Errol Kabak
(Balıkesir, 21 november 1967 – 13 juli 1998)
Errol Kabak is een Turks-Nederlandse crimineel die ‘groot’ is geworden in Amsterdam. Hij is de leider van de zgn. ‘Monksbende’. Kabak schiet bij zijn aanhouding een agent dood en wordt later zelf vermoord in een Turkse gevangenis.
100 grootste criminelen van Nederland (inmiddels meer…)
De Nederlands misdaadencyclopedie
Alle Liquidaties in Nederland
Boeken over Nederlandse criminaliteit
Bijnamen van de verschillende criminelen uit binnen- en buitenland.
Meer interessante artikelen over criminaliteit op deze website
De jeugdige Errol Kabak
Errol Kabak is geboren op 21 november 1967 in Balikesir. Balikesir is een stad ten noorden van de stad Izmir en ligt in het westen van Turkije. Zijn vader, een streng gelovige moslim, komt in 1968 naar Nederland vanwege werk. De familie, Errol, vader, moeder en zijn zussen, woont eerst in Lochem (Gelderland). Later verhuizen ze naar Amsterdam-Slotermeer. Errol vindt op straat prima zijn weg, spreekt plat Amsterdams en is voor niemand bang.
Op school gaat het niet goed met Errol. De leraren vinden hem maar lastig en uiteindelijk sturen ze hem van school. Leraren voorspellen ‘dat hij nog eens een crimineel zou worden’. (Bron: Blikopdewereld.nl)
Hij heeft nu nog meer tijd voor ‘de straat’ en het duurt niet lang of hij komt in aanraking met justitie. Zijn streng gelovige vader kan hier slecht mee omgaan en het komt tot felle uitbarstingen tussen de twee.
In een rapport voor Justitie, opgesteld door een psycholoog, beschrijft hij dat Errol zijn draai niet kan vinden omdat hij hij klem zit. Hij zit klem tussen de strenge orthodoxe geloofscultuur van thuis en de de mores van de straat en het ‘vrije’ Westen.
Het best voelt Errol zich bij zijn ‘matties’ op straat. Zij ontmoeten elkaar in de koffieshops en mogen graag een gokje leggen. Geld dwingt in deze scene respect af en hoe dat je dat verkrijgt is minder van belang.
Zijn Nederlandse advocaat, die hem tien dagen voordat hij vermoord wordt in een Turkse gevangenis, beschrijft Kabak wat lieflijker. Kabak’s raadsman Staehle: ‘Hij was een kwajongen uit Amsterdam-West die niet wars was van strafbare feiten.’ (Bron: Volkskrant, 16 juli 1998)
Overvallen en de Monksbende
Tussen 1986 en 1988 wordt Amsterdam-West opgeschrikt door een serie overvallen. In totaal worden er 41 koffieshops, postagentschappen en banken op een tamelijk brute wijze overvallen. Soms schieten de overvallers in het plafond als mensen niet snel genoeg handelen bij de overdracht van het geld.
Deze groep van zestien overvallers, onder leiding van Errol, noemen zichzelf de ‘Monksbende’. De buit bedraagt tienduizenden guldens en het geld gaat op aan prostituees en ook champagne vloeit rijkelijk.
Na langdurig onderzoek komt de politie van Amsterdam de Monksbende op het spoor. Ze weet deze op te rollen door de inzet van een speciale projectgroep. De projectgroep heeft ook de bijnaam ‘Frustiteam’, omdat er maar geen eind lijkt te komen aan de reeks van overvallen.
In juli 1988, moet de 20-jarige Kabak terechtstaan en vertelt open en eerlijk aan de rechter over wat hij allemaal op zijn kerfstok heeft. Ook vertelt hij dat hij niet zo rot is als hij er op het eerste gezicht uitziet: ‘Je moet me leren kennen’. (Bron: Blikopdewereld.nl)
De eerder genoemde psycholoog wijst op Kabak’s identificatieprobleem: ‘Betrokkene staat veraf van het gangbare waarde- en normenpatroon. Het trieste is dat het voor hem geen weloverwogen keuze is. De problematiek heeft hem zover gedreven’. De rechtbank en later het gerechtshof, nemen dit voor kennisgeving aan. Kabak mag negen jaar achter de tralies.
Errol Kabak’s eerste ontsnapping
Op 6 juli 1990, als hij twee jaar vast zit, weet hij te ontsnappen uit de jeugdgevangenis in Zutphen. In deze jeugdgevangenis zitten bijna honderd jongens in de leestijd tot 24 jaar. Kebak zit onder anderen met Martin Kok op de afdeling.
