Top 10 beroemdste schilderijen van Frederic Edwin Church
Beroemdste schilderijen van Frederic Edwin Church
Frederic Edwin Church
Hartford, 4 mei 1826 – Hartford, 7 april 1900
Frederic Edwin Church
De Amerikaanse landschapsschilderijen van Frederic Edwin Church bieden ons het vrome, het exotische, het natuurlijke en het kunstmatige. Hij is van groot belang in de beweging in de Amerikaanse schilderkunst die bekend staat als de Hudson River School.
Church is ook belangrijk in de ontwikkeling van de westerse landschapsschilderkunst in het algemeen. Zijn werk belichaamt alle tegenstrijdigheden van de cultuur waaruit het voortkomt.
Als technisch ingenieuze tekenaar, geïnteresseerd in de nauwkeurige weergave van flora, fauna en atmosferische effecten, is hij zich ook bewust van de waarde van illusie.
Hij bouwt zijn landschappen op op basis van schetsen die op verschillende locaties zijn gemaakt. Zijn onderwerpen strekken zich uit van de staat New York tot het Noordpoolgebied en de Andes.
Bij elke locatie laat hij dezelfde bedwelmende combinatie van religieus ontzag, wetenschappelijke nieuwsgierigheid en een fascinatie voor het exotische zien.
Licht en lucht uit de Romantiek
Frederic Edwin Church is één van de meest begaafde schilders van licht en lucht uit de Romantiek. Zijn werk is niet alleen beroemd vanwege de nauwgezette weergave van het landschap. Zijn werk besteed ook gelijke aandacht aan zonlicht, maanlicht, wolken, mist en andere ongrijpbare kwaliteiten van locatie.
Church’s werk is ook onder te brengen in het subgenre van de Amerikaanse romantische landschapsschilderkunst dat bekend staat als Luminisme. Dit hoewel het de nadruk van die stijl op kalmte en stilte mist.
Lees en zie hier → meer over kunst op deze website.
Top 10 beroemdste schilderijen van Frederic Edwin Church
Morning, Looking East over the Hudson Valley from Catskill Mountains (1849) – Frederic Edwin Church
Ochtend, kijkend naar het oosten over de Hudson Valley naar de Catskill Mountains
Deze sfeervolle zonsopgang is exemplarisch voor Church’s vroege werk, en in het bijzonder voor de invloed van Thomas Cole. In overeenstemming met het romantische erfgoed van Church is het stuk subtiel maar zorgvuldig gecomponeerd.
Morning, Looking East over the Hudson Valley from Catskill Mountains (1849) – Frederic Edwin Church
Een halvemaanvormige breuk in het rotsachtige terrein komt uit op de Vallei. Dit terwijl de zilveren strook van de Hudson River ver beneden glinstert.
De wolken zijn voorzien van roodachtig licht, terwijl de figuur op de voorgrond, van de kijker afgewend om het landschap te observeren, een motief dat bekend is uit eerdere Europese werken zoals Caspar David Friedrich, Der Wanderer über dem Nebelmeer (ca. 1818) – nadenkt over de wereld spreidde zich voor hem uit.
Caspar David Friedrich – Der Wanderer über dem Nebelmeer
Zijn aanwezigheid fungeert als steunpunt, biedt de kijker toegang tot de scène en presenteert het landschap als een vat voor menselijke verlangens en verwachtingen.
Het landschap van de staat New York was van cruciaal belang voor de Amerikaanse school voor landschapsschilderkunst. Een schilderstijl die zich tussen 1820 en 1840 rond de figuur van Thomas Cole vormt.
In werken als Morning we al een uitgesproken nadruk op atmosferische effecten en die nog opvallender worden in de sublieme werken van Church’s volwassenheid. Zijn omgang met de Amerikaanse wildernis in dit vroege werk weerspiegelt een kenmerkende Amerikaans romantiek die halverwege de negentiende eeuw heerst.
