10 bizarre seriemoordenaars uit vroeger tijden
Bizarre seriemoordenaars uit vroeger tijden
Seriemoorden gaan ver, ver, ver terug in de geschiedenis! In deze lijst zien we naar tien seriemoordenaars die honderden of soms duizenden jaren geleden leefden.
Deze dames en heren zaaiden net zoveel chaos en terreur onder hun slachtoffers als elke moderne seriemoordenaar zou doen. En ze leven vandaag de dag voort in de herinnering van historici die hun gruwelijke misdaden in de context plaatsen van de tijd waarin ze leefden. Lees meer…
Lees hier → meer over seriemoordenaars op deze website.
10 bizarre seriemoordenaars uit vroeger tijden
Lees hier meer: Serial killers
10. Liu Pengli
Liu Pengli was een prins van Jidong in China tijdens de 1e eeuw voor Christus. Hij kwam uit de regerende familie onder de machtige en populaire keizer Jing, die zijn oom was.
Terwijl Jing en zijn onderdanen redelijk geliefd waren, werd Liu Pengli gevreesd toen hij opgroeide tot tiener en jongvolwassene. Hij gaf slaven de opdracht om ’s nachts plundertochten te maken op de landerijen van de Jidong-heersers.
Op die landerijen viel hij burgers aan, brak in hun huizen in en slachtte hen af. Liu Pengli’s roversbende was destijds zeer berucht in de Chinese geschiedenis. Mensen die op de landerijen van Jing woonden, moesten elke nacht vrezen voor een aanval van Liu Pengli en zijn groep slavenkrijgers.
De aanvallen hadden geen ander doel dan het toebrengen van schade. Liu hield ervan om mensen te zien worden geslagen, verkracht, gestoken en vermoord. Zo kwam hij over meerdere jaren tot meer dan 100 doden tot 116 voor Christus.
Liu aangeklaagd
Uiteindelijk is Liu aangeklaagd door het hof van de keizer. Hoewel hij machtig was en deel uitmaakte van de machtigste familie in de regio, waren zijn daden te erg om te negeren. Het hof stelde voor hem onmiddellijk te executeren, omdat hij onverbeterbaar was.
Keizer Jing had echter medelijden met hem en excommuniceerde hem slechts. In 116 voor Christus is Liu Pengli uit de koninklijke familie gezet, tot gewone burger gemaakt en verbannen naar Shangyong, in de huidige provincie Hubei. Wat er daarna met hem gebeurde, is onbekend.
Zie hier de Top 20 wreedste seriemoordenaars ter wereld de laatste 100 jaar.
9. Locusta van Gallië
Locusta van Gallië was een eenvoudige Romeinse boerin, geboren op het platteland kort na de tijd van Jezus Christus. Maar ze zou de eerste bevestigde vrouwelijke seriemoordenaar worden. Ze is ook één van de eerste seriemoordenaars, gedurende haar onverwachte en geheime terreurregime.
Locusta test in aanwezigheid van Nero het gif dat voor Britannicus is bereid, schilderij van Joseph-Noël Sylvestre , 1876
Ze wist veel over drankjes en mengsels en gebruikte dat in haar leven om echte macht te verkrijgen in Rome. Specifiek maakte ze gif en testte de dodelijkheid ervan op lokale kinderen. Veel van die kinderen stierven, een aantal dat nog steeds door historici wordt betwist.
Maar wat ze wel weten, is dat ze verantwoordelijk was voor het doden van minstens vijf mensen direct met haar gif. Waarschijnlijk zijn er nog veel meer onbevestigde gevallen daarbuiten. Haar meest opmerkelijke vergiftigingen waren de moorden op zowel Claudius als Britannicus.
Op die manier werd ze een favoriet van de omstreden keizer Nero. Gedurende meerdere jaren na 60 na Christus nam Nero Locusta onder zijn hoede. Hij liet haar gif nog beter bestuderen. Nero liet haar andere gifmengers trainen die hij in dienst had.
