Top 35 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
In deze lijst met winnaars staan ook drie Nederlanders. Deze drie Nederlanders waren goed voor dertig etappeoverwinningen in de Tour de France. Lees meer…
Lees hier ->>> meer over wielrennen op deze website.
Top 35 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
26. Walter Godefroot België met 10 overwinningen
Godefroot (Gent, 2 juli 1943), ‘De Vlaamse bulldog’, was van 1965 tot 1979 een professioneel wielrenner en won onder andere etappes in de Tour de France, meerdere klassiekers (onder andere tweemaal de Ronde van Vlaanderen) (1968 en 1978) en Paris-Roubaix (1969). In 1975 won hij als eerste de befaamde spurt op de Champs Elysées tijdens de laatste rit van de Tour.
26. Maurice Archambaud (Frankrijk) met 10 overwinningen
Archambaud (Parijs, 30 augustus 1906 – Le Raincy, 3 december 1955) nam van 1932 tot 1939 zeven maal deel aan de Ronde van Frankrijk. Hij droeg diverse malen de gele trui en boekte negen etappeoverwinningen. Hij was ook actief als baanwielrenner en nam deel aan diverse zesdaagsen.
26. Antonin Magne (Frankrijk) met 10 overwinningen
Magne (Ytrac, 15 februari 1904 – Arcachon, 8 september 1983), Tonin de Wijze, behaalde twee eindzeges in de Ronde van Frankrijk en een wereldkampioenentrui na een solo-ontsnapping op het circuit van Bern.
26. Henri Pélissier (Frankrijk) met 10 overwinningen
Pélissier (Parijs, 22 januari 1889 – Dampierre-en-Yvelines, 1 mei 1935), ‘Henri de Groote’, schreef in 1923 de Ronde van Frankrijk op zijn naam. Hij won in 1912 Milaan-San Remo en drie etappes in de Ronde van Frankrijk 1914.
26. Charly Gaul (Luxemburg) met 10 overwinningen
Gaul (Luxemburg-Pfaffenthal, 8 december 1932 – Luxemburg, 6 december 2005) won in 1958 de Ronde van Frankrijk en in 1956 en 1959 de Ronde van Italië. Naast zijn eindoverwinning in 1958 wist Gaul in 1955 en 1961 een derde plaats in het eindklassement van de Tour te behalen. In 1956 en 1959 won hij het bergklassement. Ook in de Ronde van Italië was hij succesvol. In 1956 en 1959 won hij deze ronde en ook het bergklassment.
Zie hier de Top 10 beste klimmers in het wielrennen aller tijden.
26. Gerrie Knetemann (Nederland) met 10 overwinningen
Knetemann (Amsterdam, 6 maart 1951 – Bergen (Noord-Holland), 2 november 2004), ‘de Kneet’, was beroepswielrenner in de periode 1974-1989. In 1978 won hij het UCI Wereldkampioenschap. Hij droeg ook acht dagen de gele trui en was de eerste wielrenner die de grens van 50 km/u doorbrak in een tijdrit.
26. Jan Raas (Nederland) met 10 overwinningen
Raas (Heinkenszand, 8 november 1952) was renner van 1975 tot 1985. Raas blonk vooral uit in de klassiekers, waarvan hij er veertien won in zijn carrière. Zijn vijf (een record) overwinningen in de Amstel Gold Race leverden hem de bijnaam ‘Amstel Gold Raas’ op. In 1979 werd hij in Valkenburg wereldkampioen op de weg.
26. Joop Zoetemelk (Nederland) met 10 overwinningen
Zoetemelk (Den Haag, 3 december 1946) geldt als één van de beste Nederlandse ronderenners ooit. Hij won in 1979 de Ronde van Spanje, in 1980 de Ronde van Frankrijk en werd in 1985 wereldkampioen op de sportief gezien hoge leeftijd van 38 jaar.
Zie hier: wat kunnen wielrenners verdienen in in de Tour de France 2023?
26. Thor Hushovd (Noorwegen) met 10 overwinningen
Hushovd (Grimstad, 18 januari 1978) stond bekend om zijn krachtige sprint en zijn capaciteiten als allrounder.