Olieverf op doek – Albany Instituut voor Geschiedenis en Kunst, New York
The Heart of the Andes (1859) – Frederic Edwin Church
Het hart van de Andes
Dit is het grootste en belangrijkste werk dat Church maakt na twee bezoeken aan Zuid-Amerika in 1853 en 1857. Het schilderij is drie meter breed en stelt een mengelmoes van fauna voor, vooral op de voorgrond, waar verschillende planten zijn afgebeeld met veeleisende details.
The Heart of the Andes (1859) – Frederic Edwin Church
Eén gebied van acuut visueel belang is de groep zilvergeschorste bomen aan de rechterkant. Hun wortels steken gevaarlijk uit boven de centrale waterplas en strekken zich uit tot in de lucht.
Merkwaardige details, zoals die, moeten zeker gebaseerd zijn op directe observatie en helpen een bijzondere visuele intensiteit te genereren. Een intensiteit die op dat moment slechts in een handvol werk van andere schilders te vinden is.
De reizen van de Church naar de Andes zijn deels geïnspireerd door de natuuronderzoeker Alexander von Humboldt. Zij Zuid-Amerikaanse reisverslag uit het begin van de negentiende eeuw is een bekend werk in de tijd van Church.
Op 9 mei 1859 schrijft Frederic aan een vriend dat hij graag het onlangs voltooide doek van The Heart of the Andes naar Duitsland wil laten verzenden. Dit zodat hij de oudere Humboldt kan voorzien van ‘een transcriptie van het landschap dat zestig jaar lang zijn ogen in verrukking bracht’.
Dit suggereert dat Church de landschapsschilderkunst, althans gedeeltelijk, beschouwt als een middel om de kijker een sensatie over te brengen die trouw is aan de sensatie die is opgedaan bij de originele ontmoeting met een scène.
Ironisch genoeg overlijdt Humboldt op 6 mei 1959, slechts drie dagen voordat Church zijn brief aan zijn vriend schrijft.
Niettemin krijgen we bij het beschouwen van The Heart of the Andes een geconcentreerd, gedramatiseerd beeld van wat de eenzame reiziger gevoeld zou kunnen hebben bij zijn eerste ontmoeting met de grote bergkammen en toppen van het Zuid-Amerikaanse binnenland.
Olieverf op doek – Het Metropolitan Museum of Art, New York
Our Banner in the Sky (1861) – Frederic Edwin Church
Onze vlag in de lucht
Our Banner in the Sky is gemaakt in het jaar dat de oorlog uitbreekt tussen de Unionistische en Confederate strijdkrachten. Een breuk in de avondwolken, geplaatst voor een blauwe, met rood licht gestreept sterrenhemel, vormt het beeld van de vlag van de Unie.
Our Banner in the Sky (1861) – Frederic Edwin Church
We zien een dode boom op de voorgrond die dienst doet als geïmproviseerde vlaggenmast. Dit is een openlijke visuele toespeling op de Burgeroorlog. Het geeft een duidelijke indicatie van de loyaliteit van de Church in het conflict.
Hij is geboren en getogen in het door de Federale steun gesteunde noorden. Dit nadat hij zijn vroege leven in Connecticut heeft doorgebracht en in 1849 naar de staat New York is verhuisd
Er is gesuggereerd dat de gescheurde vlag van de Church de door oorlog verscheurde sterren en strepen voorstelt die na de slag bij Fort Sumter nog steeds boven het fort hing. Een symbool van verzet en de hoop dat een verenigd Amerika uiteindelijk zou winnen.
Vlag Fort Sumter 1861
Church geeft hier een visuele allegorie om een duidelijk politiek punt naar voren te brengen. Dit geeft zijn bijna spirituele geloof in de toekomstige eenheid van zijn natie aan.
Olieverf op papier – Musea voor Schone Kunsten van San Francisco
Aurora Borealis (1865) – Frederic Edwin Church
Noorderlicht
Dit schilderij toont de Aurora Borealis of het Noorderlicht dat flikkert boven de ijskoude woestenij van het Noordpoolgebied. Het dansende licht in de lucht, vastgelegd met buitengewone gevoeligheid, duidt op Church’s talent voor complexe en subtiele atmosferische verschijnselen.