Vriendin van Nero
Nero liet haar ook meerdere mensen vermoorden die hij niet aardig vond met haar dodelijke mengsels. Uiteindelijk, na de dood van Nero, is Locusta opgepakt door zijn opvolger, Galba.
Hoewel Galba niet lang regeerde, slechts 68-69 na Christus (vermoord), wist hij dat hij de dodelijke Locusta moest elimineren. Zo geschiedde en de eerste bevestigde seriemoordenaar ter wereld kreeg haar eigen gruwelijke einde.
8. Alice Kyteler
Geboren in 1263, was Alice Kyteler de eerste persoon ooit die ter dood is veroordeeld voor het beoefenen van hekserij in Ierland. Echter, ze bereikte de galg niet en is ook niet verbrand op de brandstapel. Alice wist te ontsnappen naar Engeland of Vlaanderen.
Ze verdween daar vervolgens voorgoed. Eigenlijk was Alice een slimme Ierse vrouw die keer op keer rijk trouwde. Kort na elk huwelijk stierven haar echtgenoten onder zeer mysterieuze omstandigheden. Dat gebeurde drie keer, waarna Alice veel geld erfde van hun bezittingen.
Toen realiseerde haar vierde echtgenoot, John le Poer, eindelijk dat er iets heel erg mis was. Begin 1320 ontwikkelde hij plotseling een hevige ziekte uit het niets. Die ziekte leidde uiteindelijk tot zijn dood.
Maar voordat John stierf, vermoedde hij dat zijn dood—en die van zijn voorgangers in hun relaties met Alice—niet door natuurlijke oorzaken waren gekomen. Hij dacht niet dat Alice een heks was, maar geloofde dat hij werd vergiftigd door zijn vrouw.
Echtgenoot John heeft haar door…
Hij verdacht haar dat ze wilde beschikken over zijn aanzienlijke vermogen na zijn overlijden. Uiteindelijk had le Poer waarschijnlijk gelijk. Maar zo eindigde het niet.
In 1324, na le Poers dood en de strijd van zijn kinderen uit eerdere huwelijken met Kyteler over toegang tot zijn nalatenschap, werd Alice vervolgd voor hekserij. Ze bereikte echter nooit de brandstapel.
Ze ontvluchtte Ierland en verdween voorgoed. In haar plaats is haar dienstmeid Petronella de Meath gegeseld en ter dood gebracht op de brandstapel. Petronella is ook gezien als een vermeende heks die samenwerkte met Alice.
Op 3 november 1324 is Petronella daarvoor gedood. Wat betreft Alice, deze vermoedelijke seriemoordenaar werd na 1325 nooit meer gezien. Het is onbekend wat er met haar gebeurde—of ze meer echtgenoten vermoordde.
Zie hier de 50 beste films over seriemoordenaars.
7. Gilles de Rais
(kasteel Champtocé-sur-Loire, ca. 1405 – Nantes, 26 oktober 1440)
Gilles de Rais is net na het begin van de 15e eeuw geboren en leefde in een belangrijke tijd in de Franse geschiedenis. Hij was een ridder en heer uit Bretagne, afkomstig uit een machtige en rijke familie.
Hij had ook een grote invloed op militaire gebeurtenissen in de 15e eeuw. Hij was bijvoorbeeld een wapenbroeder van de legendarische Jeanne d’Arc. Gilles de Rais was een bekende leider in het Franse leger en genoot aanzienlijke faam.
Hij heeft een zeer goede reputatie in zijn jonge volwassen jaren vanwege zijn moed en vermogen om veldslagen te winnen. Maar toen, tegen het einde van de jaren 1430, stort dat allemaal in toen hij werd beschuldigd van het verkrachten, martelen en vermoorden van mogelijk wel 140 kinderen in heel Frankrijk.
