Simon Adriaanse
(27 maart 1927 – 12 december 1996)
Bijnaam: Frits van de Wereld
Simon Adriaanse alias Frits van de Wereld heeft miljoenen verdiend met drugshandel, hij was eigenaar van het gokhuis Mata Hari op de Achterburgwal in Amsterdam, bordeelhouder, pooier, portier, snorder, maar bovenal smokkelaar.
100 grootste criminelen van Nederland (inmiddels meer…)
De Nederlands misdaadencyclopedie
Alle Liquidaties in Nederland
Boeken over Nederlandse criminaliteit
Bijnamen van de verschillende criminelen uit binnen- en buitenland.
Zie hier ->>> Meer interessante artikelen over criminaliteit op deze website
Simon is geboren in Amsterdam-Noord in de wijk Tuindorp. Tuindorp staat in die tijd ook bekend als een buurt voor ‘asocialen’. Hij is in het gezin van elf kinderen de oudste. Vlak voor de oorlog komt hij voor het eerst in aanraking met de politie:
‘Toen ik twaalf was heb ik samen met mijn maatjes een paar appeltjes gejat, uit een boomgaard. Nou, toen werden we gepakt door een politie-agent. Hebben we een tijdje vastgezeten voor diefstal, kejje nagaan. Kwamen we voor de kinderrechter, kregen we twee maanden tuchtschoolstraf. En dat ging er niet zo zacht aan toe hoor, je werd toen nog kaalgeschoren en zo. Voor een paar rottige appeltjes, en die waren ook nog zo hard als een biljartbal!’
Simon Adriaanse
Eugène Baak: verslag Maastrichts herendispuut Epicurus
Vreemd in de criminaliteit is zijn familie niet. Zijn vader handelt in gestolen goederen en zijn oma, Mien Veth, is een beroemde Amsterdamse hoerenmadam en beheerder van de bank voor de penoze.
Zo kunnen pooiers bij haar geld lenen, natuurlijk wel tegen een stevige rente van een kwartje per gulden.
Oma Veth woont op de hoek Zeedijk en Oudezijds Kolk in Amsterdam, zo heeft ze prima zicht op haar dames van plezier. Ook Simon is daar graag te vinden: ‘Als klein jongetje ben ik begonnen met raamexploitatie. Ik zat op de stoep van een prostituee, bijgenaamd Cor Kut, zodat de klanten er niet door konden. Pas als ik een stuiver had gekregen, hoepelde ik op.’ (Bron: sekswerkgoed.nl, 22 december 2014)
Zijn vader en twee broers worden in de oorlog door de Duitsers opgepakt. Simon moet het alleen met zijn moeder zien te rooien. Om het gezin te kunnen voorzien van eten gaat hij uit stelen. Twee keer pakken ze hem voor diefstal, in 1944 en op 9 januari 1947 nogmaals.
Simon Adriaanse: een grote op de Amsterdamse Wallen
Na de oorlog gaat Simon schepen schoonmaken. Ook gaat hij illegaal met een taxi rijden, hij is dan een zgn. snorder. Hierna werkt hij als portier op de Amsterdamse Wallen.
Ook doet hij verschillende ‘klusjes’ voor de aanwezige gokhuizen. Adriaanse vindt in deze buurt prima zijn weg. Inmiddels is hij getrouwd met Hendrika Everdina Horstman en in mei 1951 krijgen zij een zoon, Reinier Bernardus.
In 1956 koopt hij op de Zeedijk het café De Wereld. Hierdoor ontstaat ook zijn bijnaam: Frits van de Wereld. Het café timmert goed aan de weg en ook de Amsterdamse onderwereld komt er graag.
Om wat extra te verdienen laat hij boven het café peeskamers maken. Dit is ook de periode dat hij zich in de smokkelhandel gaat begeven. Samen met Gijs van Dam, Maurits de Vries, alias Zwarte Joop, gokhal eigenaar Jerry H., Pietje P. en Utrechtse Bertus smokkelen ze sigaretten en hasj naar Nederland.
Mata Hari
Het complex is Mata Hari een Rijksmonument op de Amsterdamse Wallen. Het bestaat uit enkele onderling verbonden panden aan de Oudezijds Voorburgwal 27 en 29 en een pand aan de Oudezijds Achterburgwal 20-22-24. Het pand was in jaren zestig van de vorige eeuw in handen van firma Determeyer. De inkomsten van het confectiebedrijf liepen steeds meer terug en ze zochten een huurder.