Top 25 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
23. André Greipel (Duitsland) met 11 overwinningen
Greipel (Rostock, 16 juli 1982) won elf etappes in de Ronde van Frankrijk, zeven etappes in de Ronde van Italië en vier etappes in de Ronde van Spanje. Hij schaarde zich daarmee in het gezelschap van renners die ritten in een van de drie Grote Rondes wonnen.
23. Louison Bobet (Frankrijk) met 11 overwinningen
Bobet (Saint-Méen-le-Grand, 12 maart 1925 – Biarritz, 13 maart 1983) was een uitstekend klimmer en had een groot doorzettingsvermogen.
Bobet won drie keer op rij de Ronde van Frankrijk: in 1953, 1954 en 1955. Hij was hiermee de tweede persoon (na de Belg Philippe Thys) die de Tour drie keer op zijn naam schreef. In 1950 en 1951 werd Bobet tweemaal Frans kampioen op de weg. Hij won ook verschillende klassiekers; in 1951 Milaan-San Remo en de Ronde van Lombardije, in 1955 de Ronde van Vlaanderen en in 1956 Parijs-Roubaix.
23. Raffaele Di Paco (Italië) met 11 overwinningen
Di Paco (Fauglia, 6 juli 1908 – Fauglia, 21 mei 1996) won vijf etappes won in de Tour de France van 1931, vier etappes in de Tour de France van 1932 en twee etappes in de Tour de France van 1935. Hij en droeg in 1931 in totaal vier dagen de gele trui
16. Robbie McEwen (Australië) met 12 overwinningen
McEwen (Brisbane, 24 juni 1972) gold als een van de snelste sprinters van zijn tijd. Hij was als professional actief van 1996 tot 2012. Hij is ook succesvol geweest in de Ronde van Italië, waar hij net als in de Tour twaalf etappes heeft gewonnen. Verder won hij etappes in de Ronde van Zwitserland (3), de Tour Down Under (10) en Parijs-Nice (2). Tevens werd hij driemaal Australisch kampioen (1995, 2002 en 2005) en won maar liefst vijf maal Parijs-Brussel (in 2002, 2005, 2006, 2007 en 2008).
16. Jean Aerts (België) met 12 overwinningen
Aerts (Laken, 8 september 1907 – Brugge, 15 juni 1992) was de eerste wielrenner die zowel de wereldtitel op de weg won bij de amateurs in 1927 als ook bij de professionals in 1935. Hij had in de wielerwereld de bijnaam ‘Hoge Piet’ vanwege zijn elegante stijl op de fiets. Een andere bijnaam was ‘De brummel van de fiets’.
16. Erik Zabel (Duitsland) met 12 overwinningen
Zabel’s (Oost-Berlijn, 7 juli 1970) specialiteit was de sprint. Hij staat bekend als een van de weinige renners van zijn generatie die het hele jaar door op hoog niveau presteerden. Ook in de winter bleef hij zesdaagses rijden op de piste. In totaal behaalde hij in zijn loopbaan 213 zeges en een pak meer ereplaatsen.
16. Gino Bartali (Italië) met 12 overwinningen
Bartali (Ponte a Ema, 18 juli 1914 – aldaar, 5 mei 2000) heeft de volgende bijnamen: de Zwijgzame, de Vrome, de Mystieke of de Monnik. Dit omwille van zijn intense belijdenis van het katholieke geloof, en de Nordist van Toscane vanwege zijn geboortestreek Toscane en naar zijn voorkeur voor de Vlaamse wedstrijden. Bartali werd steeds in een ander daglicht gesteld: kampioen van de eenvoud, van het snobisme, de tolerantie of de tirannie. Bartali had veel tifosi (fans).
Zie hier de Top 10 jongste winnaars van de Tour de France in de geschiedenis.
16. Mario Cipollini (Italië) met 12 overwinningen
Cipollini (Lucca, 22 maart 1967),’Il Magnifico’ (De Schitterende) en ‘Il Re Leone’ (De Leeuwenkoning) is één de beste sprinter aller tijden. Hij behaalde 57 etappezeges in Grote Rondes. In 2002 werd hij wereldkampioen op de weg.
16. Peter Sagan (Slowakije) met 12 overwinningen
agan (Žilina, 26 januari 1990) is een allrounder met een zeer sterke eindsprint. In de jeugdcategorieën was Sagan ook actief in het veldrijden en het mountainbiken.
