Gruwelijke martelmethoden
Elkaar pijn doen: Daar zijn mensen heel goed in en een fijn voorbeeld in deze zijn de gruwelijkste martelmethoden. Het prikkelt ook natuurlijk onze creativiteit. Al eeuwen. Wij zetten de meest geslaagde martelmethoden op een rijtje. Gruwelijk. Pijnlijk.
Lees hier ->>> meer over dood en verderf op deze website…
(PS: Wees zo vriendelijk onze artikelen te delen op bijvoorbeeld op Facebook. Daar worden wij en andere mensen waarschijnlijk ook blij van!)
De gruwelijke martelmethoden
1. Levend villen
Het villen van een geslacht dier is noodzakelijk om het vlees te kunnen eten. Mensen kun je ook villen als ze nog leven. Deze martelmethode wordt al duizenden jaren gebruikt. Voor heksen, gevangen genomen soldaten en om criminelen te executeren.
In Frankrijk werd het nog tot aan het begin van de achttiende eeuw toegepast op verraders. Villen werd ook gebruikt om familieleden een bekentenis te laten afleggen door het slachtoffer voor hun ogen van hun velletje af te helpen.
De 25 meest wrede martelmethoden
2. Spietsen
Spietsing is één van die oude, bijzonder afschrikwekkende martelmethoden om de doodstraf te voltrekken. Deze straffe pijniging is bij diverse volkeren in sommige delen van Azië, Europa, Noord-Afrika en het Zoeloerijk in gebruik is geweest.
De oudste bekende spietsers waren antieke volkeren in het Nabije Oosten, zoals het Nieuw-Assyrische Rijk. De Bijbel vermeldt het in Samuel I bij het volk der Gibeonieten. In sommige Bijbelvertalingen (o.a. NBG 1951) worden in het Bijbelboek Esther een aantal misdadigers gespietst.
Haman en de spietsing die anders liep…
Een hoofdrol is in het boek weggelegd voor Haman, een minister van de Perzische koning der koningen Xerxes of Ahasveros. Hij richtte een paal van 50 el, circa 25 meter, voor de executie van de jood Mordecha.
Het loopt niet zo lekker en uiteindelijk komt Haman zelf op die paal aan zijn einde. Volgens dit boek gold: hoe hoger de paal, hoe groter de schande. Deze vertaling is echter betwistbaar, want in de Tenach staat dat Haman is opgehangen.
Het lijkt ook best lastig iemand op zo’n hoge paal te spietsen, tenzij de paal aanvankelijk neerligt. Volgens de meeste vertalingen gaat het dan ook om ophanging aan de armen, als een soort voorloper van de latere kruisiging. Ook Vlad de Spietser (1431 tot 1476) kon er wat van.
3. Radbraken
Radbraken of breken op een rad was een middeleeuwse manier om de doodstraf te voltrekken. We kunnen stellen dat deze vorm behoort zeker tot de gruwelijkste martelmethoden.
Radbraken als straf gold als bijzonder oneervol en was bedoeld voor de allerzwaarste misdadigers. De veroordeelde werd op een houten wiel (rad) gebonden. Met een ijzeren staaf werd vervolgens op de ledematen geslagen totdat alle botten hierin versplinterd waren.
Als alle ledematen kapot geslagen waren, kon een genadeslag op de hartstreek worden gegeven, waardoor de veroordeelde stierf. Dit was doorgaans de negende slag. De genadeslag volgde lang niet altijd. Ook kon de veroordeelde tot slot worden onthoofd, of min of meer levend worden achtergelaten waarna pijn, bloedverlies, dorst en vogels de rest deden.
Radbraken met balk…
Een andere methode was om de ledematen van de veroordeelde aan latten vast te binden, of op een balk met V uiteinden. De veroordeelde kreeg de ‘negen slagen’ waarna zijn ledematen gebroken werden door er met een ijzeren staaf of hamer op te slaan.
