid over deze ‘crackepidemie’ toenam, versterkte president Ronald Reagan het drugsverbod en de strengheid van de straffen, in overeenstemming met de eisen van de regering. -genaamd ‘war on drugs’.
Crack Is Wack functioneert dus als een openbare aankondiging om New Yorkers te waarschuwen voor de fysiologische en juridische gevolgen van crack-cocaïne.
2. Ignorance = Fear (1989) – Keith Haring
In opdracht van de in New York gevestigde aids-activistengroep AIDS Coalition to Unleash Power (ACT UP) ontwierp en voerde Keith Haring deze poster in 1989 nadat ook bij hem de diagnose aids was was gesteld.
De beeldtaal van Haring verwijst hier naar de ‘drie wijze apen’ die “niets zien, niets horen, niets zeggen”. Haring verwijst in deze illustratie naar de onwetendheid van het publiek over aids en roept op tot kritisch bewustzijn van de ‘feiten’.
1. Radiant Baby (van de Icons serie) (1990) – Keith Haring
In de jaren tachtig veranderde Keith Haring de metro van New York City in zijn kunststudio en gebruikte hij krijt om zijn nu beroemde ontwerpen te laten zien waar hij maar ruimte kon vinden.
Één van deze ontwerpen was ‘Radiant Baby’, dat Haring ‘de puurste en meest positieve ervaring van het menselijk bestaan’ noemde. Haring gebruikte het kind vaak om Jezus voor te stellen in kerststallen of naast kruisen.
Na verloop van tijd kreeg de ‘Radiant Baby’ een donkerdere betekenis door Haring’s afbeeldingen van nucleaire proliferatie, waarin de baby verschijnt in atomaire paddestoelwolken en scènes van oorlog en geweld.
Hoewel ‘Radiant Baby’ op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden, was het ontwerp Haring’s persoonlijke favoriet onder zijn iconische creaties en wordt het nu gekoesterd als het kenmerkende label van de kunstenaar.
Top 10 meest beroemde kunstwerken van Keith Haring
- Radiant Baby (van de Icons serie) (1990)
- Ignorance = Fear (1989)
- Crack is Wack (1986)
- Free South Africa (1985)
- Montreux (1983)
- Safe Sex (1988)
- Pop Shop III (1989)
- Andy Mouse (1986)
- Growing (1988)
- Barking Dog (1990)