Sagan won in 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018 en 2019 het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk en werd in 2015, 2016 en 2017 wereldkampioen wielrennen.
16. Miguel Indurain (Spanje) met 12 overwinningen
Indurain Larraya (Villava, 16 juli 1964) was de vierde wielrenner, na de Fransen Jacques Anquetil en Bernard Hinault en de Belg Eddy Merckx, die erin slaagde vijf maal de Ronde van Frankrijk te winnen. Na het schrappen van de zeven opeenvolgende Tourzeges van Lance Armstrong is hij bovendien de eerste en enige renner die vijf Tourzeges behaalde zonder onderbreking. Indurain zette deze prestatie neer in de jaren 1991 tot en met 1995.
Top 15 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
14. Philippe Thys (België) met 13 overwinningen
Philippe Thys (Anderlecht, 8 oktober 1889 – Brussel, 16 januari 1971) was de eerste renner die de Ronde van Frankrijk driemaal wist te winnen, te weten in 1913, 1914 en 1920. Er hadden er zeker nog meer in gezeten, als de Eerste Wereldoorlog hem niet van de beste jaren van zijn wielercarrière had beroofd.
14. Louis Trousselier (Frankrijk) met 13 overwinningen
Trousselier (Parijs, 29 juni 1881 – Parijs, 24 april 1939) was wielrenner van 1901 tot 1914 en is het meest bekend om zijn overwinning in de Ronde van Frankrijk in 1905.
13. Marcel Kittel (Duitsland) met 14 overwinningen
Kittel (Arnstadt, 11 mei 1988) won veertien etappes in de Ronde van Frankrijk, vier etappes in de Ronde van Italië en één etappe in de Ronde van Spanje.
12. Freddy Maertens (België) met 15 overwinningen
Maertens (Lombardsijde, 13 februari 1952) was beroepsrenner van 1973 tot 1987. Hij won veel van zijn wedstrijden in de sprint en kon dankzij zijn kracht goed op het grote verzet rijden. In drie deelnames aan de Ronde van Frankrijk won hij vijftien etappes en droeg hij negen dagen de gele trui. Driemaal won hij de groene trui voor het puntenklassement.
Top 10 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
9. Jacques Anquetil (Frankrijk) met 16 overwinningen
Anquetil (Mont-Saint-Aignan, 8 januari 1934 – Rouen, 18 november 1987) verwierf vooral bekendheid doordat hij als eerste de Ronde van Frankrijk vijf maal wist te winnen, namelijk in 1957, 1961, 1962, 1963 en 1964. Later is deze prestatie geëvenaard door Eddy Merckx, Bernard Hinault en Miguel Indurain.
Naast de Ronde van Frankrijk heeft Jacques Anquetil de Ronde van Italië tweemaal gewonnen (1960 en 1964), alsmede de Ronde van Spanje (1963), waardoor hij de eerste renner werd die de eindzege in de 3 grote rondes op zijn palmares mocht schrijven.
9. René le Greves (Frankrijk) met 16 overwinningen
Le Grèves (Parijs, 6 juli 1910 – Saint-Gervais, 25 februari 1946) was beroepsrenner van 1933 tot 1941. Als amateurwielrenner won hij een zilveren medaille op de Olympische Zomerspelen 1932. Hij won in totaal 16 touretappes. Daarnaast won hij ook Parijs-Tours in 1935 en was hij tweemaal de eindwinnaar in het internationaal wegcriterium (1935, 1937).
9. Charles Pélissier (Frankrijk) met 16 overwinningen
Pélissier (Parijs, 20 februari 1903 – Parijs, 28 mei 1959) was profwielrenner van 1922 tot 1939. ij is tot op heden, met acht etappeoverwinningen in de Ronde van 1930, nog steeds recordhouder meeste overwinningen in één Tour, een record dat hij deelt met Eddy Merckx, die zowel in 1970 als ook in 1974 dit aantal bereikte, en Freddy Maertens die dit in 1976 presteerde.