Aurora Borealis (1865) – Frederic Edwin Church
Te midden van een wassing van blauw, geel en rood wordt een duidelijke maar meanderende lijn door de lucht getrokken. Dit werk is geïnspireerd op een bezoek aan de Noordpool, ondernomen door Church’s vriend, ontdekkingsreiziger Isaac Israel Hayes.
Hayes’ verslag van zijn reis in 1867 is gepubliceerd als The Open Polar Sea. Hayes maakte voorlopige schetsen van wat hij ziet en die, in combinatie met de details van zijn geschreven verhaal voorzagen Church van zijn bronmateriaal.
Church is geïnteresseerd is in het visueel nabootsen van atmosferische en lichteffecten met wetenschappelijke nauwkeurigheid. Het is ook duidelijk dat hij deze technische getrouwheid weet te combineren met een buitengewone affiniteit voor rapsodische stemmingskwaliteiten.
Olieverf op doek – Smithsonian American Art Museum, Washington DC
Niagara Falls (1867) – Frederic Edwin Church
Niagara Falls, vanaf de Amerikaanse kant
Dit enorme werk vertegenwoordigt Church’s belangrijkste bijdrage aan de landschapsschilderkunst in de hoge Sublieme stijl. Dit is een benadering die eind achttiende eeuw in Engeland ontstaat met het werk van JMW Turner en anderen.
Niagara Falls (1867) – Frederic Edwin Church
In de bedoeling zijn kijkers een idee te geven van de enorme omvang van zijn onderwerp, lijkt Church misschien van mening dat schaalgrootte het meest effectieve instrument is waarover hij beschikt.
Dit schilderij meer dan tweeënhalve meter hoog. Hierbij wordt de toeschouwer als het ware op een rots geplaatst aan de monding van de watervallen. Je oog gaat automatisch naar beneden en je duikt de diepte in die met duizelingwekkende nauwkeurigheid is nagebootst.
De functie van het Sublieme in de kunst was om de kijker te vervoeren met een overweldigend gevoel van uitgestrektheid. Een onmenselijke uitgestrektheid die zowel inspirerend als angstaanjagend is.
Dit schilderij is een bijzondere artistieke recreatievan de watervallen zelf. Church probeert zijn kijkers onder te dompelen in een ervaring die gelijk is aan die van het persoonlijk ervaren van de waterval. Je denkt het water te horen stromen en je voet bijna van de mistnevel.
Church bezoekt en schildert de Niagarawatervallen sinds de jaren 1850. Hij maakt olieverfschetsen van de plek tijdens bezoeken in 1857 en 1858.
Olieverf op doek – National Gallery of Scotland, Edinburgh
El Khasné, Petra (1874) – Frederic Edwin Church
Dit is één van de vele schilderijen die Church maakte na zijn reizen door het Midden-Oosten eind jaren zestig en begin jaren zeventig. Church legt misschien voor het eerst een uitzicht vast dat nu bekend is uit verschillende verwijzingen naar de popcultuur.
El Khasné, Petra (1874) – Frederic Edwin Church
Het biedt een dramatische glimp van de neoklassieke zuilen van Petra die uit donkere, torenhoge stenen lanen tevoorschijn komen. De openbaring van de gevel van het gebouw is ingenieus gelukt. Hierbij creëert de onregelmatige omtrek van de aangrenzende rotswanden een grillig kader rond het gebouw.
Op de voorgrond lijkt een klein pad ons uit te nodigen in het beeld. De kadrering en hoeken zijn zorgvuldig beheerd om het perspectief te suggereren van een kijker die te voet nadert.
Na achttien maanden in Europa en het Midden-Oosten te hebben doorgebracht vanaf de herfst van 1867, keert Church terug naar huis vol ideeën die hem daarna nog een aantal jaren zouden bezighouden.
Zijn oostwaartse reizen brachten hem naar het heilige land, net als zijn leraar Thomas Cole was Church een vrome protestant. Ook bezoekt hij de Grieks-Romeinse ruïnes van het oude Midden-Oosten, inclusief de oude stad Petra in Jordanië.
Het hier afgebeelde gebouw, El Khasné, ‘De Schatkamer’, wordt in de negentiende eeuw zo genoemd. Het is in feite een tempel en een mausoleum voor de Nabateese koning die toezicht houdt op de bouw ervan.