Alles begint uit elkaar te vallen voor Gilles rond 1433. Dat jaar trekt hij zich langzaam terug uit zijn gevechts- en leiderschapsrollen in de Honderdjarige Oorlog. Hij begint ook zijn aanzienlijke fortuin te verkwisten door luxe dingen te kopen, waaronder sieraden, voedsel en meer.
Hij heeft buitengewoon hoge uitgaven voor die tijd. Om zijn rekeningen te betalen, begint hij zijn land te verkopen aan de hoogste bieder. Zijn familie, met name zijn invloedrijke jongere broer René de La Suze, vind dat niet leuk.
Uiteindelijk is Gilles rond 1435 onder interdict geplaatst, waardoor hij geen kerkelijke privileges kon ontvangen of deelnemen aan kerkelijke functies door koning Karel VII. In mei 1440 komt alles echt tot een einde. Die maand valt Gilles een geestelijke genaamd Jean Le Ferron aan in een kerk.
Koning en kerk zijn boos
Vervolgens probeert hij het plaatselijke kasteel in Saint-Étienne-de-Mer-Morte in te nemen en het voor zichzelf te houden. Noch de Franse monarchale leiding, noch de kerk vinden dat erg leuk.
Hij werd in september gearresteerd en naar Bretagne gebracht om terecht te staan voor die aanval en verschillende andere aanklachten. In oktober 1440 vindt zijn proces plaats.
Hierin beschuldigden aanklagers hem van het sodomiseren en vermoorden van meer dan 140 kinderen. Hij werd veroordeeld tot ophanging voor de moorden. Op 26 oktober zijn hij en twee van zijn dienaren naar het schavot gestuurd om te sterven.
6. Peter Stumpp
Geboren in 1535, was Peter Stumpp een Duitse boer die werd beschuldigd van het zijn van een seriemoordenaar, een weerwolf en een kannibaal. Tegen het einde van zijn leven stond hij bekend als de zogenaamde ‘Weerwolf van Bedburg’.
Uiteindelijk is hij op de brandstapel verbrand en op brute wijze geëxecuteerd in 1589. Stumpp stond in de jaren 1580 terecht voor de vermeende moorden op meer dan een dozijn vrouwen en kinderen.
Toen hij werd ondervraagd, beweerde hij sinds zijn twaalfde bezig te zijn met zwarte magie. De Duivel zelf zou Stumpp een magische gordel hebben gegeven die hem in staat stelde om in een wolf te veranderen wanneer hij die droeg.
Hij gebruikte zijn nieuwe wolfachtige capaciteiten om kinderen op te sporen, aan te vallen, te slachten en hun vlees te eten. Dat is althans wat hedendaagse verslagen uit de late 16e eeuw beweren.
Maar of je nu gelooft dat Stumpp een weerwolf was of niet, één ding staat vast: hij bekende dat hij 14 kinderen had gedood en gegeten.
Hij bekende ook dat hij twee zwangere vrouwen had geslacht. Stumpp heeft hun foetussen uit hun baarmoeder gerukt om de ongeboren baby’s te gebruiken voor het beoefenen van zwarte magie. Hij zou zelfs zijn eigen zoon hebben vermoord en opgegeten.
Samen met de Duivel
Naast het zijn van een seriemoordenaar, werd Stumpp beschuldigd van het hebben van een incestueuze relatie met zijn eigen dochter. De twee zouden samen met de Duivel kinderen hebben vermoord en opgegeten.
Uiteindelijk zijn op 31 oktober 1589 Stumpp, zijn dochter en zijn minnares allemaal geëxecuteerd. Zijn dood was een van de meest gruwelijke in de geschiedenis van elke executie die ooit heeft plaatsgevonden.
Stumpp werd op het rad gezet, dat genadeloos werd gedraaid. Zijn vlees werd van zijn lichaam gescheurd. Vervolgens zijn zijn ledematen gebroken met de botte kant van een bijlkop.