8. Jean Alavoine (Frankrijk) met 17 overwinningen
Alavoine (Bordeaux, 1 april 1888 – Argenteuil, 18 juli 1943) was profwielrenner van 1909 tot 1925. Zijn bijnaam in het peloton was “Gars Jean”. Hij boekte 29 overwinningen in zijn profcarrière, waaronder 17 etappeoverwinningen in de Ronde van Frankrijk. Alavoine werd twee keer tweede in de Tour (1919 en 1922) en twee keer derde (1909 en 1914). Hij was de eerste renner die het klaarspeelde om twee etappes te winnen in de Tour in een tijdsbestek van 10 jaar, en hij is met 14 jaar nog altijd recordhouder met de langste periode tussen zijn eerste en zijn laatste etappeoverwinning.
Zie hier de top 100 beste Nederlandse wielrenners aller tijden.
7. François Faber (Luxemburg) met 19 overwinningen
Faber (Aulnay-sur-Iton, 26 januari 1887 – Carency, 9 mei 1915) won, als eerste niet-Fransman en eerste Luxemburger in 1909 de Ronde van Frankrijk. Een jaar eerder was hij al eens tweede geworden in de Tour. In 1910 was hij opnieuw tweede in het eindklassement. In de Tour van 1909 vestigde hij een record door vijf etappes op rij te winnen, een record dat heden ten dage nog steeds bestaat.
François Faber won de belangrijke wielerklassiekers Ronde van Lombardije, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours (2x), Parijs-Brussel en Bordeaux-Parijs.
Zijn bijnaam in het peloton was ‘De reus van Colombes’ vanwege zijn, voor een wielrenner, erg grote postuur (1,86 m), zijn gewicht (94 kg) en zijn afkomst uit Colombes.
6. Nicolas Frantz (Luxemburg) met 20 overwinningen
Frantz (Mamer, 4 november 1899 – Luxemburg, 8 november 1985) behaalde tussen 1923 en 1934 zestig overwinningen behaalde, waaronder dertien keer op rij het nationaal kampioenschap van Luxemburg.
5. André Darrigade (Frankrijk) met 22 overwinningen
Darrigade (Narrosse, 24 april 1929) tijdens zijn carrière vele etappes in de Tour de France. Daarnaast werd hij wereldkampioen in 1959 en won hij in 1956 de Ronde van Lombardije.
4. André Leducq (Frankrijk) met 25 overwinningen
Leducq (Saint-Ouen (Seine-Saint-Denis), 27 februari 1904-Marseille, 18 juni 1980) was beroepswielrenner tussen 1927 en 1939. Als amateur werd hij wereldkampioen in 1924 in Parijs. Hij won de Ronde van Frankrijk in 1930 en 1932 en won in totaal 25 etappes. De firma Mercier bracht onder zijn naam motorfietsen op de markt. Leducqs record van 25 ritzeges hield jarenlang stand, tot het in 1974 werd verbeterd door Eddy Merckx.
Top 3 Wielrenners met de meeste etappeoverwinningen in de Tour de France
3. Bernard Hinault (Frankrijk) met 28 overwinningen
Hinault (Yffiniac, 14 november 1954) behaalde in totaal 237 zeges op de weg. Hij is ongetwijfeld een der sterkste en veelzijdigste renners uit de geschiedenis. Hij was de beste tijdrijder van zijn generatie en kon bergop en zelfs in de sprint de specialisten verslaan.
Zijn veelzijdigheid blijkt uit het aantal grote ronden én wielerklassiekers waarin hij zegevierde. Hinault was na Jacques Anquetil en Eddy Merckx de derde renner die de Ronde van Frankrijk vijfmaal wist te winnen.
1. Mark Cavendish (Verenigd) Koninkrijk met 34 overwinningen
Cavendish (Douglas, 21 mei 1985) is een Manx baan- en wegwielrenner wint vele etappes in de Ronde van Frankrijk, maar ook vijftien etappes in de Ronde van Italië en drie etappes in de Ronde van Spanje.
1. Eddy Merckx (België) met 34 overwinningen
Merckx (Meensel-Kiezegem, 17 juni 1945) is met 525 overwinningen de beste wielrenner aller tijden. Hij won vijf keer de Ronde van Italië, vijf keer de Ronde van Frankrijk, één keer de Ronde van Spanje. ook wordt hij drie keer wereldkampioen.
Zie hier het etappeschema van de Tour de France in 2022.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!