Dit kwam ter ore van Frits Adriaanse. Hij runde op dat moment één van zijn bordelen in Oudezijds Voorburgwal 25. Met de belofte dat hij het complex ernaast niet ook in gebruik zou nemen als bordeel, mocht hij het begin jaren 70 huren van de firma Determeyer.
Een gokhuis
De Amsterdamse politie kreeg in 1973 informatie dat Adriaanse een gokhuis dreef in het complex. Het gokhuis had de inmiddels naam Mata Hari aangenomen. De politie deed hierop inval op inval in een poging de illegale gokactiviteiten te bestrijden. Door handige juridische trucs en dekmantels wist Adriaanse vaak de dans te ontspringen, waardoor de gokactiviteiten tot diep in de 21e eeuw bleven.
Eén van de dekmantels was een Ambonese ontspanningsvereniging, die eind 1976 was opgericht. Een besloten vereniging die op dit adres gezelschapsspelletjes zou spelen. Maar volgens de officier van justitie die Adriaanse voor de rechter sleepte, werd er op de eerste verdieping van het pand stelselmatig gelegenheid gegeven tot gokken
Het zou gaan om Black Jack, en roulette, waarvan een deel van de balletjes zelfs verzwaard was. In 1978 verkocht Determeyer het pand aan de ‘financieel directeur’ van Adriaanse: Corrie Tan Hui Lan, woonachtig te Singapore.
Verbouwing
In 1981 wilde Adriaanse het complex verbouwen en uitbreiden, waarvoor hij een bouwvergunning nodig zou hebben. Hij besefte echter dat hij voor de verbouwing van een illegaal gokhuis geen bouwvergunning zou krijgen. De autoriteiten traden hard op tegen gokhuizen, maar gedoogden bijna alle bordelen in dit deel van de stad.
Daarom bazuinde hij zo veel mogelijk rond dat hij zou stoppen met het gokhuis, en er een bordeel in zou vestigen. Op de vloeren van de bovenste verdiepingen tekende hij de omtrekken van de peeskamertjes, liet dit zien aan de inspecteur van Bouw- en Woningtoezicht en vroeg een bouwvergunning aan.
De bouwvergunning werd verstrekt, Adriaanse kreeg alle medewerking voor de verbouwing, maar de tussenwandjes voor de peeskamers kwamen er nooit. Mata Hari was opgeknapt en had er op de bovenste verdieping een mooie gokzaal bijgekregen voor de exclusieve gasten, de grotere gokkers. Ook werd het complex uitgerust met een luchtdrukgestuurd buizenpoststelsel voor geld- en fichestransport tussen de gokzalen en een zwaar beveiligde kluisruimte in de kelder van het complex.
Vanaf begin jaren ’80 was ook bingo- en amusementsvereniging Ons Genoegen statutair gevestigd op het adres Oudezijds Achterburgwal 22. Volgens justitie was ook deze vereniging een dekmantel voor illegale gokactiviteiten in het pand. Als de politie weer eens binnenviel, werd razendsnel uit de kasten het bingomolentje tevoorschijn gehaald en de voorraad van armetierige bingoprijsjes, zoals pakjes koek, handdoeken, flesjes eau de cologne en andere paterfernalia.
De aanwezige gasten, allen lid van de bingovereniging, speelden vervolgens de vermoorde onschuld. Het zat zo goed in elkaar, dat een veroordeling door de rechtbank werd teruggedraaid in hoger beroep en een vrijspraak volgde.
Zo doet de politie bijvoorbeeld op 4 oktober 1984 een inval bij Mata Hari. Ze vinden 100.000 gulden in twee kluizen en houden 200 mensen aan. Frits geeft aan dat hij slechts verhuurder van het pand is en niets van doen heeft met wat er binnen gebeurt.
Frits van de Wereld en de hasjhandel
Begin jaren ’70 gaat hij de hasjhandel groter aanpakken. En het gaat natuurlijk niet altijd goed. Samen met Willem B. willen ze een grote partij hasj laten smokkelen met het schip ‘De Spurt’.
In januari 1973 wordt bij Lissabon door de kustvaarder Spurt 1.300 kilo hasj overgenomen van het jacht ‘Tahina’. Het jacht is daar gestrand en de opvarenden van de Spurt schieten te hulp.
