Beste 24 uur Le Mans coureurs
De onderstaande coureurs bleken in staat om bovenmenselijke prestaties te leveren. Lees meer…
Lees hier ->>> meer over auto’s op deze website.
Top 10 beste 24 uur Le Mans coureurs
Bron: www.motorsport.com
10. Woolf Barnato
Start: 3 (1928-30)
Overwinningen: 3 (1928-30)
Poles: n.v.t.
Snelste ronden: 0
Acht coureurs hebben een record van 100%, maar slechts één reed drie keer mee in de race. Barnato, een van de beroemde vooroorlogse Bentley Boys, had toegang tot een indrukwekkend familievermogen. Hij kocht een aandeel in Bentley na de eerste Le Mans-overwinning van het merk in 1924 en stortte zich op de autosport.
9. Jan Lammers
Start: 24 (1983-2018)
Overwinningen: 1 (1988)
Poles: 0
Snelste ronden: 1
Hij is de enige eenmalige winnaar op deze lijst, maar de populaire Nederlander was vaak een ster van het evenement en startte terecht 24 Le Mans. Dat brengt hem op de negende plaats op de all-time lijst.
Lammers’ beroemdste Le Mans-moment is zijn schitterende overwinning voor Jaguar in 1988 met Andy Wallace en Johnny Dumfries. Hij zette niet alleen een vroege aanval op om tussen de Porsches van de fabriek te komen die zich 1-2-3 hadden gekwalificeerd, Lammers loodste de XJR-9LM naar de finish met de bijna kapotte versnellingsbak.
Lammers was altijd een mededinger in de Tom Walkinshaw Racing Jaguars en behaalde in 1990 een tweede plaats voordat hij bij Toyota kwam. Hij zette de snelste ronde neer in zijn TS010 in 1992 toen de Japanse fabrikant er niet in slaagde om Peugeot te verslaan.
Zie hier alle winnaars van de Grand Prix van Nederland.
8. Raymond Sommer
Start: 9 (1931-50)
Overwinningen: 2 (1932-33)
Poles: n.v.t.
Snelste ronden: 2
Thuisheld Sommer was voor de Tweede Wereldoorlog één van de snelste Le Mans-coureurs. Hij kreeg twee keer de snelste ronde op zijn naam en had de race waarschijnlijk minstens drie keer moeten winnen met Alfa Romeo’s.
7. Olivier Gendebien
Start: 8 (1955-62)
Overwinningen: 4 (1958, 1960-62)
Poles: n.v.t.
Snelste ronden: 0
Gendebien, een veelzijdige coureur, nam deel aan rallysport en startte 14 GP’s van het wereldkampioenschap. En naast hattricks in de Targa Florio en Sebring 12 Hours, heeft de Belg ook een geweldig record in Le Mans.
Zijn eerste twee bezoeken resulteerden in klasseoverwinningen in Porsche- en Ferrari-machines, waarvan de tweede ook derde overall opleverde. Hij slaagde er niet in om te finishen in 1957, maar daarna volgde een reeks van vier overwinningen en een bijna-misser in vijf jaar.
Gendebien vormde een van de grote sportwagenpartnerships met Phil Hill. Ze wonnen de race van 1958 in een 250 Testa Rossa en herhaalden het bijna het volgende jaar in de epische Aston Martin-Ferrari-wedstrijd.
6. André Lotterer
Start: 11 (2009-heden)
Overwinningen: 3 (2011-12, 2014)
Poles: 1
Snelste ronden: 4
De hightech LMP1-gevechten van de jaren 2010 leverden enkele van de zwaarst bevochten Le Mans-races op. De enorme snelheid van Lotterer was een grote troef in dergelijke concurrentie. Hij pakte niet alleen de pole in 2012, zijn indrukwekkende racetempo wordt onderstreept door vier snelste ronden.
5. Phil Hill
Start: 14 (1953-67)
Overwinningen: 3 (1958, 1961-62)
Poles: 1
Snelste ronden: 3
De Formule 1-wereldkampioen uit 1961 was vrijwel zeker een betere endurance-coureur dan een GP-coureur. Het is waar dat Ferrari meestal een voordeel had tijdens Hill’s succesperiode, maar er waren talloze teams die de kans hadden om te winnen en Hill zat vaak in de auto die als beste uit de bus kwam.
Gewapend met steeds beter wordende versies van de 250 Testa Rossa, won hij Le Mans tweemaal in drie starts tussen 1958 en 1961. Hill voegde vervolgens een derde succes toe met de 330 TRI/LM uit 1962, waarin Hill het ronderecord brak. Pas in 1960 splitste Ferrari ze, bijrijder Wolfgang von Trips kwam al vroeg zonder brandstof te zitten.