Na voltooiing schenkt Church het aan zijn vrouw Isabel, en het hangt nog steeds in de zitkamer van Olana. Het schilderij suggereert ook de niet-begrijpende verwondering die Church en anderen zoals hij voelen als ze het oude verleden van het Midden-Oosten ondergaan.
Een wonder dat is gekleurd door het naderende intellectuele relativisme en de religieuze crises van het einde van de negentiende eeuw. De compositorische behandeling van de verwoeste façade geeft dit gevoel van ontzag perfect weer.
Olieverf op doek – Olana State Historic Site, New York
Biografie van Frederic Edwin Church
Kindertijd en onderwijs
Frederic Edwin Church is in 1826 geboren in een handelsfamilie in Connecticut. Hoewel zijn voorouders tot de protestantse grondleggers van de Verenigde Staten behoren, is zijn directe achtergrond nog prozaïscher.
Zijn vader en oom verdienen de kost met de productie van motorkappen en van andere zakelijke ondernemingen, waaronder frezen en verzekeringen.
Church’s vader is rijk en heeft hij goede connecties. Als zijn zoon blijk geeft van een vroeg talent voor kunst, regelt hij via zijn contactpersoon Daniel Wadsworth, een bekende verzamelaar uit Connecticut, dat Frederic kan studeren bij de schilder Thomas Cole.
De in Engeland geboren Cole is in de jaren 1840 een grondlegger van de Hudson River School en van de Amerikaanse landschapsschilderkunst. Zijn jaarlijkse schildertochten door de Hudson River Valley naar de Catskill Mountains zijn het onderwerp van een kunsthistorische mythe.
New England Scenery (1851) is Church’s ‘eerste echte samengestelde landschap’ – het gebruikte schetsen van verschillende locaties om een gedetailleerder en ruimtelijk complexer landschap te ontwikkelen dan in Cole’s werk.
Tijdens een vierjarige voogdij van 1844 tot 48 is Church Cole’s favoriete leerling. Hij zal het project van de Amerikaanse romantische landschapsschilderkunst voortzetten.
Aanvankelijk concentreert Church zich net als Cole op de landschappen van de staat New York, waar hij zich in 1849 vestigt. Maar steeds vaker reist hij heinde en verre op zoek naar onderwerpen, onder meer naar Vermont en Bar Harbor, Maine, en naar Zuid-Amerika, de Levant en de poolcirkel.
Vroege periode
Church heeft tegen het einde van de jaren vijftig van de negentiende eeuw veel lovende kritieken gekregen. Hij bewijst ook een scherpzinnige zakenman te zijn, die zijn schilderijen bijna in de eerste plaats als financiële activa beschouwt.
Toen zijn werk The Heart of the Andes uit 1859 bijvoorbeeld voor tentoonstelling naar Engeland werd vervoerd, staat Church erop dat het wordt verzekerd voor $ 10.000, een enorme som geld in die tijd.
Zijn beslissing om zijn schilderijen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan tentoon te stellen, in New York en Londen, draagt ook in belangrijke mate bij aan zijn succes.
Zijn enorme schilderij Niagara (1857) is op dezelfde manier gepromoot. Dit als voorbeeld om maximale bekendheid te bereiken.
Kunstcriticus en kerkspecialist Tim Barringer heeft opgemerkt dat de activiteiten van Church ook exemplarisch zijn voor de trans-Atlantische cultuur van die periode. Er is ook in die tijd een constante stroom kunstenaars en zakenlieden heen en weer over de Atlantische Oceaan.
Het was deze cultuur die Church, net als zijn meester Cole, in contact houdt met de Europese landschapstraditie. Vooral met Britse kunstenaars als John Constable en JMW Turner.
In 1860 trouwt Church met Isabel Carnes. Hij is een ‘wandering spirit’ zwervende geest en kan, nadat hij aanzienlijk financieel succes heeft geboekt, veel reizen.