Op de terugweg naar Nederland loopt ook de Spurt voor de kust van Frankrijk averij op. Het schip vaart naar de haven van Benodet, in Bretagne. Als de Spurt daar in de haven ligt, vertrekken de Nederlandse opvarenden naar huis. De Franse douane stelt een onderzoek in en treft de hasj aan die ze in beslag nemen.
Ook met een lading hasj in Harlingen gaat het mis op 15 september 1973. Het schip ‘De Kaper’ is aangehouden en er is een lading van 2.200 kg hasj ontdekt. De mannen, ingehuurd door Frits van de Wereld, worden gearresteerd en krijgen gevangenisstraf.
Hasjsmokkel met ‘De Lammie’
Ondanks dat deze boten ‘gepakt wordt’, gaan Frits en Willem vrolijk door met andere schepen. Eén van deze schepen, de viskotter ‘De Lammie’, is volgestouwd met hasj uit Libanon. Na een spectaculaire achtervolging op de Noordzee is de boot op zondagochtend 21 april 1974 door de kapitein Dorus Pompert zelf tot zinken gebracht.
Lees hier ->>> meer over Frits en de belevenissen met de Lammie.
De Lammie wordt een paar dagen later naar boven getakeld en naar de haven van Den Helder gesleept. De lading in het ruim bestaat uit 1.600 kilo hasj en 27 warmwaterkruiken met totaal 40 liter hasjolie. Straatwaarde: 25 miljoen gulden, dat zou nu ruim 85 miljoen euro waard zijn.
2.000 kilo hasj is al eerder van boord gehaald. Aardig detail is ook dat Blonde Greet, de moeder van Thea Moear, betrokken is bij de affaire rond de hasjkotter Lammie. Thea zal later de compagnon van Klaas Bruinsma worden.
Frits loopt zelf ook tegen de lamp. De politie vindt met 51 kg hasj in de achterbak van zijn auto en elders wordt ook de andere 2.000 kilo hasj aangetroffen. Samen met zijn Volendamse kompaan Jack Stroek en nog een aantal anderen wordt hij hier voor aangehouden.
Frits van de Wereld in het gevang
Frits krijgt negen maanden gevangenisstraf voor het bezit van de hasj, maar heel erg is dat ook weer niet. Hij vertelt: ‘Dat was eigenlijk gewoon vakantie. Na twee weken zat ik al in de Commissie van Gedetineerden. Als de jongens een probleem hadden, konden ze dat aan mij voorleggen. Ik speelde dat dan door aan de dokter of de directeur. Af en toe hadden de jongens het natuurlijk flink verbruid, maar ik wist er altijd wel een punt aan te smoezen.’ (Bron: Eugène Baak, verslag Maastrichts herendispuut Epicurus)
Men vermoedt dat de diamantenhandelaar, David Vaz Diaz, de politie heeft getipt. Op 13 mei 1974 wordt hij met kogels doorboord in zijn tuinhuisje in Hilversum gevonden.
Simon Adriaanse en de smokkel in heroïne
Niet lang na zijn vrijlating maakt Frits plannen om de heroïne-smokkel in te gaan. Hiervoor zoekt hij in het najaar van 1975 weer contact met Blonde Greet. Zij moet Ling Kioe K., alias ‘Tiger’, een gokhuiseigenaar, benaderen om samen een handel in heroïne op te zetten.
Tiger is een grote naam naam in de onderwereld. Zo is hij volgens de Amerikaanse Drugs Enforcement Agency hij het hoofd van triade Wo Lung Wa.
Blonde Greet doet wat haar gevraagd wordt en legt het contact met hem. Zij wordt voor deze hulp betaald met heroïne. Die verkoopt ze vanuit haar café De Zeemeeuw door aan kleinere dealers die op de straat gebruikershoeveelheden verkopen.
Aan alles komt een einde…
Frits besluit een nieuw hasjtransport op te zetten met zijn oude compagnon Willem L. en Wil L. Voor het transport is ook de hulp van Klaas Bruisma ingeroepen. De samenwerking is geen succes. Het transport wordt onderschept en een onderzoek wordt gestart.
In 1984 wordt Frits hiervoor gearresteerd en veroordeeld tot zes maanden cel. Na zijn straf houd hij het voor gezien in de criminaliteit. Op 12 december 1996 overlijdt hij na een zware astma-aanval op 69-jarige leeftijd. Simon Frederik Adriaanse ligt begraven op begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam.
