Beste elftallen die geen wereldkampioen werden – De top 10
Het mooiste voetbal, de beste spelers en toch geen wereldkampioen. Want om wereldkampioen te worden moet je ook geluk hebben en je moet je wedstrijdjes winnen. Nu hebben we tien elftallen gevonden die ons altijd bij zullen blijven vanwege het weergaloze spel met een aantal sublieme voetballers in hun midden. Lees en kijk zelf naar de beste elftallen die nooit wereldkampioen mochten worden.
Lees hier->>> meer aardige en interessante artikelen over voetbal op deze website…
Beste elftallen die geen wereldkampioen werden – De top 10
10) Argentinië 2006
De wereldkampioen van 1986 ging naar het WK van 2006 in Duitsland als één van de favorieten. Ze wonnen maar net van Ivoorkust met 2-1, Servië en Montenegro werd afgeslacht met 6-0. Nederland hielden ze in de groepsfase op 0-0. In de achtste finanle wonnen ze in de verlenging, met de hakken over de sloot, met 2-1 van Mexico, overigens wel met schitterend aanvallend voetbal.
Met spelers als Riquelme, Tevez, Messi en Rodriguez is dat ook niet zo moeilijk. De volgende ronde werd er 1-1 gelijk gespeeld tegen de gastheer Duitsland. De strafschoppen werden gewonnen door de Duitsers. Coach José Pekerman werd vervloekt, omdat hij tegen Duitsland opeens een verdedigend elftal de wei in stuurde, bijvoorbeeld zonder Messi.
9) Brazilië 1950
“Iedereen heeft een nationale catastrofe, zoiets als een Hiroshima. Onze catastrofe, onze Hiroshima, was de nederlaag van Uruguay in 1950”, schreef de beroemde Braziliaanse auteur Nelson Rodrigues.
https://youtu.be/-_wwxwaUqQk
Tijdens het WK in 1950 in eigen land speelde Brazilië alleen een gelijkspel in de laatste wedstrijd van de laatste groepsfase van het Wereldkampioenschap in 1950. Uruguay zou in de finale wel even worden verslagen, heel Brazilië was vooraf al in feeststemming en de mdia schreven op de dag van de finale dat Brazilië al winnaar was.
Ze scoorden dan ook 21 doelpunten in vijf wedstrijden. Met de legendarische aanvallers Ademir en Zizinho, was er zeker maar één winnaar? Alles lijkt goed te gaan als Friaca Brazilië op voorsprong brengt in de 46e minuut. Maar halverwege de tweede helft maakt de Juan Schiaffino van Uruguay gelijk. Na 79 minuten toen scoort Uruguay opnieuw via Alcides Ghiggia. Brazilië gaat in rouw over wat later bekend werd als de Maracanazo (‘de Maracana-slag’). Sommige fans pleegden zelfmoord.
8) Portugal 1966
Benfica was in deze dagen een topclub in Europa en versloeg Europese clubs in de diverse bekerwedstrijden. De ruggengraat van het Portugal, dat Brazilië op weg naar de halve finale versloeg, waren de twee sterren mannen Mario Coluna en spits Eusebio. De laatste werd ook de topscoorder van het toernooi met negen doelpunten.
Portugal won alle drie de wedstrijden in hun groep, scoorde in totaal negen goals en schakelde Brazilië uit. Vervolgens weten ze een achterstand van drie doelpunten goed te maken door van Noord-Korea te winnen met 5-3. Hierna verliezen ze wat dubieus met 2-1 van Engeland. Ze winnen wel de troostfinale en worden derde door de Sovjet-Unie te verslaan.
7) Frankrijk 1982
Het begint niet echt lekker voor de Fransen want middenvelder Jean-Francois Larios wordt naar huis stuurde omdat hij een affaire heeft met de vrouw van Michel Platini. Gedurende het toernooi komt de Franse trein op gang met een geweldig middenveld bestaande uit: Platini, Alain Giresse en Jean Tigana en geweldige verdedigers als Marius Tresor en en aanvaller Dominique Rocheteau.
In de halve finale ontmoeten ‘Les Bleus’ West-Duitsland. Iedereen herinnerd zich waarschijnlijk de wrede aanval van Harald Schumacher op Patrick Battiston. Met een voorsprong in verlenging van 3-1 waande Frankrijk zich al in de finale om tegen Italië te spelen. De Duitsers knokken terug en winnen de strafschoppenserie.
6) Joegoslavië 1994
De Brazilianen van Europa Joegoslavië namen niet deel aan de kwalificatie voor het WK in 1994. Ze werden geschorst na het uitbreken van de verschrikkelijke burgeroorlog. Het blijft immer de vraag wat sterren als Dragan Stojkovic, Zvonimir Boban, Dejan Savicevic, Davor Suker, Darko Pancev, Sinisa Mihajlovic, Vladimir Jugovic en Robert Prosinecki zouden hebben kunnen klaarspelen.
5) Italië 1978
Geloof het of niet, maar het Italiaanse WK-team uit 1978 was beter dan het team dat vier jaar later de wereldkampioen in Spanje wordt. Negen van spelers uit 1978 kwamen van het majestueuze Juventus-team van die tijd met Dino Zoff, Antonello Cuccureddu, Gaetano Scirea, Claudio Gentile en Antonio Cabrini, de hardlopers Marco Tardelli en Romeo Benetti, sterspeler en vleugelspeler Franco Causio en kwikzilveren spits Roberto Bettega.