Zie hier alle wereldkampioenen Formule 1 sinds 1950 op een rij
4. Henri Pescarolo
Start: 33 (1966-99)
Overwinningen: 4 (1972-74, 1984)
Poles: 1
Snelste ronden: 0
Pescarolo, een van de echte legendes van Le Mans, heeft het record voor het hoogste aantal starts en bleef zijn band met de race lang nadat hij stopte met zijn eigen team dat in 2005 bijna de overwinning behaalde.
De eerste start van de thuisheld kwam in 1966 met Matra. De finish was moeilijk te behalen, vooral vervelend nadat een geweldige prestatie laat in 1968 werd gedwarsboomd, maar de ploeg was klaar tegen de tijd dat de drie-liter wereldsportwagenregels voor 1972 van kracht werden.
Het ging allemaal om Ferrari versus Matra in 1973. De 312 PB’s kwalificeerden zich als eerste en tweede, maar Matra was beter voorbereid. Na een heen en weer gevecht waren Pescarolo en Gerard Larrousse verzekerd van de overwinning toen de Ickx/Brian Redman Ferrari in de slotfase ontplofte.
3. Derek Bell
Start: 26 (1970-96)
Overwinningen: 5 (1975, 1981-82, 1986-87)
Poles: 0
Snelste ronden: 0
Vijf Le Mans-overwinningen vormen de top van een schitterend CV dat ook drie Daytona 24 Hours-successen omvat en maken Bell tot de meest succesvolle Britse coureur in de eerste eeuw van de Franse klassieker.
Hij en Ickx wonnen het evenement van 1975 in een GR8, hoewel de strikte regels voor brandstofverbruik sommige grote spelers weghielden. Hij en Ickx domineerden ook het evenement van 1981 in een 936 aangedreven door de ter ziele gegane Indycar-motor die in de 956 belandde. Ze leidden een 1-2-3 op het Le Mans-debuut van de 956 het volgende jaar en kwamen dicht bij een hattrick in 1983.
2. Tom Kristensen
Start: 18 (1997-2014)
Overwinningen: 9 (1997, 2000-05, 2008, 2013)
Poles: 1
Snelste ronden: 3
Kristensen was vrijwel een ster vanaf het moment dat hij arriveerde, op het laatste moment, om zijn Le Mans-debuut te maken met Joest’s WSC95. Een verbluffende stint tijdens de nacht, die ook de snelste ronde opleverde, luidde zijn komst in en droeg bij aan een beroemde overwinning toen de leidende Porsche 911 GT1 Evo in brand vloog.
Ingebracht om Emanuele Pirro en Frank Biela te vergezellen in de Audi R8 op Le Mans in 2000, begon Kristensen aan een ongelooflijke run. Hetzelfde trio won drie opeenvolgende jaren, waarna Kristensen hielp bij het samenstellen van de Bentley-inspanning die zegevierde in 2003, toen de Deen ook zijn enige Le Mans-pole pakte.
Kristensen hielp het Team Goh-team naar het succes van Le Mans in 2004, en behaalde het jaar daarop zijn zesde opeenvolgende succes (zijn zevende in totaal en vijfde in een R8) met Champion Racing.
Misschien wel de grootste overwinning van Kristsensen kwam in 2008 toen hij, Allan McNish en Rinaldo Capello voluit reden om de snellere Peugeots in het zicht te houden op een droog wegdek, en vervolgens schitterend vooruit stormden toen de regen kwam.
1. Jacky Ickx
Start: 15 (1966-85)
Overwinningen: 6 (1969, 1975-77, 1981-82)
Poles: 5
Snelste ronden: 5
Weinigen zullen betwisten dat het de snelheid en het racevermogen van Ickx waren die ervoor zorgden dat de verouderde Ford GT40 de Porsche 908 van Hans Herrmann naar de overwinning versloeg aan het einde van de beroemde editie van 1969. En dan was er de 24 uur van 1977, het evenement dat Ickx uitkoos als de race van zijn leven.
Ja, Porsche gaf Ickx vaak de machines om het werk te doen, maar de Belg leidde meestal een sterke groep fabrieksrijders – en won bijna toen hij in 1980 werd ‘uitgeleend’ aan Reinhold Joest voor een onopvallende aanval. een van de drie tweede plaatsen zijn die Ickx scoorde op Le Mans, naast zijn zes overwinningen.
Ickx heeft ook zowel de pole position als de Le Mans-records met de snelste ronden, met vijf van elk. En hij deed dat allemaal met minder starts dan de meeste andere leidende coureurs op deze lijst, in een tijdperk waarin de betrouwbaarheid van auto’s nog niet het niveau had bereikt dat we vandaag kennen.
Zie hier alle Belgische Formule 1 coureurs: een overzicht & top 10
Top 10 beste 24 uur Le Mans coureurs
- Jacky Ickx
- Tom Kristensen
- Derek Bell
- Henri Pescarolo
- Phil Hill
- André Lotterer
- Olivier Gendebien
- Raymond Sommer
- Jan Lammers
- Woolf Barnato