Kok heeft niet niet veel op met Kabak: ‘Ik vond het een viezerik, ongelooflijk agressief. Ik had op mijn cel een valkparkietjes dat vaak op mijn schouder zat. Kabak liep de hele tijd te zeiken en te zuigen nadat hij hij van mij mijn vogeltje niet mocht lenen.’ (Bron: Kokkie: het turbulente leven en de aangekondigde dood van Martin Kok)
Kabak weet vrij eenvoudig te ontsnappen, er zijn volgens Martin Kok overigens ook vele ontsnappingen. Hij zaagt de tralies door in de gemeenschappelijke ruimte en verdwijnt over de muur. (Bron: Volkskrant, 16 juli 1998)
De politie zet hem als vuurwapengevaarlijke crimineel op de internationale opsporingslijst. Het is hierna lang onduidelijk waar Kabak uithangt. Zo zou hij in Turkije geweest kunnen zijn. Ook zijn er sterke vermoedens dat hij zich in 1992 zich weer waagt aan gewapende overvallen in Amsterdam.
Er komt wederom een speciaal politieteam: het ‘Peper en Zout’-team. Zij weten bijna zeker dat Kabak zijn oude ‘matties’ Celal Dede, Mike de Wolf en Sjors H. weer samen optrekken. Zij zouden weer de gebaande wegen bewandelen en zes of zeven vestigingen van de Rabo- en ABN-Amrobank in Utrecht en Noord- en Zuid-Holland hebben overvallen. Dit in de periode juni tot en met december 1992.
Bij de overval op 16 juni 1992 aan ’t Gooylaan in Utrecht ziet het personeel van een brandweerwagen de drie, met een grote slopershamer gewapende en gemaskerde daders, in een Saab stappen. Een brandweerwagen probeert de auto klem te rijden. Zij beschieten de brandweermannen en één van de kogels ketst af op een fles met perslucht. Deze kogel mist maar net een brandweerman.
Het onderzoeksteam ‘Peper en Zout’ weet bijna zeker dat de overvallers in de Saab Kabak en zijn ‘matties’ zijn geweest. De werkwijze lijkt namelijk precies op de geruchtmakende en dodelijke schietpartij van die plaatsvindt op 4 december 1992.
Shoot-out in het Résidence Hotel in Vinkeveen
Op dinsdag 4 december 1992 maken Errol, Celal en Mike zo’n 55.000 gulden buit. Rond 10 uur in de ochtend hebben zij namelijk de ABN-Amrobank aan de Van Meckelenburgstraat in Utrecht overvallen.
Met een rode Fiat Uno scheurt het drietal met 140 kilometer per uur over de A2 Utrecht – Amsterdam. Eén van de mannen opent het vuur op een politieauto die het trio achtervolgt. Een half uur eerder zijn Errol, Celal en Mike vanuit een Saab overgestapt op de in hun woonplaats Amsterdam gestolen Fiat. Dit doen ze vlak nadat ze in Utrecht de bank hebben overvallen. Agenten proberen door het laten ontstaan van een kunstmatige file de auto op de A2 te stoppen.
Het lukt de bestuurder toch om de afrit naar Vinkeveen op te rijden. Als de auto onderaan de afrit niet direct terug de snelweg op kan rijden, vanwege een vrachtauto die deze route blokkeert, kiest de bestuurder voor de Groenlandsekade. Daar stelen ze een boot en peddelen weg.
Vanuit de boot stappen de mannen Résidence Hotel Vinkeveen, het huidige Appolo Hotel Amsterdam-Vinkeveen, binnen, waar ze hulp krijgen van een nietsvermoedende keukenhulp. In het hotel proberen ze te ontkomen aan de politie, die vreest voor een gijzelingsactie.
Al snel ontstaat er een vuurgevecht, waarbij tientallen keren over en weer wordt geschoten. De politie schiet de 25-jarige Kabak in zijn rechterbeen. Hij besluit in tegenstelling tot zijn maten Celal en Mike niet verder te vluchten. Kabak verbergt zich achter een deur houdt zijn pistool door de ruit in de aanslag.
Als de 40-jarige opperwachtmeester van de rijkspolitie Iman Klaassen uit Wilnis in zijn buurt komt schiet Errol gericht op hem. Een kogel ketst af op zijn kogelwerend vest van Klaassen en doorboort zijn hals. Hij overlijd ter plaatse.
Aanhouding Errol Kabak
Bij de aanhouding van Kabak heeft hij het pistool waarmee Klaassen heeft doodgeschoten nog in zijn hand. Toch ontkent hij later dat hij geschoten zou hebben. Celal en Mike worden ook aangehouden op een partyschip in de buurt. Op de boot worden ook enkele wapens en de buit van de bankoverval gevonden.
Iman Klaassen is verslagen door de kracht van slechtheid, verslagen door kogels uit wapens van misdadigers. Als zijn dood geen gevolgen heeft voor de aanpak van de misdaad, dan is Iman werkelijk verslagen. Het onrecht mag niet zegevieren.