Italië was het beste team van het toernooi omdat ze bijvoorbeeld in de groepsfase de uiteindelijke winnaar Argentinië verslaan. In de tweede groepsfase moesten Nederland verslaan voor een lre-match tegen Argentinië. Italië verpletterde de Oranje in de eerste 45 minuten, nam de leiding en miste ten minste vier duidelijk uitgespeelde kansen om met 2-0 voor te komen. Enzo coach Enzo Bearzot instrueerde zijn mannen om te verdedigen. Nederland, dat geen kans kreeg, weet met twee enorme afstandsschoten met 2-1 te winnen.
4) Italië 1990
Italië begon in 1990 in eigen land als grote favoriet. De Azzurri beschikten over een geweldige verdediging met Walter Zenga, Ricardo Ferri, Franco Baresi, Giuseppe Bergomi en Paolo Maldini. Op het middenveld en in de aanval zagen we heren als Roberto Donadoni, Giuseppe Giannini, Roberto Baggio en de onverwachte topscorer van het toernooi: Toto Schillaci.
Italië belande vrij gemakkelijk in de halve finale. Het verslag op Wikiedia:
“De stad Napels was op 3 juli een verdeelde stad, uitgerekend het Argentinië van Napoli-ster Diego Maradona speelde in die stad tegen Italië. Maradona beïnvloedde de publieke opinie en verklaarde, dat het Zuiden van Italië altijd achtergesteld was ten opzichte van het Noorden. Coach Azeglio Vicini verraste door de goed spelende Roberto Baggio te vervangen door Gianluca Vialli. Een schot van Vialli werd los gelaten door de Argentijnse doelman Sergio Goycochea en net als tegen Ierland schoot Salvatore Schillaci raak in de re-bound.
Argentinië speelde eindelijk een acceptable partij en begon in de tweede helft de dit toernooi nog ongepasseerde Walter Zenga te testen, hij maakte een nerveuze indruk. Hij ging in de fout bij de gelijkmaker van Claudio Caniggia door ver uit zijn doel te gaan bij een kopbal.
Daarna ontstond meer een gevecht dan een voetbalwedstrijd, waarbij Italië steeds meer een onzekere indruk maakte. De beste kans was voor de ingevallen Roberto Baggio, hij had bijna succes met een vrije trap, maar Schillaci was onzichtbaar en Vialli speelde even matig als in de eerste wedstrijden. In de eerste helft van de verlenging werd Ricardo Giusti uit het veld gestuurd en vanaf dat moment was Argentinië alleen maar bezig de strafschoppenserie te halen. Tekenend was, dat de bebaarde Sergio Batista alleen het veld inkwam om te ontregelen en ontving ook een gele kaart na een lompe actie. Diego Maradona nam zijn ploeg op sleeptouw, bediende Julio Olarticoechea na een waanzinnige solo en juichte provocerend na het laatste fluitsignaal.
Tijdens de strafschoppenserie was Goycoechea weer de held van de avond door de strafschoppen van Roberto Donadoni en Aldo Serena te stoppen. Argentinië stond voor de tweede achtereenvolgende keer in de finale en heel Italië bleef achter met een kater. De veldslag tegen Italië leverde wel vier schorsingen op waaronder Claudio Caniggia.”
3) Nederland in 1974
Wie kan ooit het zgn. ‘Totaalvoebal’ van 1974 vergeten? Dat Nederland dit WK niet heeft gewonnen, is voor ons nog steeds niet te begrijpen en heel pijnlijk. We hadden echt het beste team met sterren van Feyenoord en Ajax team die tussen 1970 en 1973 vier Europa Cups I op rij hadden gewonnen.
De ster van het team was Johan Cruijff, maar ook Johan Neeskens, Johnny Rep, Rob Rensenbrink, Ruud Krol en Willem van Hanegem waren geweldige voetballers. Nederland leek niet te stoppen omdat ze met 4-0 van Argentinië en met 2-0 Brazilië met schitterend voetbal wisten te winnen. We kwamen met 1-0 voor binnen een minuut of zo, maar ja die Duitsers…
2) Hongarije 1954
1954 moest het jaar worden van de ‘Magical Magyars worden. Ze waren 31 wedstrijden ongeslagen en wonnen bijvoorbeeld met 6-3 van Engeland op Wembley. Hongarije had tactische revolutie teweeggebracht in het voetbal met een aanvallend systeem gebaseerd op een briljant kwartet van aanvallers – Sándor Kocsis, József Bozsik, Nándor Hidegkuti, en natuurlijk de enige echte Ferenc Puskas.
Met een voorsprong van 2-0 in de finale binnen acht minuten leek het alsof zij de West-Duitsers zouden gaan verpletteren. Een doelpunt van Uwe Rahn-doel in de 84 minuut zorgde voor een winst van 3-2 voor onze Oosterburen.
1) Brazilië 1982
Beter is er nooit te zien geweest. De ploeg van Tele Santana had beschikking over de beste speler ter wereld uit de vroege jaren ‘80 met Zico. Ook Socrates, Falcao, Eder, Junior en Cerezo konden echt wel iets met een bal.
In de tweede groepsfase versloegen de Brazilianen de Argentijnen met 3-1. Een gelijk spel tegen Italië was voldoende geweest voor de halve finale. Ze bleven maar aanvallen, ook toen de buit al binnen leek, na twee keer tegen een achterstand te hebben aangekeken. De Italianen wisten toch te winnen en Brazilië treurde. Treurde om het verlies van het beste elftal aller tijden dat nooit wereldkampioen zou worden.