Eerst sloeg de beul op de onderarmen, vervolgens op de bovenarmen, scheenbenen en ten als laatste op de de dijbenen. Dat waren de ‘acht slagen’. Als de ledematen kapotgeslagen waren, werd het lichaam door de spaken van een rad gevlochten.
Het rad met de misdadiger werd vervolgens opgehangen of in zee geworpen. Ook hier geldt dat de genadeslag soms wel en soms niet volgde. Als de negende slag toch kwam, was dat op de borstkas ter hoogte van zijn hart. Dat was de uiteindelijke genadeklap.
Nog steeds herkennen we woord radbraken in uitdrukkingen als ‘opgroeien voor galg en rad’ en ‘Ik ben geradbraakt’.
4. De hoofdbreker
De hoofdbreker werd gebruikt in de Middeleeuwen in Europa en is wel een bijzondere onder de gruwelijkste martelmethoden. Met name de Spanjaarden waren er tijdens de inquisitie maar wat blij mee.
Het apparaatje kon je schedelbeenderen laten barsten. De kin van het slachtoffer werd geplaatst op de onderste balk en onder de dop. Het hoofd werd daarna fijn geperst door het aandraaien van de schroef.
5. IJzeren Maagd
Een ijzeren maagd, waar de naam Iron Maiden, de naam van die rockband op is gebasserd, is ook en wreed martelwerktuigje. Het is een ijzeren kast, meestal in de vorm van een mens, waar zich binnenin pinnen bevinden.
De veroordeelde werd in deze ijzerenkast met pinnen geduwd, en als het deurtje dicht ging werd hij gespietst. De veroordeelde kon dan alleen nog maar hopen dat hij op slag dood was. Als dat niet het geval was, bloedde hij wel dood of kwam om van honger en dorst.
6. Waterboarding
Waterboarding is het gevoel krijgen dat je verdrinkt. Het is een verhoortechniek waarbij de je wordt vastgebonden en een natte doek over je gezicht krijgt gelegd. Hier wordt telkens water over uitgegoten en daardoor krijg je het gevoel dat je verdrinkt.
7. De Messingen stier
De messingen stier is een executiemiddel uit het Oude Griekenland werd. In de stier gemaakt van messing, zat een deur waardoor de ter dood veroordeelde naar binnen werd geduwd.
Als de veroordeelde in de stier opgesloten zat, stak een vuurtje onder de stier aan. Het messing werd dan gloeiend heet en hierdoor werd de veroordeelde langzaam maar zeker geroosterd. De methode was eigenlijk ‘heel gewoon’ in het oude Griekenland en werd ook wel toegepast in het Romeinse Rijk.
8. Pijnbank
De pijnbank was bedoeld om van verdachten een bekentenis los te krijgen. De verdachte werd op de pijnbank gelegd en vastgebonden zodat de beulen en de ondervragers alles konden doen met het slachtoffer.
Zo werd er met toortsen, geseling, tangen of met de waterproef gefolterd. De pijnbank was ook een soort rekbank, waar de veroordeelde werd uitgerekt met behulp van touwen of kettingen aan het draairad.
Later werden de pijnbanken wat geraffineerder gemaakt zodat iemands gewrichten konden worden ontzet. Na het midden van de 18e eeuw werden deze manier van verhoren niet zo veel meer toegepast. De uitdrukking ‘Iemand op de pijnbank leggen’ wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt. Dit om een strenge ondervragingsmethode aan te duiden.
9. Kielhalen
Kielhalen is een straf die in vroeger tijden door een kapitein van een schip kon worden opgelegd aan leden van de bemanning. Bij het uitvoeren van de straf kreeg de gestrafte een ijzeren tuig aan. Met een touw werd de gestrafte onder de kiel van het schip door getrokken.
Kielhalen kon worden uitgevoerd in de lengterichting van het schip, of overdwars. De eerste methode betekende meestal de dood van de gestraften. Om te voorkomen dat hij al te veel zeewater binnenkreeg, werd een spons om zijn arm gebonden waarop hij kon bijten.