Daarna is hij onthoofd. Zijn dochter en minnares zijn beiden gevild en ook gewurgd. Vervolgens is Stumpp’s hoofd op een paal geplaatst en in het midden van de stad gezet. Dit als een herinnering aan andere mensen wat er gebeurt met weerwolven en heksen.
Zie hier Koos Hertogs: een echte Nederlandse seriemoordenaar.
5. Gilles Garnier
Gilles Garnier was een teruggetrokken kluizenaar die in de jaren 1560 en 1570. Hij woonde aan de rand van de Franse stad Dole. Op een dag trouwt hij en brengt zijn nieuwe vrouw naar zijn huis buiten de stad.
Gilles was geen rijke man, noch was hij erg bedreven in het leven. Hij vindt het moeilijk om genoeg voedsel te voorzien voor meer dan alleen zichzelf. Daarom begint hij lokale kinderen te ontvoeren, te doden en hun vlees te eten voor voedsel.
Dat is althans het verhaal dat tijdens Garnier’s proces is verteld. Hij is in 1573 beschuldigd van het doden van meerdere jonge kinderen in de stad, hen in stukken hakken en hun vlees eten.
Volgens het verhaal was Garnier op een nacht op zoek naar voedsel in het bos. Plots verschijnt er een soort geest voor hem. Deze biedt hem aan om zijn problemen te verlichten.
Met een zalfje veranderen in wolf
De geest geeft Gilles een zalfje dat hem in staat zou stelt om in een wolf te veranderen, waardoor jagen gemakkelijker zou worden. Hij neemt de zalf, en plotseling kan hij prooien opsporen, waaronder kinderen.
Gilles bekende dat hij vier kinderen, tussen de 9 en 12 jaar oud, had gestalked, aangevallen en vermoord. In elk geval scheurt hij vlees van de ledematen van de kinderen en eet het zelf op, terwijl hij ook stukken vlees mee naar huis neemt voor zijn vrouw om te eten.
Er zijn ook verschillende andere aanvallen waarbij zijn beoogde slachtoffers overleven nadat mensen zien wat Garnier buiten Dole aan het is was en hij gedwongen is om te vluchten.
Uiteindelijk is hij schuldig bevonden aan de ‘misdaden van lycantropie en hekserij’. Gilles Garnier is op 18 januari 1573 verbrand op de brandstapel voor het zijn van een weerwolf… en een seriemoordenaar.
4. Björn Pétursson
Björn Pétursson was een IJslandse man geboren in 1555 die veel landbouwgrond verwierf op het verraderlijke Snæfellsnes-schiereiland. Het begon allemaal toen hij 15 jaar oud was.
Rond 1570 begon hij een rijke buurman genaamd Ormur te helpen op diens boerderij. Ormur stierf een paar jaar later en liet zijn hele landgoed na aan zijn zoon, Guðmundur. Tegen die tijd was Guðmundur goed bevriend geraakt met Björn, door velen gekend als ‘Axlar-Björn’.
Omdat hij zijn vriend wilde helpen na Ormurs dood, schonk Guðmundur een boerderij aan Axlar-Björn en gaf hem eigendom van een flink stuk land. Daar trouwde Axlar-Björn met een vrouw genaamd Þórdís Ólafsdóttir en vestigde zich om voor de rest van zijn leven te boeren.
IJslandse saga’s…
Maar het drama en de terreur begonnen pas net… Volgens legendes die honderden jaren later in IJslandse saga’s zijn geschreven, vermoordt Axlar-Björn ergens tussen de 9 en 18 reizigers en potentiële knechten.
In sommige gevallen waren dit mensen die door het schiereiland reisden op weg naar andere plaatsen. In andere gevallen kwamen jonge mannen naar de boerderij van Axlar-Björn op zoek naar werk. Vervolgens vermoorde Axlar-Björn ze.
Sommige versies van de legende beweren dat hij hen met een bijl vermoordt en hun lichamen in stukken hakte. Andere versies beweren dat hij hen verdronk. Hoe dan ook, de lokale bevolking begint na verloop van jaren argwaan te krijgen. Dit mede omdat Axlar-Björn steeds meer bezittingen weet te verwerven.