In 1859 onderneemt hij een tweemansreis met zijn vriend, pastoor Louis Legrand Noble. Ze bereizen de Noord-Atlantische Oceaan, waar hij ijsbergen schetst tussen Labrador en Groenland. Studies die hij later uitwerkt tot schilderijen.
The Icebergs (1861) – Frederic Edwin Church
Volwassen periode
Kort na zijn huwelijk vestigt Church zich met Isabel op een klein landgoed in de staat New York. Church transformeert het perceel van 126 hectare, gaat koeien houden, veel bomen planten en een klein huis bouwen met de naam Cosy Cottage.
Hij pendelt regelmatig van zijn nieuwe huis naar New York City, waar hij een studio nam in het 10th Street Studio Building. In 1865 lijden Frederic en Isabel een verschrikkelijk verlies toen hun twee jonge kinderen stierven aan difterie.
Tijdens een herstelperiode van zes maanden woont het echtpaar op Jamaica, een reis die uiteindelijk tot verder werk zou leiden. Het jaar daarop wordt hun zoon Frederic Joseph geboren, de eerste van vier kinderen die de volwassenheid zal bereiken.
Nadat hij met schilderen een aanzienlijk bedrag heeft verdiend, richt Church zich later in zijn leven op een ander creatief project. Als hij in 1869 een stuk grond naast zijn landgoed verwerft, begint hij met het ontwerpen van een huis voor hem en zijn vrouw.
Church is net teruggekeerd van een rondreis van achttien maanden. Dit inclusief een pelgrimstocht naar het Heilige Land en hij is geïnspireerd door de details van gebouwen in Damascus, Jeruzalem en Beiroet.
Springtime in the Levant (1879) – Frederic Edwin Church
Hij probeert om een oosterse gevoeligheid in het ontwerp van het huis te brengen. Zijn nieuwe huis, gedoopt tot Olana, is voltooid in 1872. Het huis staat nog steeds op een opvallende locatie met uitzicht op de Hudson River.
De architecturale stijl van het gebouw vormt een aanvulling op zijn werk uit deze periode. Het huis heeft een exotische, oosterse glamour.
Late periode
Het werk van Church raakte tegen het einde van zijn leven uit de publieke aandacht. Dit komt deels omdat reumatoïde artritis zijn vermogen om nieuw werk te creëren belemmert.
Hij blijft in Olana wonen. Church maakt schilderijen die vaak voortkomen uit zijn eerdere ervaringen met reizen naar het Midden-Oosten en de Noord-Atlantische Oceaan.
Om aan de koude winters in New York te ontsnappen, reist Church jaarlijks naar Mexico. Zijn zoon Louis en schoondochter Sally blijven tot aan zijn dood in 1900 bij hem in Olana wonen.
De laatste jaren van het leven van de Church zijn niet ongelukkig. Zijn dagen bij Olana zijn vol plezier, waaronder bezoeken van Mark Twain, die poëzie voor hem voorleest en Robert en Emily de Forest, die het huis en de omgeving fotograferen.
Church heeft ook een mate van materiële welvaart bereikt die hem bevrijdt van de last van creatief werk. Zijn financiële inzicht is zo groot dat hij tegen de jaren 1890 zijn eigen schilderijen kan terugkopen. Hieronder Catskill Mountains of Home of the Artist, die hij in 1890 op een veiling koopt.
Catskill Mountains of Home of the Artist (1854) – Frederic Edwin Church
De erfenis van Frederic Edwin Church
Church was een referentie voor een volgende generatie Amerikaanse schilders. Dit zijn onder andere Edward Hopper, George Bellows en andere leden van de zogenaamde Ashcan School.
Hij is vanwege de omvang en kwaliteit van zijn werk een centrale figuur in de canon van Amerikaanse kunstenaars. Zijn nalatenschap is in beheer bij het Olana Partnership, een liefdadigheidsinstelling opgericht door Church zelf.
De instelling houdt toezicht houdt op het onderhoud van zijn huis in de staat New York en organiseert regelmatig tentoonstellingen van zijn.
Church schept een belangrijk precedent voor het zogenaamde Amerikaanse impressionisme. Denk hier bij aan een losse beweging geassocieerd met kunstenaars als Winslow Homer.