De scheepsarts, de chirurgijn, was altijd in de buurt om de fysieke conditie van de gestrafte in de gaten te houden. Doordat de scheepsromp altijd begroeid was met zeepokken, mosselen en schelpen leverde kielhalen stevige verwondingen op.
10. De Judaswieg
De Judaswieg, ook wel bekend als de Judas stoel, is een hele fijnzinnige onder de gruwelijkste martelmethoden. In het Italiaans is het de Culla di Giuda, in het Duits de Judaswiege of ‘Nachtwacht’, want het slachtoffer kon namelijk niet in slaap vallen.
Het is een vrij eenvoudig methode: de punt van de stoel gaat op den anus of den vagina en langzaam laten we de touwen vieren.
11. De Zaag
Met een zaag kun je fantastische dingen doen. Je kunt er niet alleen hout en andere materialen mee verzagen, je kunt er ook mensen mee martelen. Of zelfs executeren.
Schuldigen, en dat was je in die dagen al snel als je niet in God geloofde, werden aan hun voeten vastgebonden en ondersteboven opgehangen. Zo stroomde het bloed naar het hoofd.
Door nu tussen de benen te beginnen met zagen, terwijl het bloed zich in de hersenen verzamelde, bleef het slachtoffer voor de grootste tijd van de marteling bij bewustzijn. Pas als de zaag bij het middelste kwam verloren hij het bewustzijn of stierf.
12. Duimschroef
Een duimschroef is ook zo’n heerlijk wreed martelwerktuig. De duimschroeven werden gebruikt zodat mensen verklaringen makkelijker verklaringen aflegde
Een duimschroef bestaat uit een eenvoudig plaatje waarop je duim geplaatst wordt. Eroverheen komt een beugel waardoorheen een bout geschroefd wordt. Door de schroef naar binnen te draaien wordt je duim platgedrukt en dat is zeer pijnlijk zonder dat je er dood aan gaat.
De duimschroef komt voor in het Nederlandse gezegde iemand de duimschroeven aandraaien. Dit betekent dat iemand in een situatie wordt gebracht waarin hij weinig anders meer kan dan gehoorzamen.
13. Kettervork
De kettervork is een ontwerp van de Spanjaarden om afvalligen in de kerk te houden. Tijdens de inquisitie werd de vork met een band rond de nek gebonden. Slachtoffers werden net zo lang vastgebonden tot ze bekenden.
Omdat slapen onmogelijk is duurde dat zelden langer dan een paar dagen en daarom behoort de kettervork zeker tot de gruwelijkste martelmethoden.
14. Joker of the Glasgow Smile
Je kan iemand enorm laten lachen door met een mes zijn mondhoeken tot aan zijn oren door te snijden. De geweldige super glimlach was je nooit meer van je gezicht.
The Joker is een marteling die werd toegepast bij verraders in het criminele circuit. Het betekent doorgaans het einde van een misdaadcarrière. Deze methode wordt in de Cariben ook een ‘Boca Grande’ (Grote Mond), genoemd.
15. Necklacing
Necklacing is de laatste voorbeeld van de hier behandelde gruwelijke martelmethoden. Bij necklacing wordt een rubber band met benzine over het hoofd van iemand gehangen en in de fik gestoken. Zo executeerden ze bijvoorbeeld in Zuid-Afrika mensen die heulden met het apartheidsregime.
Vergeet de halsband niet. Je kreeg daarbij een puntige halsband om je nek. Er werden vier touwen gespannen aan de uithoeken van een kamer en door op de touwen te slaan, kreeg je de punten in je hals. Het zogenaamde paternoster was een variant op de hoofdbreker. Dit waren touwen die rond je hoofd gedaan werden en aangedraaid werden. Zowel de paternoster en de halsband zijn te zien in het Gravensteen in Gent.