Ondanks het leiden van een bescheiden leven, heeft hij allerlei nieuwe paarden. Guðmundur is tegen die tijd zeer machtig in de regio. Hij spaart Axlar-Björn grotendeels.
Uiteindelijk, in 1596, eindigt het allemaal. Men arresteert Axlar-Björn en hij bekent negen moorden. Als de IJslandse autoriteiten op zijn boerderij aankomen, vinden ze meer dan het dubbele aantal lichamen. De lijken zijn lukraak begraven was rond de boerderij.
Axlar-Björn beweert dat hij de resten al begraven had gevonden op zijn land voordat hij daar aankwam. Hij heeft gewacht om de autoriteiten te vertellen over de lichamen zodat ze fatsoenlijk begraven kunnen worden.
Natuurlijk geloven ze dat verhaal niet. Uiteindelijk is Axlar-Björn in 1596 geëxecuteerd voor zijn reeks seriemoorden. Zijn vrouw, die destijds zwanger was van hun zoon, is gedwongen om de executie bij te wonen.
3. Lewis Hutchinson
Lewis Hutchinson was een Schotse immigrant die de onaangename onderscheiding heeft om Jamaica’s eerste seriemoordenaar te zijn en één van de meest productieve. In de jaren 1760 kwam hij naar Jamaica om te zorgen voor een landgoed genaamd Edinburgh Castle.
Op een gegeven moment wist hij de rechten op het huis legaal te verkrijgen. Hij had ook een grote kudde vee op zijn landgoed, vermoedelijk dankzij diefstal bij zijn buren.
Destijds lag Edinburgh Castle in een zeer landelijke omgeving van Jamaica langs een zeer weinig bereden weg. Maar wanneer reizigers op weg naar Saint Ann’s Bay langskwamen, had Hutchinson een verrassing voor hen.
De ‘Gekke Dokter’, zoals hij bekend kwam te staan, zou hen uitnodigen om te rusten op zijn landgoed. Vervolgens zou hij hen voor de lol vermoorden. In wat is beschreven als een reeks ’thrill killings’, zou Hutchinson reizigers gewoon voor de lol neerschieten.
Volgens de legende zou hij het bloed van zijn slachtoffers drinken na hun dood. Andere legendes beweren dat hij of zijn slaven de lichamen van de slachtoffers in een zinkgat gooiden voor zijn dieren om te eten.
Dat zinkgat is later bekend als Hutchinson’s Hole en was jarenlang berucht in Jamaica. Hij was berucht in heel Jamaica en door iedereen daar gevreesd. Maar uiteindelijk kwam het lot voor Hutchinson. Hij schoot een Engelse soldaat genaamd John Calendar, die hem probeerde te arresteren.
Vlucht mislukt
Wetende dat er gevolgen zouden zijn voor die schietpartij, vluchtte Hutchinson van zijn landgoed en ging aan boord van een schip. De Britse Koninklijke Marine wilde wraak voor de dood van hun kameraad, en ze volgden Hutchinson snel op. Hutchinson is gepakt in de haven voordat hij kon ontsnappen.
Hij is vervolgens gearresteerd en gevangen gezet. Zijn huis is na zijn arrestatie doorzocht. Hoewel zijn volledige aantal slachtoffers onbekend is, vonden de autoriteiten 43 horloges en een ongelooflijk grote hoeveelheid kleding in het landgoed van Hutchinson, vermoedelijk behorend tot zijn slachtoffers.
Hij is geëxecuteerd op het plein van de Spaanse stad in Jamaica in 1773.
2. Juan Severino Mallari
Juan Severino Mallari was een Filipijnse katholieke priester die hoger opklom in de rangen van de katholieke kerk binnen de Filipijnen. Dit allses in het begin van de 19e eeuw.
