Tijdens zijn lagereschoolperiode was Van Eijk een buitenbeentje en wordt hij ‘Gekke Willempie’ genoemd, iets wat hij later zal gebruiken om zijn buitensporige gedrag te verklaren. Van Eijk verzamelt het liefst vreemde objecten zoals dode insecten en verdroogde kikkers.

In het dorp staat hij bekend om zijn wreedheid jegens dieren. Zo heeft hij er plezier in honden te pijnigen, katten te verdrinken en eenden dood te trappen. Toen hij 8 jaar was typeerden zijn broers hem als ‘het kwaad in persoon’.

Op school heeft hij weinig contact, hij is een eenling. Zijn schoolcarrière verloopt niet succesvol en hij beland in de kleine criminaliteit. Hij leeft van diefstalletjes.

Tijdens zijn puberteit krijgt Van Eijk last van vreemde dromen. Hij droomt van het verkrachten en vermoorden van vrouwen.

Uit psychiatrische rapporten komt Van Eijk naar voren als een man met ernstige jeugdtrauma’s als gevolg van afwijzingen en pesterijen van (vooral) vrouwen.

Op 20 juni 1971 pikt hij de dan 15-jarige uit Uithoorn afkomstige Cora Mantel op. Omdat zij de laatste bus naar huis heeft gemist na een afspraakje met haar vriend in Amsterdam, staat zij liftend langs de kant van de weg.

Hij wurgt haar met haar eigen sjaal. Later zou hij verklaren dat hij spijt had van deze daad ‘omdat ze maar zo kort geleefd had’.

‘Maar’, zegt Van Eijk, die immers droomde van het vermoorden van een vrouw: ‘ik had eindelijk de kans, en ik heb hem gepakt’.

Op 19 augustus 1974 wordt de 44-jarige verpleegster Aaltje van der Plaat vlak bij de woonplaats van Willem van Eijk gevonden. Ze ligt in een maïsveld en is omgebracht met messteken.

Van Eijk heeft ook haar buik opengesneden en haar linkertepel afgesneden. Aan het einde van de weg woont Van Eijk in zijn kleine witte woonark, waar hij met bloedrode druipende verf de woorden ‘De Vrijheid’ op had geschreven.

Verschillende mensen hebben Van Eijk op zijn brommer zien rijden op de avond van de moord, ook rond de plek waar Aaltje is vermoord. Zo komt de politie hem op het spoor. Van Eijk bekende de moord op Van der Plaat en al snel daarna ook de moord op Cora Mantel.

In 1975 wordt Van Eijk wegens doodslag op de 15-jarige Cora Mantel uit Uithoorn en de 44-jarige Aaltje van der Plaat veroordeeld tot 18 jaar cel en tbs. De details van de moorden die tijdens de rechtszitting werden voorgelezen waren zo walgelijk dat enkele parketwachters moesten overgeven.

Tijdens zijn verblijf in de Van Mesdagkliniek krijgt Van Eijk een relatie met zijn correspondentievriendin Adri. Ze trouwen in 1980, als Van Eijk nog gedetineerd is.

In 1990 wordt Van Eijk vrijgelaten. Zijn relatie met Adri zou ervoor zorgen dat hij op het rechte pad bleef, meenden zijn behandelaars.

De psychiaters waarschuwen wel dat als hij weer door een vrouw wordt afgewezen, de kans op herhaling zeer groot  is. Adri en Willem verhuizen naar het Groningse dorp Harkstede, waar ze samen met één van de kinderen van Adri een boerderij betrekken.

Het gaat echter al snel bergafwaarts met de relatie, waardoor het steeds slechter gaat met Van Eijk.

Op 5 november 1993 wordt in een sloot bij het gehucht Enumatil het lijk van de 23-jarige Roemeense tippelaarster Michelle Fatol gevonden.

Op 21 januari 1995 ontdekt men in het Eemskanaal in Appingedam het lichaam van de 31-jarige straatprostituee Annelies Reinders en op 17 juli 2001 treft men in het Slochterdiep bij Harkstede het naakte lichaam van de 34-jarige Sasja Schenker aan.

Vlak bij Van Eijks huis worden enkele maanden later Sasja’s kleren gevonden. De kleding is in een plastic zak verzwaard met stenen in een sloot gegooid.

In de periode tussen 1993 en 2001 doemen er nog andere lijken op. Zo wordt op 31 juli 1995 in het Winschoterdiep bij Groningen de romp van prostituee Antoinette Bont (24) aangetroffen.

Haar ledematen worden later gevonden in een sporttas. Op 2 mei 1997 vind men in Groningen het lichaam van Shirley Hereijgers. De prostituee blijkt te zijn gewurgd.

Omstreeks 7 februari 1998 verdwijnt ook de vriendin en collega van Shirley Hereijgers: Jolanda Meijer (35). Van haar ontbreekt sindsdien elk spoor.

Omdat de kleding van Sasja Schenker vlak bij het huis van Willem van Eijk is gevonden, valt de verdenking op de ex-tbs’er. Van Eijk wordt in de vroege ochtend van 12 november 2001 door de politie van zijn bed gelicht.

Hij bekent al snel drie vrouwen te hebben gedood: Michelle Fatol, Annelies Reinders en Sasja Schenker. De politie verdenkt hem ook van de moorden op Shirley Hereijgers, Antoinette Bont en Jolanda Meijer, maar Van Eijk ontkent elke betrokkenheid.

In de provincie Groningen zijn in de acht jaar voor zijn arrestatie zeker acht prostituees vermoord. Slechts twee van de moorden (Michelle Fatol en Annelies Reinders) worden opgelost.

In 1997 wordt Van Eijk verdacht van de moord op studente Anne de Ruyter de Wildt en in 2000 van de moord op Marianne Vaatstra. Op basis van DNA-tests blijkt echter dat Van Eijk in déze gevallen de moordenaar niet kon zijn.

Op 7 november 2002 veroordeelt de rechtbank te Groningen Willem van Eijk tot levenslang.