De vrouw van Iman Klaassen
(Bron: AD, 3 december 2017)
Kabak krijgt verpleging in het penitentiair ziekenhuis in Scheveningen, dit onder zware bewaking. Als hij voor verhoor van de gevangenis naar de rechter-commissaris moet worden gebracht, gebeurt dit in een speciale gepantserde Mercedes van het ministerie van Justitie. De handboeien van Kabak zijn zo vastgemaakt dat hij niet eens rechtop kan zitten.
En Kabak ontsnapt wederom…
Eerst zit Kabak in voorarrest in De Schie in Rotterdam. Later wordt hij, mede vanwege vluchtgevaar, overgebracht naar de Extra Beveiligde Inrichting van De Geerhorst in Sittard.
Op 3 april 1993, zaterdagmiddag rond tien over twee is wederom prijs. Kabak weet samen met Karel Pronk, alias de Haagse Holleeder’, moordenaar van orchideeënkweker Gerrit de Graaf uit Rijswijk, de 19-jarige Richard Smeets, die in februari al een ontsnapping en een gijzeling achter de rug had, Leon Bedoja Paleaz, lid van het beruchte Cali-kartel uit Columbia, Johannes van der Linde, veroordeeld voor 11 jaar cel en 24-jarige Curaçaoënaar Sherwin Balentien, die nog twintig moet zitten, te ontsnappen.
Vier van de heren komen in actie als zij hun cel uit mogen. Zij gijzelen drie bewaarders met glas en stukken van een conservenblik. Ze dwingen hen ook om de twee anderen ook uit hun cel te halen. De hele ontsnappingsactie speelt zich af in nog geen tien minuten.
Rechtszaak met Kabak op vrije voeten
In een rapport voor de rechtbank wordt Kabak omschreven als ´intelligente,zelfverzekerde wat dwingende jongeman´. Op 14 mei 1993 wordt een levenslange celstraf ten hem geëist voor de rechtbank in Utrecht. Dit voor de overval van de bank in Utrecht en het doodschieten van de agent.
De officier van justitie noemt Errol Kabak, die zelf tijdens de actie een kogelvrij vest draagt, de gewelddadigste van het trio. Hij is uiterst gevaarlijk en gewetenloos: ‘Hij was erop uit iedereen uit de weg ie ruimen die hem belemmerde op zijn criminele pad.’ (Bron: De Telegraaf 15 mei 1993)
Op 28 mei 1993 wordt Errol Kabak bij verstek door de rechtbank veroordeeld tot 20 jaar celstraf. Volgens de rechtbankpresident is van noodweer geen enkele sprake: ‘In plaats van zich over te geven aan de politie, heeft de verdachte welbewust gewacht tot Klaassen hem tot op 30 meter was genaderd en vervolgens geschoten.’
Op 18 oktober 1993 wordt voor het gerechtshof in Amsterdam levenslang geëist tegen voortvluchtige Kabak. De media melden dat hij op 20 oktober aanwezig zou zijn geweest bij de voetbalwedstrijd Ajax – Besiktas (2-1). Dit is een wedstrijd voor de Europacup 2. Hij wordt tijdens de wedstrijd gesignaleerd, maar de politie weet durft hem niet aan te houden. Dit omdat hij vuurwapengevaarlijk is. (Bron: Panorama, 7 maart 2017)
In de drukte na de wedstrijd weet hij ongezien te ontkomen. Op 1 november 1993 veroordeelt het gerechtshof in Amsterdam Kabak tot levenslang veroordeeld. De andere verdachten krijgen elk twaalf jaar.
Errol Kabak opgepakt in Turkije en vermoord in Turkse cel
Kabak weet vijf jaar uit handen van de Nederlandse Justitie te blijven. Hij wordt in december 1997 gearresteerd als hij in een gevangenis zit in Turkije. Hier maakt hij gebruik van een schuilnaam. Een verzoek om uitlevering wordt door Justitie niet gedaan omdat Turkije geen ingezetenen uitlevert. Wel proberen zij de Turkse staat er toe te bewegen dat Kabak zijn levenslange straf in Turkije zelf moet uitzitten.
Kabak wordt in 1998 vastgezet in de Bayrampara-gevangenis in Istanboel. Hij is verdachte van het smokkelen van duizend kilo hasj en tweehonderd kilo heroïne. Nadat de behandeling van deze zaak, brengen ze hem terug naar de Bayrampara-gevangenis. Hier krijgt hij weer ruzie met eenzelfde gevangene. Wonder boven wonder beschikt de laatste over een vuurwapen en hij schiet de dertigjarige Kabak op maandag 13 juli 1998 dood.
Om er volledig zeker van te zijn laat de politie in Nederland vingerafdrukken en sectiefoto’s vanuit Turkije van de doodgeschoten Kabak overkomen. Zonder twijfel stelt men vast dat het inderdaad de moordenaar van Iman Klaassen is. (Bron: AD, 3 december 2017)