Helaas is hij ook een seriemoordenaar die naar verluidt maar liefst 57 mensen vermoordt in en rond het gebied van Magalang, Pampanga. Van 1818 tot 1826 dient Mallari als parochiepriester van de San Bartolome Kerk in Magalang.
Helaas begint hij op een bepaald moment tijdens die periode te geloven dat zijn moeder vervloekt is. Hij voelt dat hij op de een of andere manier de pech en verschillende gezondheidsproblemen van zijn moeder kon genezen als hij maar mensen vermoordde.
We weten niet echt hoe die twee dingen met elkaar verbonden zijn, maar dat is wat Mallari zichzelf vertelde en dus begon het moorden. Jarenlang ging Mallari door met het vermoorden van mensen in en rond Magalang en in heel Pampanga.
De lichamen van minstens 57 mensen doken in die tijd op. Ze zijn op verschillende plekken gevonden, met verschillende methoden en doodsoorzaken. Daarom hebben de autoriteiten moeite om de hele zaak op één persoon te pinnen.
Ze dachten dat meerdere moordenaars actief waren, of dat er veel huiselijke problemen en/of overvallen plaatsvonden. Ze hadden geen idee dat één persoon met straffeloosheid door de regio opereerde.
Verraden door medepriester
Nog minder een idee dat de persoon die al die slachtoffers vermoordde een priester was. Op een bepaald moment in 1826 werd Mallari zelf ziek. Een dienstdoende priester komt bij zijn huis langs om voor Mallari te zorgen.
Daar vindt de priester een enorme hoeveelheid met bloed bevlekte kleding en bezittingen van veel van de moordslachtoffers. De autoriteiten snellen toe, onderzorken Mallari en arresteren hem.
Hij zat de volgende 14 jaar in de gevangenis terwijl de Spaanse autoriteiten in de Filipijnen probeerden te bepalen wat ze met hem moesten doen. Uiteindelijk, in 1840, executeerde de Spaanse regering in de Filipijnen Mallari door hem op te hangen.
1. John Lynch
John Lynch is in 1812 in Ierland geboren en zou in zijn korte leven van 30 jaar Australië’s meest productieve seriemoordenaar worden.
Hij was eerst naar Australië gestuurd als veroordeelde, als onderdeel van hun strafkolonie. Daar moest hij werken op een boerderij in het Berrima-district.
In 1836 is hij beschuldigd van het vermoorden van een medeveroordeelde die aan de boerderij was toegewezen, maar uiteindelijk werd hij vrijgesproken van die aanklacht.
In de zes jaar daarna raakt Lynch de weg kwijt. Hij ontsnapt de boerderij en beweegt zich vrij rond in het Berrima-district.
Op ten minste twee gelegenheden in het voorjaar en de zomer van 1841 zou hij mensen hebben vermoord die langs de weg tussen Berrima en Camden reisden. Toen, laat in 1841, zet Lynch zijn grote moordpartij op.
Vermoord familie en neemt bezit van de boerderij
Hij bereikte de boerderij van een man genaamd John Mulligan in het Berrima-district. Daar vermoort Lynch Mulligan en zijn hele gezin en neemt de boerderij voor zichzelf in bezit.
Onder de naam John Dunleavy probeert Lynch te doen alsof er niets aan de hand was. Maar hij is niet lang vrij. Lynch vermoordt later dat jaar opnieuw een man genaamd Kearns Landregan—en is uiteindelijk gearresteerd en veroordeeld voor die misdaad.
In april 1842, met tien of mogelijk zelfs meer moorden aan zijn naam, is Lynch geëxecuteerd door ophanging.
10 bizarre seriemoordenaars uit vroeger tijden
- John Lynch
- Juan Severino Mallari
- Lewis Hutchinson
- Björn Pétursson
- Gilles Garnier
- Peter Stumpp
- Gilles de Rais
- Alice Kyteler
- Locusta van Gallië
- Liu Pengli

Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!